Uczestnicy nadesłali 60 streszczeń, które są obecnie na etapie recenzji. Zaproszeni wykładowcy przedstawią 48 wykładów. Wstępny program będzie opublikowany z końcem czerwca b.r.

Wszyscy zaproszeni wykładowcy potwierdzili swoje uczestnictwo:

Złoty Sponsor
Amgen Sp. z o.o.

Srebrny Sponsor
Servier Polska Sp. z o.o.
Roche Polska Sp. z o.o.

W dniach 11-14.11.10 odbyła się konferencja ISCD w Bukareszcie. Jej celem było opracowanie wytycznych do dalszego rozwoju metody FRAX. Więcej

Zachęcamy do zapoznania się z wytycznymi British Orthopaedic Association (BOA) na temat rozwiązań w leczeniu chorych za złamaniami osteoporotycznymi. Są one ogólnie dostępne na stronie www towarzystwa.

mgr Aleksandra Jurgiełan „Wpływ złamania bliższego końca kości udowej u rodziców na ryzyko złamania osteoporotycznego”.

III Interdyscyplinarne Spotkanie Problemowe
9-10.06.2011,Kocierz

I Bałtyckie Sympozjum Naukowo-Szkoleniowe „Zdrowie i rodzina”
2-4.06.2011, Kołobrzeg

XXI Sympozjum Sekcji Ortopedii Dziecięcej PTOiTr
09-11.06.2011, Olsztyn

Konferencja naukowo-szkoleniowo FORUM KOBIET +45
11.06.2011, Kraków

XXI Zjazd Polskiego Towarzystwa Reumatologicznego
11-14.06.2011, Mikołajki

12th EFORT Congress
1-4.06.2011, Kopenhaga, Dania

13th World Congress on Menopause
8-11.06.2011 Rzym, Włochy

3rd BRS/BORS Joint Meeting
27-29.06.2011, Cambridge, Wielka Brytania

Inne wydarzenia

red wydania mgr Jarosław Amarowicz

X Sympozjum Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy
IV Krakowskie Sympozjum Osteoporozy

Streszczenia opublikowano:
Materiały kongresowe: STRESZCZENIA PRAC – ABSTRACTS, s30-31.

R4
BADANIE EPIDEMIOLOGICZNE WYSTĘPOWANIA CZYNNKÓW RYZYKA OSTEOPOROZY W POPULACJI KOBIET AGLOMERACJII BIAŁOSTOCKIEJ.

J.E. Badurski, N.Nowak, S. Daniluk, A. Dobreńko, P. Jancewicz, J Danowski
Szpital Wojewódzki im. J Śniadeckiego, Centrum Osteoporozy i Chorób Kostno-Stawowych, Białystok Skłodowskiej 25

Wprowadzenie: Podstawowym źródłem informacji o stanie zagrożenia populacji są badania epidemiologiczne, pozwalające na ocenę środowiskowych czynników ryzyka.
Celem podjętego przez zespół badania jest ocena występowania i jakości czynników ryzyka osteoporozy w populacji kobiet aglomeracji białostockiej. Badanie oparte jest na dobranej losowo próbie obejmującej 1100 kobiet w wieku > 45 lat proporcjonalnie do przedziałów wiekowych w danym roczniku, mieszkanek miasta Białegostoku i gmin ościennych. Próba została opracowana przez komórkę statystyczną Urzędu Marszałkowskiego ściśle wg prawideł reprezentatywnych badań populacyjnych. Dobór próby warunkował nie przekroczenie granicy błędu 3%.
Metody: Przeprowadzone badanie obejmuje wypełnienie kilkunastostronicowego kwestionariusza w obecności i przy pomocy lekarza, zawierającego około 800 szczegółowych pytań dotyczących dziennego jadłospisu w celu oceny zawartości w diecie białka, wapnia, fosforu, stopnia aktywności fizycznej, wywiadu ginekologicznego, obecności złamań, także w rodzinie, stosowania używek typu alkohol, papierosy szeregu pytań z zakresu oświaty zdrowotnej. Wykonanie badania gęstości kości kręgosłupa lędźwiowego i szyjki kości udowej metodą DEXA przy użyciu aparatu QDR 4500 SL HOLOGIC oraz ultrasonograficzne kości piętowej aparatem SAHARA zostało zaplanowane do końca 1999roku. W chwili obecnej, po przeprowadzeniu 1100 ankiet wykonaliśmy ok. 100 badań densytometrycznych. Wyniki zostaną omówione na etapie ich realizacji do czasu sympozjum.

