1

„Z osteoporozą można walczyć – Tylko trzeba chcieć”

Zachęcamy do obejrzenia programu poświęconego osteoporozie połączonego z wywiadem z Prof. dr hab. E. Czerwińskim, przewodniczącym PTOA, jakiego udzielił  TVP Kraków




WPŁYW LENTARONU NA UKŁAD KOSTNY U OWARIEKTOMIZOWANYCH I NIEOWARIEKTO-MIZOWANYCH SZCZURÓW

XI Zjazd Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy
V Krakowskie Sympozjum Osteoporozy
Kraków 27-29.09.2001

Streszczenia:
wersja polska
Materiały kongresowe: STRESZCZENIA, s186-187.
Druk: Drukarnia Skinder, ISBN – 83-904008-5-5

wersja angielska
Osteoporosis International 2001; vol. 12 (Suppl 1), s46-47.


P103
WPŁYW LENTARONU NA UKŁAD KOSTNY U OWARIEKTOMIZOWANYCH I NIEOWARIEKTO-MIZOWANYCH SZCZURÓW

Maria Pytlik, Waldemar Janiec, Barbara Nowińska, Urszula Cegieła, Ilona Kaczmarczyk-Sedlak, Halina Woźnica
Katedra i Zakład Farmakologii, Wydział Farmaceutyczny,
Śląska Akademia Medyczna, 41-200 Sosnowiec, ul. Jagiellońska 4

Lentaron jest selektywnym inhibitorem aromatazy enzymu przekształcającego prekursory androgenowe (androstendion i testosteron) w estrogeny (estron i estradiol). Jest stosowany w leczeniu hormonozależnego raka sutka u kobiet po menopauzie. Lentaron hamuje syntezę estrogenów we wszystkich tkankach zawierających aromatazę (jajniki, tkanka tłuszczowa, wątroba, mięśnie, mieszki włosowe). Niedobór estrogenów zaburza remodelację tkanki kostnej. Wpływ Lentaronu na ten proces nie jest poznany.
Celem pracy było zbadanie wpływu lentaronu (20 mg/kg s.c. raz w tygodniu)podawanego przez 4 tygodnie na układ kostny u szczurów obustronnie owariektomizowanych i nieowariektomizowanych. Badania przeprowadzono na 3 miesięcznych samicach szczurów szczepu Wistar,które podzielono na 4 grupy: I – Kontrola (szczury nieowariektomizowane),II – Szczury owariektomizowane, III – Szczury nieowariektomizowane + Lentaron, IV – Szczury owariektomizowane + Lentaron). We wszystkich grupach badano masę kości, długość, średnicę, zawartość substancji mineralnych i wapnia w kości piszczelowej i udowej, przyrost kości piszczelowej na grubość od strony periosteum i endosteum, szerokość osteoidu od strony periosteum i endosteum, powierzchnię trzonu oraz powierzchnię jamy szpikowej kości piszczelowej, szerokość chrząstki nasadowej i grubość beleczek kostnych w nasadzie i przynasadzie kości udowej. Badano także mechaniczne własności kości udowej.
Obustronna owariektomia spowodowała osteopeniczne zmiany w układzie kostnym u szczurów. Lentaron nie wpływał w sposób znaczący na przebudowę tkanki kostnej u szczurów nieowariektomizowanych (grupa III). Lentaron podawany szczurom owariektomizowanym (grupa IV) nieznacznie zmniejszał zmiany w układzie kostnym wywołane owariektomią.


P103
EFFECTS OF LENTARON ON THE SKELETAL SYSTEM IN OVARIECTOMIZED AND NON-OVARIECTOMIZED RATS

Maria Pytlik, Waldemar Janiec, Barbara Nowinska, Urszula Cegiela, Ilona Kaczmarczyk-Sedlak, Halina Woznica,
Department of Pharmacology, Silesian Medical University, Jagielloiiska 4, 41¬200 Sosnowiec, Poland

