Zachęcamy do zapoznania się z opublikowanymi w ostatnim czasie pracami poruszającymi problem zwiększonej śmiertelności po złamaniu bliższego końca kości udowej. 

W najnowszym numerze Journal of Bone and Mineral Research opublikowano wynik badań nad związkiem między leczeniem przeciwbólowym a ryzykiem złamania bkk udowej. Autorzy pracy stwierdzili, że stosowanie tramadolu (w grupie osób 50+), będącego powszechnie stosowanym lekiem pierwszego rzutu, istotnie zwiększa prawdopodobieństwo złamania bkk udowej. Wyniki (za okres 2000-2017) odnoszono do innych stosowanych leków tj. kodeina (n=146 956, HR 1.28), naproksen (n=115 109, HR 1.69), ibuprofen (n=107 438, HR 1.65), celekoksyb (n=43 130, HR 1.85) czy etorikoksyb (n=27 689,  HR 1.96). Otrzymane rezultaty mogą świadczyć o porzebie zrewidowania wytycznych, które często wskazują tramadol jako skuteczny i bezpieczny lek w leczeniu bólu (nie związanego z procesem nowotworowym).  

Artykuł dostępny jest pod adresem www: https://asbmr.onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/jbmr.3935

Jednocześnie Osteoporosis International opublikowało w styczniowym numerze pracę hiszpańskich badaczy w zakresie skuteczności FLS, mierzonej odsetkiem zgonów po złamaniu bkk udowej. Gonzalez-Quevedo i wsp. analizując opiekę przed i po wdrożeniu FLS-u, przeprowadzili prospektywne badania w grupie 724 osób w wieku 60+. Miernikiem efektywności była śmiertelność pacjentów oraz odsetek wtórnych złamań w okresie rocznej obserwacji od momentu wystąpienia złamania bkk udowej. Mimo iż autorzy nie zaobserwowali istotnych zmian w zakresie wtórnych złamań czy mniejszej śmiertelności w podziale FLS / bez FLS. Odnotowano jednak że pacjenci poddani leczniu antyresorpcyjnemu wykazują mniejsze ryzyko zgonu niż osoby nie poddane leczeniu. Jest to szzcególnie istotne w konteście faktu, że FLS istotnie zwiększa odsetek pacjentów objętych leczeniem po złamaniu niskoenergetycznym. 

Artykuł dostępny pod adresem www: https://link.springer.com/article/10.1007/s00198-019-05153-w

W styczniu 2020 roku opublikowano nowe zalecenia dotyczące tworzenia rozwiązań w zakresie złamań osteoporotycznych w 10 krajach europejskich. Opracowany przez Health Policy Partnership i AMGEN dokument oferuje praktyczne i sprawdzone rozwiązania, dostosowane do opieki zdrowotnej w 10 europejskich krajach. 

Główną inicjatywą do przygotowania raportu był narastający problem złamań niskoenergetycznych obserwowany w coraz bardziej starzejącej się Europie. Według aktualnych szacunków na osteoporozę choruje ok. 21% kobiet i 6% mężczyzn (w wieku 50-84) w Europie.  Do 2025 roku koszt opieki medycznej nad złamaniami niskonergetycznymi wzrośnie o 22% (od 2010).  Raport zawiera zalecenia postępowania oparte o najlepsze praktyki stosowane i sprawdzone na całym świecie – skuteczne i kosztoefektywne. Opracowanie kładzie szczególny nacisk na zagadnienia tj.:
 – przygotowanie wydajnego modelu opieki,
 – wczesne wykrycie problemu, identyfikacja osób z grupy ryzyka,
 – przywracanie pacjentów do sprawności sprzed incydentu, 
 – zwrócenie szczególnej uwagi na jakość życia jako elementu zdrowego, aktywnego starzenia się’
 – zaanagażowanie pacjentów oraz mediów publicznych;

Wśród adresatów raportu opracowanie znaleźli się specjaliści i decydenci służb zdrowia krajów tj.: 
Belgia, Finlandia, Francja, Niemcy, Irlandia, Włochy, Holandia, Rumunia, Hiszpania oraz Wielka Brytania. Do współpracy przy  jego tworzeniu zaproszono uznane autorytety w dziedzinie chorób układu mięśniowo-szkieletowego, m.in.: Prof. Cyrus Cooper, Karsten Dreinhoffer, Paul Mitchell, Kassim Javaid czy Theirry Thomas. Raport z jednej strony przybliża problem jakim są złamanie niskoenergetyczne, z drugiej podaje możliwe do wdrożenia rozwiązanie. Przede wszystkim jednak stanowi wezwanie do działania („call to action”). Przede wszystkim dla dobra pacjentów. 

Pełną treść raportu w języku angielskim znaleźć można pod adresem www: https://www.healthpolicypartnership.com/wp-content/uploads/Osteoporosis_and_fragility_fractures_a_policy_toolkit.pdf