R4
EPIDEMIOLOGICAL STUDY OF OSTEOPOROSIS RISK FACTORS AMONG FEMALE POPULATION IN BIAŁYSTOK’S REGION

J.E.Badurski, N.Nowak, S.Daniluk, A.Dobreńko, J.Danowski, P.Jancewicz
Śniadecki Hospital, Centre of Osteoporosis of Osteoporosis and Osteo-Articular Diseases, Sklodowskiej str. 25, Białystok

Background: Epidemiological study is the main source of information about population’s impendency. It makes estimation of environmental risk factors possible. The aim of this study is to evaluate incidence and power of osteoporosis risk factors among female population in Białystok’s region. The study is based on random selection including 1100 women above 45y of age, proportionally to age sections in definite age-group. Women come from Białystok city and bordering communes. Trial was worked up by statistical section by Marshal’s Department, precisely under the rules of epidemiological study. Proper random selection was a requisite of keeping within the bounds of error 3%.

Methods: The study consists of filling in a questionnaire in doctor’s attendance and BMD measurements. The questionnaire contains about 800 detailed questions concerning diary menu, in order to estimate contents of calcium, proteins, phosphor, body mass index, physical exercises, life habits, gynecological history, breast feeding, age of menarche, smoking habits, incidence of fractures also in family. BMD is performed with DEXA (QDR4500SL) HOLOGIC that evaluated bone mass and BMD of lumbar spine and neck, also QUS (ACHILLES) of calcaneal bone. Closure of measurements is planing to the end of 1999y. In this time, after carrying into effect 1100 questionnaires we performed 100 DXA measurements. Results will be discussed on the stage of their realisation during symposium time.

II Krakowskie Sympozjum – Osteoporoza w życiu, praktyce i teorii
Kraków 30.09 – 01.10.1995

Streszczenia:
Materiały kongresowe: REFERATY, s7.

ZMIANY GĘSTOŚCI MINERALNEJ W DYSTALNYM ODCINKU KOŚCI PROMIENIOWEJ W PRZEBIEGU REUMATOIDALNEGO ZAPALENIA STAWÓW
Doniesienie wstępne

J. Bucka1, E. Czerwiński2, R.T. Kukiełka2
1 Krakowski Szpital Reumatologii i Rehabilitacji, Kraków Al. Focha 33,
2 Klinika Ortopedii CMUJ

Celem badań była ocena zmian gęstości mineralnej kości u chorych z reumatoidal¬nym zapaleniem stawów. Przebadano 50 chorych leczonych w Krakowskim Szpitalu Reumatologii i Rehabilitacji z klasycznym lub pewnym reumatoidalnym zapaleniem stawów wg kryteriów ARA. Wiek chorych wahat się od 21-79 lat, średnio 50 lat. W grupie tej byto 46 – kobiet (92 %) i 4 – mężczyzn (8 %).
Oprócz typowych badań klinicznych u wszystkich wykonano oznaczenie gęstości mineralnej kości promieniowej aparatem Osteometer 100 (Single SXA). Poddano analizom gęstość minerałów w odcinku Distal i Ultradistal kości promieniowej.
Chorych podzielono na cztery grupy wg stopnia zaawansowania zmian radiologicz¬nych. W poszczególnych grupach zaawansowania RZS było: 1-16 %, II – 30 %, III -30%, IV – 24 % chorych. Leczenie sterydami stosowano u 20 chorych (40%).
Stwierdzono stopniowe zmniejszanie gęstości minerałów w dalszym odcinku kości promieniowej w grupach o wyższym stopniu zaawansowania RZS. Wyniki analiz wskazują, że u osób z RZS ubytek gęstości mineralnej przebiega szybciej w kości gąbczastej niż korowej.

I Krakowskie Sympozjum Szkoleniowe – OSTEOPOROZA
Kraków 19.09.1994

Streszczenia:
druk organizatorzy sympozjum – Oddział Krakowski Polskiej Fundacji Osteoporozy i Sekcja Osteoartrologii PTL.
Materiały kongresowe; s11-12.