Lentaron is an aromatase enzyme inhibitor which is uniquely responsible for the generation of estrone and estradiol from androgenic precursors. Lentaron is used in the treatment of breast cancer in postmenopausal women. Lentaron causes a reduction of estrogen biosynthesis in all tissues where it occurs. Deficiency of estrogens disturb remodeling of bone tissue. The effect of Lentaron on bones in not known.
The aim of the present study was to investigate the effects of Lentaron (20 mg/kg s.c. once a week) administered for 4 weeks on the skeletal system in bilaterally ovariectomized and non- ovariectomized rats. The experiments were carried out on 4 groups of 3-month-old female Wistar rats: I – Control (nonovar- iectomized rats), II – Ovariectomized rats, III – Nonovariectomized rats + Lentaron, IV – Ovariectomized rats + Lentaron. In all the groups body weight gain, bone mass, length and diameter, mineral and calcium content in the tibia and femur, endosteal and periosteal transverse growth, endosteal and periosteal osteoid width, transverse cross-section area of the cortical diaphysis and that of the marrow cavity in the tibia, epiphyseal cartilage width, trabeculae width in the epiphysis and metaphysis of the femur were examined. Mechanical properties of the femur were also studied.
Bilateral ovariectomy induced osteopenic skeletal changes in female rats. Lentaron did not significantly change bone remodel¬ing in nonovariectomized rats (group III). Lentaron administered to the bilaterally ovariectomized rats (group IV) slightly reduced the changes caused by ovariectomy in the skeletal system.




Fragility Fracture Network – by usprawniać leczenie i prewencję złamań osteoporotycznych

Z przyjemnością przedstawiamy nową inicjatywę, angażującą ludzi różnych profesji medycznych (lekarzy, pielęgniarki, fizjoterapeutów) skupionych na jednym celu – walce z osteoporozą i złamaniami niskoenergetycznymi.

Zachęcamy do zapoznania się z listem prezydenta FFN Prof. David’em Marsh’em w załączniku.

Celami incjatywy są:

– dążenie do rozpowszechniania na całym świecie najlepszych wielodyscyplinarnych praktyk w zakresie zapobiegania i zarządzania złamaniami oteoportycznymi

– wspieranie badań mających na celu opracowanie lepszych sposobów leczenia osteoporozy, sarkopenii i złamań

– wymuszenie zmiany polityki, która podniesie znaczenie złamań osteoportycznych w programach zdrowotnych poszczególnych krajów

Więcej informacji na stronie www

Zachęcamy jednocześnie do wzięcia udziału w I Światowym Kongresie FFN który odbędzie się w Berlinie
w dniach 6-8 września 2012 roku (rejestracja możliwa od stycznia 2012)




WPŁYW JAŁOWEGO STANU ZAPALNEGO JAMY SZPIKOWEJ NA KOŚCI DŁUGIE U SZCZURÓW

XI Zjazd Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy
V Krakowskie Sympozjum Osteoporozy
Kraków 27-29.09.2001

Streszczenia:
wersja polska
Materiały kongresowe: STRESZCZENIA, s187-188.
Druk: Drukarnia Skinder, ISBN – 83-904008-5-5

wersja angielska
Osteoporosis International 2001; vol. 12 (Suppl 1), s47.

P104
WPŁYW JAŁOWEGO STANU ZAPALNEGO JAMY SZPIKOWEJ NA KOŚCI DŁUGIE U SZCZURÓW

Ilona Kaczmarczyk-Sedlak, Waldemar Janiec, Agata Sowińska, Joanna Folwarczna, Urszula Cegieła, Barbara Nowińska, Maria Pytlik, Leszek Śliwiński
Katedra i Zakład Farmakologii, Wydział Farmaceutyczny, Śląska Akademia Medyczna, 41-200 Sosnowiec, ul. Jagiellońska 4

