Informujemy że istnieje możliwość bezpłatnego ściągnięcia cieszących się największym zainteresowaniem artykułów pierwszego kwartału 2017 roku. Oferta dotyczy czasopism Osteoporosis International, Calcified Tissue International & Musculuskeletal Research oraz Archives of Osteoporosis.

W ofercie znalazły się następujące publikacje:
Osteoporosis International
– A.A. Khan et al. Primary hyperparathyroidism: review and recommendations on evaluation, diagnosis, and management. A Canadian and international consensus
– M.R. McClung et al. Observations following discontinuation of long-term denosumab therapy
– H. Hin et al. Optimum dose of vitamin D for disease prevention in older people: BEST-D trial of vitamin D in primary care
– C. Kerr et al. The importance of physical function to people with osteoporosis
– C. H. Vala et al. Increased risk of hip fracture among spouses—evidence of a homogamy effect

Calcified Tissue International & Musculuskeletal Research
– J.S. Walsh & T. Vilaca. Obesity, Type 2 Diabetes and Bone in Adults
– O.Ethgen et al. The Future Prevalence of Sarcopenia in Europe: A Claim for Public Health Action
– H.J. Knowles Hypoxia-Induced Fibroblast Growth Factor 11 Osteoclast-Mediated Resorption of Bone 
– A. Palermo et al. Pathophysiology of Bone Fragility in Patients with Diabetes (dostęp płatny)
– B. Leavy et al. The Impact of Disease and Drugs on Hip Fracture Risk

Archives of Osteoporosis
– J. Compston et al. UK clinical guideline for the prevention and treatment of osteoporosis
– N. M. Al-Daghri et al. Vitamin D status correction in Saudi Arabia: an experts’ consensus under the auspices of ESCEO
– Y. Hak Roh et al. Evaluation of sarcopenia in patients with distal radius fracture (dostęp płatny)
– R.J. Moon et al. Seasonal variation in Internet searches for vitamin D
– A. Kharroubi et al. Serum 25-hydroxyvitamin D and bone turnover markers in Palestinian postmenopausal osteoporosis and normal women

źródło: www.iofbonehealth.org

Z przyjemnością informujemy, że Polska znalazła się w grupie krajów dopuszczonych do niższej opłaty rejestracyjnej w wysokości 200 euro (przy zwykłej opłacie ok. 800 euro).

Lista krajów dopuszczonych do niższej opłaty została opracowana we współpracy Scientific Advisory Board IOF oraz Lokalnego Komitetu Organizacyjnego. Na liście znalazły się:
– Albania,
– Armenia,
– Azerbejdżan,
– Białoruś,
– Bośnia-Hercegowina,
– Bułgaria,
– Chorwacja,
– Czechy,
– Estonia,
– Gruzja,
– Węgry,
– Kosowo,
– Łotwa,
– Litwa,
– Macedonia,
– Mołdawia,
– Polska,
– Rumunia,
– Rosja,
– Serbia,
– Słowacja,
– Ukraina.

Lista krajów dopuszczonych do niższej opłaty wraz z formularzem rejestracyjnym dostępna jest na stronie www spotkania. W imieniu organizatorów gorąco zachęcamy do uczestniczenia w Kongresie, który jest pierwszym tej rangi spotkaniem w Europie Środkowo-Wschodniej.

Dodatkowo zajmująca się noclegami firma Jordan przygotowała specjalną ofertę noclegową dla uczestników z krajów objętych niższą opłatą (kontakt – hotel-wco-iof-esceo@jordan.pl).

TYMLOS (abaloparatyd) jest pierwszym od 7 lat nowym lekiem osteoporotycznym dopuszczonym do użytku przez Agencję Żywności i Leków (FDA).

Opracowany przez Radius Health lek dopuszczono do użytku na podstawie wyników trwającego 18 miesięcy ACTIVE trial oraz pierwszych 6 miesiącach ACTIVExtend. Badania wykazały znaczącą redukcję ryzyka złamań kręgowych oraz pozakręgowych niezależnie od wieku badanych, czasu od menopauzy, obecności lub braku złamań w przeszłości czy gęstości kości w momencie rozpoczęcia leczenia.