Epidemiologia osteoporozy
Krzysztof Hoszowski
II Oddział Wewnętrzny Szpitala Kolejowego Warszawa, ul. Brzeska 12

Osteoporoza (OP) jest chorobą metaboliczną charakteryzująca się niską masą kostną i zaburzeniami mikroarchitektury kostnej czego konsekwencją są złamania kości bez, lub w wyniku niewielkich urazów.
OP w okresie przedklinicznym charakteryzuje się tylko niską masą kostną (osteopenią) bez złamań. Najczęstszymi złamaniami osteoporotycznymi są złamania części dalszej przedramienia (Collesa), trzonów kręgowych odcinka piersiowego i lędźwiowego, oraz części proksymalnej kości udowej (cz.p.k.u). OP jest uznana przez WHO za chorobę cywilizacyjną i w ostatnich latach obserwuje się jej cichą epidemię w większości krajów świata. Złamania osteoporotyczne niosą ze sobą dużą chorobowość i śmiertelność (cz.p.k.u.), stanowiąc ogromne zagrożenie dla służb zdrowia i socjalnych. Aktualne dane ze Stanów Zjednoczonych wskazują, że OP dotkniętych jest ok. 10% mieszkańców, co prowadzi do 1.3 min złamań rocznie w tym ok. 240 000 kości przedramienia, 500 000 trzonów kręgów, 275 000 nowych złamań biodra. Roczne koszty związane z OP sięgają 10 bln dolarów. Pomimo postępów w technice operacyjnej i anestezjologii złamanie cz.p.k.u. niesie ze sobą 15 – 25% śmiertelność w ciągu 1 roku, a osoby starsze powracają do poprzedniej aktywności życiowej tyl¬ko w 30 – 50%.
Polskie dane wskazują, że zachorowalność na cz.p.k.u. w latach 1986-1987 lokuje polską populację na średnim poziomie światowym w przypadku mężczyzn i wysokim w przypadku kobiet. Najwyższą zachorowalność na 100 tyś. ludności zanotowano w Norwegii dla kobiet 421, a dla mężczyzn 210. W Polsce odpowiednio 187 i 453. W analizowanym materiale oddziału ortopedyczno-urazowego w Warszawie częstość występowa¬nia złamań cz.p.k.u. narastała z wiekiem z wyraźną przewagą kobiet 2.4:1. Dominującym sposobem leczenia był zabieg operacyjny (92%), śmiertelność w populacji operowanych wynosiła 10%. Średni okres pobytu w szpitalu wynosił 22 dni. Średni koszt leczenia szpitalnego chorego operowane¬go wynosił wg stawek MZiOS z roku 1992 ok. 8.3 min zł. Częstość występowania złamań różni się znacznie w różnych populacjach i grupach etnicznych (badania grupy MEDOS). Złamania cz.p.k.u. występują najczęściej w krajach skandynawskich, rzadziej w krajach południa Europy, najrzadziej w południowo afrykańskim plemieniu Bantu.
W wielu krajach obserwuje sie wzrost częstości złamań, złamania są częstsze u mieszkańców miast a przyczyną może być mniejsza aktywność fizyczna i odmienne nawyki żywieniowe co stanowi o czynniku ryzy¬ka osteoporozy. Epidemiologia OP kręgosłupa w Europie nie była do tej pory znana. W 1990 roku European Vertebral Osteoporosis Study Group na podstawie jednolitego protokołu zaplanowała badania występowania oste¬oporozy kręgosłupa i czynników ryzyka w 40 ośrodkach krajów Europy. Wśród nich uczestnikiem badania była również Polska (Szczecin i Warszawa). W próbie populacyjnej warszawskiej (800 osób, 400 kobiet i 400 mężczyzn) od 40 do 80 r.ż. w grupach 50 osobowych co 5 lat) stwierdzono częstsze występowanie osteoporozy kręgosłupa u mężczyzn (27.8%) niż u kobiet (20.5%) co jest nowym szczególnym trendem obserwowanym również w 4 innych ośrodkach europejskich. Stwierdzono, że badana populacja narażona jest na ekspozycję dużej ilości udokumentowanych czynników ryzyka osteoporozy. Wśród nich wiek, mała aktywność fizyczna, długotrwałe unieruchomienie i palenie tytoniu były znamienne staty¬tycznie. U ok. 14% badanych kobiet wykonano badania densytometryczne w 3 miejscach szkieletu. Wykazały one statystycznie znamienne niższe wartości masy kostnej u kobiet z udokumentowanym i radiologicznie deformacjami osteoporotycznymi. Osteoporoza kręgosłupa w badanej populacji stanowi poważny problem zdrowotny dla obydwóch płci. Następstwami jej są utrzymujące się przewlekłe bóle kręgosłupa u mężczyzn i pogorszenie sprawności fizycznej aż do stanu inwalidztwa.
Rozpoznanie osteoporozy kręgosłupa przez lekarza pierwszego kontaktu jest bardzo niskie i w naszym materiale wynosiło 0.8% u mężczyzn i 1.3% u kobiet., W próbce populacyjnej mieszkańców Szczecina częstość występowania OP wynosiła 27% u kobiet, 13% u mężczyzn. Stężenie osteokalcyny, markera przebudowy kości, było istotnie większe u kobiet z OP w porównaniu z kobietami zdrowymi. Palenie papierosów, małe spożycie wapnia i przedwczesne menopauza istotnie częściej łączyły się z radiologicznym rozpoznaniem OP u kobiet. U mężczyzn jedynie palenie papierosów zwiększało ryzyko OP.
Niezależnym czynnikiem ryzyka są upadki. Epidemiologiczne ba¬dania prospektywne kontynuowane w ramach EPOS (European Prospective Osteoporosis Study) w których z obserwowaną kohortą ok. 600 kobiet i ok. 600 mężczyzn uczestniczy również Polska (Szczecin i Warszawa) zajmują się między innymi występowaniem upadków i wynikających z nich złamań.