Celem pracy było zbadanie wpływu jałowego stanu zapalnego jamy szpikowej kości udowej na zmiany morfologiczne w kościach szczurów. Badania przeprowadzono na szczurach samcach szczepu SPD (233-250 g), które podzielono na dwie grupy badane, u których wywołano jałowy stan zapalny jamy szpikowej kości przez okres (3 lub 6 tygodni) i dwie odpowiednie grupy kontrolne.
W celu wywołania jałowego stanu zapalnego jamy szpikowej kości zastosowano metodę Meiera i wsp. w modyfikacji własnej. U szczurów, uśpionych metoheksytalem, wprowadzono do jamy szpikowej kości udowej implant jałowej peletki bawełnianej.
Po 3 lub 6 tygodniach eksperymentu zwierzęta zabijano. Wykonano pomiary makrometryczne wyizolowanych kości udowych i kości piszczelowych (masy, długości, średnicy trzonu i nasady) oraz pomiary histometryczne wyizolowanych kości udowych (powierzchni przekroju poprzecznego trzonu i jamy szpikowej, przyrostu na grubość, grubości osteoidu, grubości beleczek kostnych nasady, szerokości chrząstki nasadowej). Wykonano badania hematologiczne szpiku kostnego i krwi obwodowej. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że model eksperymentalny z zastosowaniem implantu jałowej peletki bawełnianej do jamy szpikowej kości długiej u szczurów może być wykorzystany w celu wywołania eksperymentalnego jałowego stanu zapalnego jamy szpikowej kości. Charakteryzuje się on zmniejszeniem zawartości komórek układu erytroblastycznego oraz zwiększeniem zawartości komórek układu mieloblastycznego i układu limfoblastycznego w szpiku kostnym kości zawierającej implant. Ponadto stwierdzono zwiększenie powierzchni przekroju poprzecznego części korowej trzonu i zmniejszenie powierzchni przekroju poprzecznego jamy szpikowej, zwiększenie przyrostu zewnętrznego i wewnętrznego na grubość, zmniejszenie szerokości chrząstki nasadowej, zwiększenie masy oraz deformację kształtu kości zawierającej implant.

P104
EFFECT OF ASEPTIC INFLAMMATION OF THE MARROW CAVITY ON LONG BONES IN THE RAT

Ilona Kaczmarczyk-Sedlak, Waldemar Janiec, Agata Sowiiiska, Joanna Folwarczna, Urszula Cegiela, Barbara Nowinska, Maria Pytlik, Leszek Sliwinski,
Department of Pharmacology, Silesian Medical University, Jagiellonska 4, 41-200 Sosnowiec, Poland

The aim of the present study was to investigate the effect of the aseptic inflammation of the marrow cavity of the femur on the morphometry of the femur and tibia in rats.
The experiment was carried out on male SPD rats (233-250 g) divided into 2 groups in which aseptic inflammation of the marrow cavity was induced (3 or 6 weeks) and 2 respective control groups.
The aseptic inflammation of the marrow cavity was induced using the method of Meier et al. in our modification. The implant of an aseptic cotton pellet was inserted into the marrow cavity of the femur of rats under methohexytal anaesthesia. After 3 or 6 weeks of the experiment, the animals were killed. The macro- metric parameters (mass, length, diameter of the diaphysis and epiphysis) and histomorphometric parameters of the femur (transverse cross-section area of the diaphysis and of the marrow cavity, transverse growth, width of the osteoid, width of the trabeculae in the epiphysis, width of the epiphyseal cartilage) were studied. Hematological investigation of the blood and marrow were also carried out.
Results: The applied experimental model may be used to induce aseptic inflammation of the femoral marrow cavity. A decrease in the number of the erythroblastic system cells and increases in the number of the myeloblastic and limphoblastic system cells in of the bone marrow of the bone containing the implant were observed. Moreover, an increase in the transverse cross-sectional area of the diaphysis and a decrease in the transverse cross-section area of the marrow cavity, increases in the endosteal and periosteal transverse growth, a decrease in the width of the epiphyseal cartilage, an increase in bone mass and a deformation of the bone containing the implant were observed.




10th Baltic Bone and Cartilage Conference

Początek spotkania w Poznaniu już za dwa tygodnie więcej

Rejestracja oraz szczegółowe informacje odnośnie bogatego programu naukowego tutaj.




WPŁYW CYKLOFOSFAMIDU NA PROCESY PRZEBUDOWY KOŚCI DŁUGICH U SZCZURÓW

XI Zjazd Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy
V Krakowskie Sympozjum Osteoporozy
Kraków 27-29.09.2001

Streszczenia:
wersja polska
Materiały kongresowe: STRESZCZENIA, s188-189.
Druk: Drukarnia Skinder, ISBN – 83-904008-5-5

wersja angielska
Osteoporosis International 2001; vol. 12 (Suppl 1), s47.