źródło: strona ASBMR e-news weekly 

Zachęcamy do zapoznania się ze zaktualizowanymi w marcu 2017 wytycznymi National Osteoporosis Guideline Group. Wytyczne otrzymały akredytację NICE (National Institute for Health and Care Excellence).

Zespół National Osteoporosis Guideline Group prezentuje wspólne stanosiwko takich instytucji jak:
– Bone Research Society
– British Orthopaedic Association
– British Orthopaedic Research Society
– International Osteoporosis Foundation
– National Osteoporosis Society
– Osteoporosis 2000
– Osteoporosis Dorset
– Primary Care Rheumatology Society
– Royal College of General Practicioners
– Royal Pharmaceutical Society
– Society for Endocrinology

Wśród najważniejszych rekomendacji znalazły się:
Ocena ryzyka złamania:
1. Prawdopodobieństwo ryzyko złamania powinno być oceniane przy wykorzystaniu narzędzia FRAX u kobiet w wieku pomenopauzalnym oraz mężczyzn po 50 roku życia posiadających czynniki ryzyka złamania. U osób ze średnim ryzykiem złamania, powinien zostać dokonany pomiar gęstości kości (DXA), a następnie ponownie należy przeliczyć FRAX po dodaniu do algorytmu wyniku badania.

2. Ocena ryzyka złamań w kręgosłupie (Vertebral Fracture Assesment – VFA) powinna zostać u kobiet pomenopauzalnych i mężczyzn (powyżej 50 r.ż.) jeśli zaobserwowano spadek wzrostu > lub = 4 cm, nadmierną kifozę piersiową, długotrwałe leczenie glikokortykosterydami (w przeszłości lub obecnie) lub wynik T-score badania BMD jest równy lub mniejszy niż -2,5.

Styl życia i zalecenia w diecie
1. Zaleca się dzienną podaż wapnia na poziomie pomiędzy 700-1200 mg. W głównej mierze wapń powinien pochodzić z codziennej diety, aczkolwiek jesli istnieje taka konieczność podaż uzupełniać można suplementami.

2. W kobiet w wieku pomenpauzalnym oraz mężczyzn (po 50 r.ż.) z podwyższonym ryzykiem złamania zaleca się dzienną dawkę 800 IU witaminy D₃.

3. Dodatkową suplementację wapniem powinny otrzymywać kobiety w wieku pomenpauzalnym oraz starsi mężczyźni, będący w trakcie terapii na osteoporozę, których dzienne spożycie wapnia jest poniżej 700 mg. Dodatkową suplementację witaminą D należy rozważyć u osób z potwierdzonym niedoborem tej witaminy lub osób z ryzykiem niedoboru. 

4. Zaleca się stosowanie ćwiczeń z oporem dostosowanych do potrzeb i możliwości pacjentów.

5. Dane odnośnie upadków powinny być zbierane u wszystkich osób ze zwiększonym ryzykiem złamania. U osób z potwierdzonym zwiększonym ryzykiem upadku konieczna jest dokładna analiza ryzyka oraz wdrożenie odpowiednich działań zaradczych.

Leczenie w grupie kobiet pomenopauzalnych
1. Alendronian oraz rizendronian pozostają lekami pierwszego rzutu w większości przypadków. W przypadku nietoleracji ustnych bisfosfonianów lub innych przeciwskazań, zaleca się stosowanie dożylnych bisfosfonianów lub denosumabu (jako najlepszych alterantyw). Stoswanie raloksyfenu czy HTZ traktować należy jako ewentualną opcję. Zastosowanie teryparatydu, ograniczone jego dużym kosztem, zaleca się osobom z bardzo dyżym ryzykiem złamania (głównie w kręgosłupie).