Wytyczne zamieszczone w Medycynie po Dyplomie 1/2010.

Medycyna po Dyplomie. Zeszyt edukacyjny; luty / 1(30) / 2010, str. 1-2

wytyczne w sprAwie diagnostyki OSTEOPOROZY

 – Oceny ryzyka złamania w PoLSCE

III Środkowo Europejskiego Kongresu Osteoporozy i Osteoartrozy,

XV Zjazdu Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii

i Polskiej Fundacji Osteoporozy

E. Czerwiński¹, J. Badurski², R. Lorenc^3, J. Osieleniec¹

¹ Polskie Towarzystwo Osteoartrologii

² Polska Fundacja Osteoporozy

³ Wielodyscyplinarne Forum Osteoporotyczne

Adres do korespondencji:

ul. Kopernika 32

31-501 Kraków,

e-mail: czerwinski@kcm.pl

(tekst w załączniku)

Sprawozdanie z II Kongresu Osteoporozy i Osteoartrozy, Kraków 11-13.10.07

Plik do pobrania w załączeniu

III ŚRODKOWO EUROPEJSKI KONGRES OSTEOPOROZY I OSTEOARTROZY

Kraków, 24-26.09.2009

I Środkowo Europejski Kongres Osteoporozy i Osteoartrozy oraz XIII Zjazd Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy, Kraków 6-8.10.2005

Streszczenia:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja 2005, vol 7 (Suppl. 1)

L01
STĘŻENIE MARKERÓW TWORZENIA I RESORPCJI KOŚCI U KOBIET W OKRESIE POMENOPAUZALNYM ZE ZMIANAMI ZWYRODNIENIOWYMI TRZONÓW KRĘGÓW LĘDŹWIOWYCH

Stanosz M.,1 Myśliwiec L.,1 Stanosz S. 2
1 Katedra i Zakład Chirurgii Stomatologicznej Pomorskiej Akademii Medycznej
2 Pracownia Menopauzy i Andropauzy Pomorskiej Akademii Medycznej, ul. Libelta 67a, 71-274 Szczecin

Słowa kluczowe: osteoartroza, estrogeny, prolaktyna, pirydynolina, dezoksypirydynolina