P105
WPŁYW CYKLOFOSFAMIDU NA PROCESY PRZEBUDOWY KOŚCI DŁUGICH U SZCZURÓW

Urszula Cegieła, Waldemar Janiec, Agnieszka Piątek, Maria Pytlik, Joanna Folwarczna, Barbara Nowińska, Ilona Kaczmarczyk-Sedlak, Leszek Śliwiński
Katedra i Zakład Farmakologii, Wydział Farmaceutyczny, Śląska Akademia Medyczna, 41-200 Sosnowiec, ul. Jagiellońska 4, Poland

Nowotwory, zarówno te, które dają przerzuty do kości, jak i te bez przerzutów, mogą powodować patologiczną przebudowę tkanki kostnej, której następstwem jest ogólnoustrojowa hiperkalcemia lub osteomalacja przy normokalcemii.
Celem pracy było zbadanie wpływu stosowania cyklofosfamidu, leku o działaniu cytostatycznym, na procesy przebudowy kości długich u szczurów poprzez ocenę zmian parametrów makrometrycznych i histometrycznych oraz własności mechanicznych kości udowej.
Badania przeprowadzono na szczurach samcach szczepu Wistar o wyjściowej masie ciała 212-229 g, które podzielono na 3 grupy (n = 6): I – kontrola, II – cyklofosfamid (10 mg/kg mc im, podawany przez pierwsze 14 dni, a następnie po siedmiodniowej przerwie przez 7 dni), III – cyklofosfamid (20 mg/kg mc po, podawany przez pierwsze 14 dni). Po 28 dniach eksperymentu zwierzęta zabijano i oznaczano masę, długość i średnicę oraz zawartość substancji mineralnych w kości udowej i w kości piszczelowej, powierzchnie przekroju poprzecznego kości korowej piszczeli i jamy szpikowej, przyrost kości piszczelowej na grubość i szerokość osteoidu od strony endosteum i od strony periosteum w kości piszczelowej oraz grubość beleczek kostnych, szerokość chrząstki nasadowej i własności mechaniczne kości udowej.
Uzyskane wyniki wykazały, że cyklofosfamid powoduje zaburzenia procesu przebudowy tkanki kostnej. Obserwowano zmniejszenie masy, długości, średnic i zawartości substancji mineralnych w kościach długich, grubości beleczek kostnych w kości udowej, przyrostu kości korowej piszczeli na grubość i szerokości osteoidu, pola powierzchni przekroju poprzecznego kości korowej piszczeli oraz zwiększenie pola powierzchni przekroju jamy szpikowej w kości piszczelowej i zmniejszenie wytrzymałości mechanicznej kości udowej.


P105
EFFECT OF CYCLOPHOSPHAMIDE ON REMODELING OF LONG BONES IN THE RAT

Urszula Cegieta, Waldemar Janiec, Agnieszka Piątek, Maria Pytlik, Joanna Folwarczna, Barbara Nowinska, Ilona Kaczmarczyk-Sedlak, Leszek Sliwinski,
Department of Pharmacology, Silesian Medical University, Jagiellonska 4, 41-200 Sosnowiec, Poland

Neoplasms, with or without metastases to bones, can induce pathological bone remodeling, leading to systemic bone resorp¬tion and hypercalcemia or osteomalacia and normocalcemia.
The aim of the present study was to investigate the effect of a cytostatic – cyclophosphamide on the skeletal system in rats. The experiments were carried out in male Wistar rats with initial
body weight of 212-229 g, divided into 3 groups (n = 6): I – Control, II – Cyclophosphamide (10 mg/kg im daily for 14 days, and, after a 7-day break, for 7 days), III – Cyclophosphamide (20 mg/kg po daily for the initial 14 days). After 28 days of the experiment, the animals were killed and bone mass, length, diameter, mineral content in the femur and tibia, transverse cross- section surfaces of the cortical diaphysis and of the marrow cavity, transverse growth, endosteal and periosteal osteoid width in the tibia, trabeculae width, epiphyseal cartilage width and mechanical features of the femur were examined.
Cyclophosphamide caused disorders of bone tissue remodel¬ing. Decreases in bone mass, length, diameter, mineral content in long bones, trabeculae width in the femur, transverse growth, width of osteoid, transverse cross-section surface of the cortical diaphysis, an increase in the transverse cross-section of the marrow cavity in the tibia, and a deterioration of mechanical properties of the femur were observed.




Fragility Fracture Network – prewencja złamań osteoporotycznych

Juz dziś zapraszamy do zgłaszania uczestnictwa oraz streszczeń na II Kongres FFN ktory odbedzie się 28-31.08.2013 w Berlinie.

Z przyjemnością przedstawiamy nową inicjatywę, angażującą ludzi różnych profesji medycznych (lekarzy, pielęgniarki, fizjoterapeutów) skupionych na jednym celu – walce z osteoporozą i złamaniami niskoenergetycznymi.