2. Ocena efektów leczenia nastapić powinna po 3 latach w przypadku stosowania kwasu zolendronowego oraz po 5 latach w przypadku ustnych bisfosfonianów. Ewentualna kontynuacja leczenia z wykorzystaniem bisfosfonianów może być zalecana u osób po 75 r.ż., osób ze złamaniem bliższego końca kości udowej lub złamaniem kręgowym, osób które doznały złamania w trakcie terapii a także tych które są w trakcie terapii glikokortykosterydami.

3. W przypadku braku kontynuacji leczenia, należy przeprowadzić ocenę ryzyka po nowym złamaniu, niezależnie od czasu jego wystąpienia. Jeśli nie pojawi się żadne nowe złamanie, ponowna ocena ryzyka złamania powinna nastąpić w okresie między 18 miesięcy – 3 lata. 

4. Na dzień dzisiejszy nie ma dowodów by w zaleceniach wspierać ideę terapii trwającej ponad 10 lat. Ewentualne decyzje odnośnie dalszego postępowania u osób w takiej sytuacji, powinny być podejmowane w oparciu o indywidualne przypadki pacjentów. 

Osteoporoza po terapii glikokortykosterydami (GIO)
1. U kobiet i mężczyzn w wieku 70 lat lub starszych ze złamaniem niskoenergetycznym w historii lub przyjmujących duże dawki glikokortykosterydów (>= 7,5 mg/dzień prednizolonu) należy rozważyć zastosowanie leków osteoporotycznych.

2. U pozostałych osób będących w trakcie terapii glikokortykosterydami należy określić ryzyko złamania (w oparciu o FRAX) z uwzględnieniem sterydów jako czynnika ryzyka.

3. U osób z dużym ryzykiem złamania rozpoczynających leczenie glikokortykosterydami należy jednocześnie włączyć leki osteoporotyczne.

4. Alendronian oraz rizendronian należą do leków pierwszego rzutu. W przypadku przeciwskazań lub nietolerancji aletrantywą są kwas zolendronowy oraz teryparatyd. 

5. Leki stosowane przy osteoporozie mogą znaleźć zastosowanie u kobiet  przed menopauzą oraz młodszych mężczyzn ze złamaniem w przeszłości lub otrzymujących wysokie dawki glikokortykosterydów. 

Osteoporoza u mężczyzn
1. Alendronian oraz rizedronian są lekami pierwszego rzutu w leczeniu tego schorzenia u mężczyzn. W przypadku nietolerancji lub innych przeciwskazań alternatywnie stosować można kwas zolendronowy lub denosumab. Dodatkową możliwością jest teryparatyd.

2. Celem określenia ryzyka złamania zaleca się odnoszenie wyników T-score BMD szyjki kości udowej do wartości referencyjnych NHANES. W przypadku stosowania wersji online FRAX, celem oszacowania prawdopodobieństwa ryzyka, oprócz wyniku badania BMD szyjki (g/cm²) podać należy również producenta densytometru.

Progi dla leczenia farmakologicznego
1.Rekomendowane progi interwencyjne dla podejmowania decyzji o ewentualnym leczeniu oparte są na wartościach prawdopodobieństwa złamania głównego oraz bliższego końca kości udowej na bazie FRAX. Progi te mają analogiczne zastosowanie dla kobiet i mężczyzn.

2. Kobiety z wcześniejszym złamaniem niskoenergetycznym mogą zostać objęte leczeniem bez dalszej oceny ryzyka, aczkolwiek pomiar BMD może być zalecany szczególnie u młodszych kobiet w wieku pomenopauzalnym. 

3. Progi interwencyjne odnoszone są do wieku pacjenta w przedziałach wiekowych do 70 r.ż. Po 70 r.ż. są jednakowe niezależnie od wieku.

Systemy opieki
1. Systemy oparte na koordynatorze tj Fracture Liasion Services (FLS ) powinny być wdrażane by systematycznie identyfikować meżczyzn oraz kobiety ze złamaniami niskoenergetycznymi.

Pełna treść opracowanych wytycznych (w języku angielskim) w załączeniu. Więcej informacji na stronie www.