Wstęp
Osteoartroza jest schorzeniem uwarunkowanym genetycznie, które rozwija się na podłożu chorób wieloukładowych, obejmuje chrząstkę stawową, kości podchrzęstne, błonę maziową oraz struktury miękkie stawów. Osteoartroza jest najczęstszym schorzeniem stawów populacji ludzkiej, prowadzącym do inwalidztwa. Według Shurmy po 50 roku życia 80% ludzi ma już zmiany zwyrodnieniowe.
Cel
Ocena zależności między gęstością trzonów kręgów lędźwiowych a stężeniami pirydynolizy i dezoksypirydynoliny w moczu.
Materiał i metodyka
Badaniem objęto 50 kobiet w wieku 45-55 lat we wczesnym okresie pomenopauzalnym fizjologicznego przekwitania z negatywnym wywiadem chorobowym, które w zależności od stopnia mineralizacji trzonów kręgów lędźwiowych podzielono na dwie grupy. Grupa I kontrolna w wieku 51,1±3,3 obejmuje 24 kobiety z prawidłową mineralizacją ocenianą wartościami referencyjnymi aparatu. Grupę II, badaną w wieku 50,4±6,3 stanowiło 26 kobiet, u których gęstość stopień gęstości był powyżej wartości referencyjnych, ocenianej tomografem firmy Siemens Somaton Plus-4, techniką pojedynczej energii (SEQCT), a uzyskane wartości wyrażono w mg/cm3. Stężenia estradiolu i prolaktyny oznaczono radioimmunologicznie zestawami firmy bioMerieux, estronu metodą izotopową, osteokalcyny metodą immunoenzymatyczną Elisa, prokolagenu metodą izotopową, fosfatazę zasadową kostną metodą fotometryczną Chitachi. Stężenie całkowitej pirydynoliny i dezoksypirydynoliny w moczu porannym oznaczono metodą chromatografii cieczowej wysokociśnieniowej. Analizy statystyczne przeprowadzono za pomocą pakietu statystycznego Statistica Pl wersja 5 firmy StatSoft.
Wyniki
U kobiet z osteoartrozą stwierdzono znamienne obniżenie estradiolu (p<0,04) oraz znamienny wzrost stężenia prolaktyny (p<0,01). Stężenia gonadotropin i estronu nie wykazują różnic. W zakresie markerów tworzenia kości występuje znamienne obniżenie kostnej fosfatazy zasadowej (p<0,03), natomiast stężenia prokolagenu i osteokalcynuy nie wykazują różnic. Stężenia pirydynoliny (p<0,004) i dezoksypirydynoliny (p<0,02) u kobiet z osteoartrozą są znamiennie niższe w porównaniu z wartościami grupy kontrolnej.
Wnioski
1. Występowanie hyperprolaktynemii w zmianach zwyrodnieniowych trzonów kręgowych jest wskazaniem do stosowania środków dopaminergicznych w skojarzonym leczeniu osteoartrozy.
2. Brak korelacji liniowej między gęstością mineralną trzonów kręgów lędźwiowych a stężeniami pirydynoliny i dezoksypirydynoliny u kobiet z osteoartrozą sugeruje, że zaburzenia resorpcji nie są głównym czynnikiem patogennym tego schorzenia.

L01
THE CONCENTRATION OF FORMING AND RESORPTION MARKERS IN MENOPAUSAL PERIOD WOMEN WITH OSTEOARTROSIS CHANGES AT SPINAL VERTEBRAE

Stanosz M.,1 Myśliwiec L.,1 Stanosz S. 2
1 Department of Dental Surgery Pomeranian Academy of Medicine
2 Department of Menopause and Andropause Pomeranian Academy of Medicine

Keywords: osteoarthrosis, estrogens, prolactine, pirydynolin, dezoksypirydynolin

Introduction
Osteoartrosis is genetically determined disease, which develops on multisystem disease, spread on joint cartilage, overcartilage bone, synovitis and soft structures of the joint. Osteoartrosis is the most frequent disease in human being, which can conduct to invalid. 80% people after 50 years already suffer from osteoartrisis changes of the joint.
The aim of the work is the evaluation of relationship between mineral density of spinal vertebrae and pirydynolin and desoksypirydynolin concentration urine.
Material and methods
50 women were examined, aged 45-55 years old, in early, physiological postmenopausal period with negative disease problems. The women were enrolled in two groups in dependence of mineral density of spinal vertebrae. Group I, control, consisted of 24 women, aged 51,1±3,3 with physiological mineral density of spinal vertebrae. Group II, examined, consisted of 26 women, aged 50,4±6,3, which mineral density of spinal vertebrae was higher base on reference magnitude of the tomography Siemens Somoton Plus-4 Company, shown in mg/cm3.
The concentration of estradiol and prolaktyn evaluate radioimmunological bioMerieux method, estron isotope method, osteocalcyn immunoenzymatic Elisa method, procolagen isotope method, alkali bone phosphatase photometry method Chitachi. The concentration of total pirydynolin and dezoksypirydynolin at urine liquid chromatography method. Statistic analyses were performed using statistic packet Statistica Pl version 5 StatSoft company.
Results
In women with osteoartrosis the concentration of estradiol was decreased (p<0,04), prolaktyn was increased (p<0,01), concentration of gonadotropin and estron was the same in both groups. There was increase of alkali bone phosphatase (p<0,03), concentration of prokolagen and osteocalcyn are not changed. The concentration of pirydynolin (p<0,004) and dezoksypirydynolin (p<0,02) was increased in women with osteoartrosis in comparison to control group.
Conclusions
1. Hyperprolactynic problem is advisable to dopaminergic treatment in women with osteoatrisis syndrome of mineral density of spinal vertebrae.
2. There is no correlation between mineral density of spinal vertebrae and concentration of pirydynolin and dezoksypirydynolin in women with osteoartrosis, which suggested that resorption disease are not the main pathogenic factor of osteoartrosis disease.