Zachęcamy do zapoznania się z listem prezydenta FFN Prof. David’em Marsh’em raz Przewodniczącego Kongresu  Prof.  Karsten’em Dreinhöfer’em w załączniku.

Celami incjatywy są:

– dążenie do rozpowszechniania na całym świecie najlepszych wielodyscyplinarnych praktyk w zakresie zapobiegania i zarządzania złamaniami oteoportycznymi

– wspieranie badań mających na celu opracowanie lepszych sposobów leczenia osteoporozy, sarkopenii i złamań

– wymuszenie zmiany polityki, która podniesie znaczenie złamań osteoportycznych w programach zdrowotnych poszczególnych krajów

Więcej informacji na stronie www




CHRZĄSTKA STAWOWA ORAZ KOŚĆ ZBITA I GĄBCZASTA PODOBNIE WYCHWYTUJĄ STRONT PODAWANY DOUSTNIE SZCZUROM

XI Zjazd Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy
V Krakowskie Sympozjum Osteoporozy
Kraków 27-29.09.2001

Streszczenia:
wersja polska
Materiały kongresowe: STRESZCZENIA, s189-190.
Druk: Drukarnia Skinder, ISBN – 83-904008-5-5

wersja angielska
Osteoporosis International 2001; vol. 12 (Suppl 1), s47.

 
 
 
P106
CHRZĄSTKA STAWOWA ORAZ KOŚĆ ZBITA I GĄBCZASTA PODOBNIE WYCHWYTUJĄ STRONT PODAWANY DOUSTNIE SZCZUROM
 
J.Badurski, J. Supronik, Z.Kaliszewski, B.Kaliszewska, K.Naruszewicz (1) and M.Jabłoński, M.Gorzelak (2):
(1)Centrum Osteoporozy i Chorób Kostno-Stawowych, Białystok;
(2)Oddział Ortopedii w Akademii Medycznej w Lublinie, Polska.
 
Wprowadzenie: Sole strontu stymulują zarówno chondrocyty jak i osteoblasty, lecz hamują osteoklasty. Trwają wieloośrodkowe badania nad skutecznością strontu w leczeniu osteoporozy, ale również nad jego wpływem na chrząstkę stawową poddawaną czynnikom katabolicznym. Ponieważ proporcja wychwytu strontu przez chrząstkę stawową i kość zbitą oraz beleczkową jest nieznana, podjęliśmy badania wyjaśniające dystrybucję tego pierwiastka po jego długotrwałym, doustnym podawaniu.
Materiał i metody: Cztery grupy szczurów płci męskiej przez sześć miesięcy otrzymywały wodne roztwory chlorku strontu: 0.001%(1.75 μM/dzień), 0.05%(87.5 75 μM/d) i 0.1%(175 μM/d) vs wodę jako kontrolę. Chrząstki stawowe stawów biodrowych i kolanowych oraz kości zbita i gąbczasta trzonu i nasady bliższej k.udowej wypreparowywano i suszono. Stront w nich oznaczano metodą absorpcji atomowej AAS-ETA aparatem Perkin-Elmera 4100ZL stosując grafitową kuwetę THGA.
Wyniki: Stężenia strontu wyrażane w mg na kg suchej masy tkanek badanych podane są w tabeli:
 
 
Kontrola
0,001%
0,05%
0,1%
Chrząstka kolana
85
1917
3681
4800
Chrząstka biodra
83
2011
4604
5719
Kość zbita
151
2316
3962
5681
Kość gąbczasta
131
1947
3561
4826

Wniosek:
Stężenia strontu we wszystkich badanych tkankach rosną proporcjonalnie do wzrastających dawek podawanego preparatu i są porównywalne pomiędzy kością i chrząstką stawową, wyższe w biodrze niż w kolanie oraz wyższe w kości korowej niż w beleczkowej.
 
 
 
P106
UPTAKE OF STRONTIUM BY BONE AND BY JOINT CARTILAGE OF RATS AFTER ORAL ADMINISTRATION IS COMPARABLE
Janusz E. Badurski, Jerzy Supronik, Zbigniew Kaliszewski, Barbara Sicinska1, Mirostaw Jablonski and Maciej Gorzelak2,

1Centre of Osteoporosis and Osteoarticular Diseases, Biatystok,
2
Dept. Orthopaedics, Academy of Medicine, Lublin, Poland

Introduction: Strontium salts stimulate osteoblasts and chon- drocytes but inhibit osteoclasts. Because the distribution of strontium after oral administration in trabecular and cortical bone as well as in joint cartilage is unknown, we have tested it in rats.
Materials and Methods: Four groups of male rats six weeks of age received 0.001% (1.75 uM/day), 0.05% (87.5 uM/day) and 0.1% (175 uM/Day) water solutions of strontium chloride vs. water as a control for six months. Cartilages of knee and hip joints as well as cortical and trabecular tissue of the femur were prepared than dried and strontium concentrations were measured by the AAS-ETA method by the Perkin-Elmer 4100ZL machine with a THGA graphite cuvete.
Results: Concentrations of strontium expressed in mg per kg of dry tissue are listed in table:
 
Controls
0,001%
0,05%
0,1%
Knee cartilage
85
1917
3681
4800
Hip cartilage
83
2011
4604
5719
Cortical bone
151
2316
3962
5681
Trabecular bone
131
1947
3561
4826
 
Conclusion: In three examined solutions strontium concentra­tions in bone and cartilage are comparable, larger in the hip than in the knee cartilage, higher in cortical than in trabecular bone.



Współpraca PTOA z PTOiTr

Z przyjemnością informujemy, że Polskie Towarzystwo Osteoartrologii nawiązało współpracę z Polskim Towarzystwem Ortopedii i Traumatologii.

Celem współpracy jest popularyzacja wśród ortopedów problemu zapobiegania wtórnym złamaniom osteoporotycznym.
List Intencyjny przewodniczącego PTOA jest dostępny na stronie www PTOiTr.




WPŁYW CHLORKU STRONTU NA ROZWÓJ ZMIAN W UKŁADZIE KOSTNYM SZCZURÓW WYWOŁANYCH DZIAŁANIEM PREDNIZOLONU

XI Zjazd Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy
V Krakowskie Sympozjum Osteoporozy
Kraków 27-29.09.2001

Streszczenia:
wersja polska
Materiały kongresowe: STRESZCZENIA, s190-191.
Druk: Drukarnia Skinder, ISBN – 83-904008-5-5

wersja angielska
Osteoporosis International 2001; vol. 12 (Suppl 1), s47-48.

P107
WPŁYW CHLORKU STRONTU NA ROZWÓJ ZMIAN W UKŁADZIE KOSTNYM SZCZURÓW WYWOŁANYCH DZIAŁANIEM PREDNIZOLONU

Barbara Nowińska, Waldemar Janiec, Maria Pytlik, Joanna Folwarczna, Justyna Marcinkowska, Gabriela Król, Urszula Cegieła, Ilona Kaczmarczyk-Sedlak, Leszek Śliwiński

Katedra i Zakład Farmakologii, Wydział Farmaceutyczny, Śląska Akademia Medyczna, 41-200 Sosnowiec, ul. Jagiellońska 4

Dotychczasowe metody leczenia osteoporozy posteroidowej są mało skuteczne, stąd istnieje potrzeba poszukiwania środków mogących przeciwdziałać uszkodzeniu kości przez glikokortykosteroidy.
Celem pracy było zbadanie wpływu chlorku strontu na rozwój osteopenii u szczurów samców szczepu SPD wywołanej podawaniem prednizolonu w dawce dobowej 5 mg/kg m.c.i.m. Chlorek strontu podawano w dawce dobowej 300 mg/kg m.c.p.o. przez okres 4 lub 8 tygodni.
Określano masę kości, długość i średnicę kości długich, zawartość substancji mineralnych i wapnia w kości piszczelowej i kości udowej. Ponadto oznaczano powierzchnię przekroju poprzecznego trzonu i jamy szpikowej kości piszczelowej, szerokość osteoidu zewnętrznego i wewnętrznego, przyrost kości piszczelowej na grubość od strony okostnej i śródkostnej, szerokość chrząstki nasadowej, grubość beleczek kostnych nasady i przynasady kości udowej. Własności mechaniczne oznaczano wyznaczając siłę potrzebną do złamania kości udowej oraz maksymalne ugięcie kości udowej pod wpływem przyłożonej siły.
Uzyskane wyniki wskazują, że u zdrowych szczurów chlorek strontu stosowany przez 4 lub 8 tygodnie nie wpływał w istotny sposób na długość i średnicę wyizolowanych kości, ich masę i zawartość substancji mineralnych w badanych kościach. Obserwowano natomiast, na podstawie oznaczeń histomorfometrycznych, pewne zmiany wskazujące na hamowanie przez chlorek strontu procesów resorpcji bez znamiennego wpływu na procesy kościotworzenia. Łączne stosowanie chlorku strontu z prednizolonem nieznacznie łagodziło niekorzystny wpływ prednizolonu na kości.