Twój Magazyn Medyczny 2/2004 – Osteoporoza I

Artykuły w zeszycie:

1.
dr hab. med. Edward Czerwiński
Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego, Krakowskie Centrum Medyczne,
dr med. Robert Chrzan
Katedra Radiologii CM UJ
Współczesne techniki obrazowania osteoporozy
Current techniques of osteoporosis imaging

2. 
prof. dr hab. med. Alina Warenik-Szymankiewicz, dr med. Radosław Słopień,
dr med. Błażej Męczekalski
Katedra i Klinika Endokrynologii Ginekologicznej Akademii Medycznej w Poznaniu
kierownik Katedry i Kliniki: prof. dr hab. med. Alina Warenik-Szymankiewicz
Menopauza i jej wpływ na osteoporozę
Menopause and its influence on the osteoporosis

 3.
prof. dr hab. med. Włodzimierz Baranowski
Klinika Chorób Kobiecych, Wojskowy Instytut Medyczny MON
Kierownik Kliniki: Prof. dr hab. med. Włodzimierz Baranowski
Dyrektor Wojskowego Instytutu Medycznego: gen. bryg. prof. dr hab. med. Marek Maruszyński
Nowe możliwości farmakologicznego leczenia i profilaktyki osteoporozy
Prevention and treatment of osteoporosis – new pharmacological perspectives

 4.
dr med. Diana Jędrzejuk
Katedra i Klinika Endokrynologii i Diabetologii Akademii Medycznej we Wrocławiu
Kierownik: prof dr hab.med. Andrzej Milewicz
Osteoporoza wywołana glikokortykosteroidami
Corticosteroid-induced osteoporosis

 5.
lek. med. Dariusz Chmielewski
Katedra i Klinika Ortopedii i Traumatologii Narządu Ruchu Akademii Medycznej w Warszawie,
Kierownik: Prof. dr hab. med. Andrzej Górecki
Zapobieganie osteoporozie
Osteoporosis prevention

 6.
prof. dr hab. med. Jacek Sieradzki
Katedra i Klinika Chorób Metabolicznych
Collegium Medicum Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
kierownik: prof. dr. hab. med. Jacek Sieradzki
Osteoporoza w cukrzycy
Diabetic osteopenia

7.
dr hab. med. Marek Bolanowski
Katedra i Klinika Endokrynologii i Diabetologii
Akademii Medycznej im. Piastów Śląskich we Wrocławiu
Kierownik: prof. dr hab. med. Andrzej Milewicz
Czynniki ryzyka osteoporozy
Osteoporosis’ risk factors

PFO jest instytucją pożytku publicznego, non-profit, nie prowadzącą działalności gospodarczej. §1. PFO została ustanowiona w 1990 roku i zarejestrowana w Sądzie Praga-Południe w Warszawie (N.R. 1128/91) z woli Fundatorów stanowiących równocześnie jej Zarząd Główny: Przewodniczący – Prof. dr hab. med. Janusz E. Badurski, Z-ca Przewodniczącego – Dr n. med. Andrzej Sawicki, Sekretarz – Dr n. med. Jerzy Samusik, Członkowie – Dr n. med. Stanisław Boczoń i Dr Mirosław Cybulko.

PFO jest instytucją pożytku publicznego, non-profit, nie prowadzącą działalności gospodarczej.
§1. PFO została ustanowiona w 1990 roku i zarejestrowana w Sądzie Praga-Południe w Warszawie (N.R. 1128/91) z woli Fundatorów stanowiących równocześnie jej Zarząd Główny: Przewodniczący – Prof. dr hab. med. Janusz E. Badurski, Z-ca Przewodniczącego – Dr n. med. Andrzej Sawicki, Sekretarz – Dr n. med. Jerzy Samusik, Członkowie – Dr n. med. Stanisław Boczoń i Dr Mirosław Cybulko.

Administracja PFO: Katarzyna Stupak (Sekretariat) i Mgr Daria Grześ (Finanse).

Zespół Badawczo-Organizacyjny: Dr Anna Nonna Nowak, Dr Stefan Daniluk, Mgr inż. Andrzej Dobreńko, Dr Elżbieta Jeziernicka.

Statut:
§2. PFO posiada osobowość prawną.
§3. Terenem działania PFO jest miasto Białystok, województwo podlaskie, teren całego kraju oraz zagranica.
§4. Siedzibą PFO jest miasto Białystok.
§5. Nadzór nad PFO sprawuje Minister Zdrowia.

II. Cele, środki i zasady działania PFO:
§6. Celem PFO jest gromadzenie środków finansowych na pokrycie kosztów działalności popularyzatorskiej, naukowej i leczniczej zmierzającej do zwalczenia chorób inwolucyjnych układu ruchu, ze szczególnym uwzględnieniem osteoporozy, choroby o znaczeniu społecznym, polegającej na zrzeszotnieniu kości i utracie masy kostnej prowadzącej do złamań kości, szczególnie w starszym wieku.

§7. Realizując cele określone w § 6. PFO:

1. podejmuje niezbędne badania naukowe i popularno-naukowe oraz zapewnia ich finansowanie,
2. promuje, popularyzuje i finansuje powszechnie uznane za najskuteczniejsze metody leczenia osteoporozy,
3. organizuje sympozja i posiedzenia naukowe dla lekarzy leczących osteoporozę i chorobę zwyrodnieniową stawów,
4. ustala i wyznacza uczestników sympozjów krajowych i zagranicznych oraz zapewnia publikacje w piśmiennictwie polskim osiągnięć i doniesień z ww. sympozjów,
5. organizuje kursy i szkolenia lekarzy leczących osteoporozę, również we współpracy z istniejącą siecią nauczania podyplomowego.

§ 8. PFO dla osiągnięcia swoich celów wspiera działalność innych osób prawnych i fizycznych, jak i instytucji, których działalność jest zbieżna z celami statutowymi PFO.
§ 9. Majątek Fundacji stanowią następujące składniki:

1. środki finansowe zgromadzone na koncie PFO pochodzące od fundatorów,
2. darowizny, spadki i zapisy od osób prawnych i fizycznych krajowych i zagranicznych,
3. dochody ze zbiórek i imprez okolicznościowych,
4. odsetki bankowe od kwot wymienionych w pkt. 1-3.

§ 10. Majątek wymieniony w § 9 służy realizacji statutowych celów PFO.