P107
EFFECT OF STRONTIUM CHLORIDE ON DEVELOPMENT OF PREDNISOLONE INDUCED CHANGES IN THE RAT SKELETAL SYSTEM

Barbara Nowinska, Waldemar Janiec, Maria Pytlik, Joanna Folwarczna, Justyna Marcinkowska, Gabriela Krol, Urszula Cegieta, Ilona Kaczmarczyk-Sedlak, Leszek Sliwinski,
Department of Pharmacology, Silesian Medical University, Jagiellonska 4, 41-200 Sosnowiec, Poland

Methods used in the treatment of osteoporosis induced by glucocorticosteroids are not effective enough. There is a need for new drugs which could be useful in counteracting the effects of glucocorticosteroids on bone tissue.
The aim of the present study was to investigate the effects of strontium chloride on the development of osteopenia induced by prednisolone (5 mg/kg im daily) in male SPD rats. Strontium chloride was administered in a dose of 300 mg/kg po daily for 4 or 8 weeks.
The macrometric parameters (length and diameter of the bone), bone mass and mineral and calcium content in the tibia and femur were studied. The transverse cross-sectional area of the diaphysis and the marrow cavity in the tibia, endosteal and periosteal osteoid width, endosteal and periosteal transverse growth in the tibia, epiphyseal cartilage width, width of trabeculae in the epiphysis and metaphysis of the femur were also examined. Mechanical properties of the femur were determined by the measurement of force necessary to cause a fracture and maximal deformation.
Strontium chloride administered for 4 or 8 weeks did not significantly affect the length and diameter, mass and mineral content in the tibia and femur of healthy rats. The histomorpho- metric studies demonstrated that strontium chloride caused some changes indicating the inhibition of bone resorption without a significant effect on bone formation. Administration of strontium chloride together with prednisolone slightly attenuated the unfavorable effect




V Środkowo Europejski Kongres – sprawozdanie i zdjęcia

Zachęcamy do zapoznania się ze sprawozdaniem oraz krótką fotorelacją z Kongresu umieszczoną na stronie UJ CM.
Streszczenia wystąpień oraz plakatów są już dostępne w Archiwum Kongresów PTOA.






ZMIANY W CHRZĄSTCE STAWOWEJ SZCZURÓW PO OWAREKTOMII PODDAWANYM INTENSYWNEMU TRENINGOWI […]

XI Zjazd Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy
V Krakowskie Sympozjum Osteoporozy
Kraków 27-29.09.2001

Streszczenia:
wersja polska
Materiały kongresowe: STRESZCZENIA, s191-192.
Druk: Drukarnia Skinder, ISBN – 83-904008-5-5

wersja angielska
Osteoporosis International 2001; vol. 12 (Suppl 1), s48.


P108
ZMIANY W CHRZĄSTCE STAWOWEJ SZCZURÓW PO OWAREKTOMII PODDAWANYM INTENSYWNEMU TRENINGOWI BIEGOWEMU – JAKO MODEL DOŚWIADCZALNY ARTROPATII POMENOPAUZALNEJ U KOBIET

J.Badurski (1), T.Wagner (2), J.Popko (3):
(1)Centrum Osteoporozy i Chorób Kostno – Stawowych, Białystok,;(2) Zakład Anatomii Patologicznej Instytutu Reumatologicznego w Warszawie i (3) Klinika Ortopedii Dziecięcej Akademii Medycznej w Białymstoku.

Wprowadzenie: Obciążenie mechaniczne pobudza zarówno chondrogenezę jak i osteogenezę, ale jaki jest udział w tych procesach estrogenów, szczególnie w chrząstce stawowej, wiadomo tylko fragmentarycznie. O ile w wieku rozwojowym wywierają wpływ anaboliczny, o tyle ich rola po menopauzie daleka jest od wyjaśnienia, Eksperymentalna owarektomia (OVR) mogłaby naśladować sytuację chrząstki stawowej po menopauzie, szczególnie u szczurów poddawanym intensywnemu treningowi biegowemu – imitującego przeciążenie stawów. Materiał i metody: Badania przeprowadzono u 60, sześciomiesięcznych samic szczurzych, podzielonych na cztery grupy: 1. kontrola, 2. tylko biegi, 3. OVR bez biegów i 4. OVR + biegi, które przeprowadzano na bieżni pochyłej (10%), 1200 m/godz, dwie godziny dziennie przez 6 dni w tygodniu. Badano elementy stawu kolanowego: chrząstkę stawową, więzadła krzyżowe, łękotki i błony maziowe metodami histomorfologicznymi i morfometrycznymi, mikroskopią w świetle spolaryzowanym i badano ilościową zawartość glikozaminoglikanów (GAG) chrząstki. Wyniki: 1. Szczury z zachowanymi gonadami poddawane intensywnym biegom nie wykazały żadnych zmian w stawie kolanowym; 2. OVR powodowała znaczący wzrost mineralizacji chrząstki i kostnienie łękotek; 3. OVR i biegi wywoływały wszystkie cechy degeneracyjne stawu: objawy uszkodzenia, zmniejszenie grubości chrząstki, zaburzenie orientacji włókien kolagenu, zmniejszenie liczby chondrocytów, znaczne zmniejszenie zawartości GAG, kostnienie łękotek. Wniosek: Szczury po owarektomii poddawane intensywnemu biegowi wytwarzają zmiany w chrząstce stawowej, które mogą stanowić model eksperymentalny artropatii pomenopauzalnej u kobiet.

P108
JOINT CARTILAGE IN OVARIECTOMIZED RATS – DOES IT MIMICRIES POSTMENOPAUSAL ARTHROPATHY IN WOMEN?

J. E. Badurski, T. Wagner T, J. Popko,
Centre of Osteoporosis and Osteoartricular Diseases, Academy of Medicine, Białystok. Institute of Rheumatology, Warsaw, Poland

Background: Physical strain stimulates chondrogenesis and osteogenesis, but the influence of female sex hormones upon
the articular cartilage is less known. In youth oestradiol exhibits an anabolic influence, but after menopause its role is difficult to interpret. Experimental ovariectomy (OVR) mimics such a pathomechanism. Because the impact of OVR on structures of load bearing joints is unclear, we have devised an experiment on female rats subjected to intensive but not exhausting running with and without OVR.
Materials and the Methods: The research was carried out on 60, 6-month-old female rats, divided into four groups: 'C’- no OVR controls, 'rC’- no OVR running, 'O’- OVR not running, and 'rO’ – OVR with running on a tread-mill set at the frequency of rotation of 1200 m/hr, at an angle of elevation of 10 degrees, for 6 days a week, 2 hr/day, for 6 weeks. Structures of the knee joint (Cartilage, meniscus, ligaments, and synovial mem- brane)were evaluated by histomorphologic and morphometric studies, including the polarized light, as well as cartilage GAGs content.
Results: 1. Female rats with retained gonads subjected to intensive but not exhausting running did not exhibit micro¬scopic nor macroscopic changes in the structures of the knee joint. 2. The OVR has substantially enforced the mineralization of the articular cartilage as well as ossification of the meniscus. 3. The rats subjected to OVR and running had established all features of degeneration: damage and thinning of the articular cartilage and the reduction of GAGs content, the decrease in the number of chondrocytes, the ossification of the meniscus, and dysphaemia in the course of collagen fibers in the cartilage.
Conclusion: OVX rats may serve as experimental model of postmenopausal arthropathy.




Jagiellońska Wiosna Fizjoterapii 11-12.04.2013

W imieniu organizatorów zapraszamy wszystkich zainteresowanych lekarzy, fizjoterapeutów oraz pielęgniarki do udziału w jedynej tego rodzaju konferencji w Krakowie. Program Konferencji obejmuje prezentację plakatów oraz wystąpienia wybitnych specjalistów z dziedziny rehabilitacji w reumatologii, ortopedii, neurologii i pulmonologii.

Program w załączeniu.

Więcej informacji na stronie www.




V Środkowo Europejski Kongres Osteoporozy i Osteoartrozy – Program Wstępny

Z przyjemnością informujemy, że dostępny jest już Program Wstępny V Środkowo Europejskiego Kongresu, który odbędzie się w Krakowie w dniach 20-21.09.2013.




Nordic Walking w pigułce – jak i dlaczego warto ćwiczyć?


Więcej w załączeniu.