Schemat organizacyjny PFO: PFO jest członkiem IOF (International Osteoporosis Foundation – Międzynarodowej Fundacji Osteoporozy, reprezentowaną w Commission of National Societies IOF przez Prezesa PFO). Członkostwo PFO rzeczywiste, zbiorowe i wspierające uwarunkowane jest opłacaniem składek (od 2001 roku – 50 zł, co obejmuje pełny serwis informacyjny i prenumeratę „Postępów Osteoartrologii”).
Stały kontakt Zarządu Głównego i podejmowanie wspólnych inicjatyw możliwe jest dzięki sieci Regionalnych Oddziałów PFO w: Busku Zdroju, Bydgoszczy, Gryfowie Śląskim, Koszalinie, Krakowie, Kutnie, Lesznie, Lublinie, Łodzi, Łodzi, Radomsku, Sopocie, Sosnowcu, Szczecinie, Tarnobrzegu, Warszawie, Wrocławiu które aktualnie przekształcają się w samodzielne placówki zrzeszone we wspólnocie merytorycznej z PFO. Oddziały Regionalne PFO są lokalnymi organizatorami i popularyzatorami spraw związanych z osteoporozą. Celom diagnostyki i leczenia służy z kolei sieć 61 Poradni Leczenia Osteoporozy pod merytoryczną kuratelą PFO – Białystok, Bystrzyca Kłodzka, Czechowice-Dziedzice, Częstochowa, Człuchów, Duszniki Zdrój, Gdańsk, Gliwice, Grudziądz, Gryfów Śląski, Inowrocław, Kielce(2), Kołobrzeg, Konin, Kraków(4), Krosno, Kutno, Lądek Zdrój, Leszno, Lubartów, Lubin(2), Łódź(2), Mielec(2), Olsztyn, Ostrów Mazowiecka, Piotrków Trybunalski, Poznań, Przemyśl, Radomsko, Rzeszów, Sejny, Skarżysko Kamienna, Skierniewice(2), Sokółka, Sopot, Sosnowiec, Sucha Beskidzka, Szczawno-Zdrój, Szczecin, Tarnobrzeg, Tarnów, Ustka, Ustroń(2), Warszawa, Włoszczowa, Wolsztyn, Wrocław(3). Dzięki trzem posiadanym przez PFO mobilnym aparatom densytometrycznym DEXA DTX-100 i jednemu ultradźwiękowemu, wszystkie Poradnie Leczenia Osteoporozy , które nie miały w przeszłości lub nie mają obecnie własnych, miały i mają nieograniczoną możliwość diagnostyki zagrożenia złamaniami swoich pacjentów.
Lekarze Poradni od 1991 roku uczestniczą obligatoryjnie w prowadzonych przez nas corocznych kursach doskonalących. Warunkuje to przynależność do sieci Poradni PFO.

„Postępy Osteoartrologii”, rocznik PFO i Polskiego Towarzystwa Osteoartrologicznego (ISSN 0867-339X) jest naszym organem prasowym, wydawanym od 1987 roku, a 12 dotychczasowych, recenzowanych, indeksowanych przed Komitet Badań Naukowych, numerów powstało dzięki Komitetowi Redakcyjnemu w składzie: Prof. J. E. Badurski (red. nacz.), Prof. E. Bańkowski, Prof. W. Buczko, Prof. S. Czekalski, Doc. E. Czerwiński, Prof. A. Filipowicz-Sosnowska, Prof. Z. Gburek, Prof. R. Kreczko, Prof. R. Lorenc, Mgr J. Mierzejewska (sekretarka red.), Prof. S. Moskalewski, Dr med. J. Samusik (Sekretarz Kom. Red.), Dr med. A. Sawicki, Doc. T. Wagner.
„Postępy Osteoartrologii” publikują artykuły oryginalne wychodzące z nauk podstawowych i klinicznych, przeglądowe oraz tłumaczenia dotyczące chorób inwolucyjnych szkieletu z przeważającą tematyką związaną z osteoporozą i chorobą zwyrodnieniową stawów. Drukowane są w Wydawnictwie „Osteoprint” w Białymstoku. Ostatnie numery uwzględniają życzenia Czytelników i publikują przedruki oryginalnych wyników prób klinicznych, testujących leki stosowane w osteoporozie, oraz coroczną aktualizację informacji o osteoporozie we wszystkich jej aspektach. Temu celowi służy również coroczny „Biuletyn Informacyjny PFO” oraz „Postępy w dziedzinie osteoporozy” drukowane w „Medycynie Praktycznej”, stanowiące coroczne sprawozdanie z wydarzeń, publikacji prób klinicznych, osiągnięć nauk podstawowych i klinicznych oraz ustaleń i rekomendacji dotyczących patogenezy, diagnostyki i leczenia osteoporozy.

Formami działalności PFO są:

15-18.03.2006, Wiedeń, Austria
lek. med. Przemysław Borowy, lek. med. Jolanta Osieleniec

Medycyna po Dyplomie. Sympozjum: Osteoartrologia. Grudzień 2006

Pełny artykuł w załączniku

Program naukowy i streszczenia prac I Kongresu Osteoporozy i Osteoartrozy, Kraków 6-8.10.05 opublikowano w prestiżowym czasopiśmie „Ortopedia, Traumatologia, Rehabilitacja” vol. 7. suppl. 1.2005.

Plik do pobrania w załączeniu

Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja 2007; 5(6); Vol. 9, 548-554

Opracowano na podstawie zaleceń Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), Międzynarodowej Fundacji Osteoporozy (IOF), Europejskiej Federacji Towarzystw Ortopedycznych (EFORT), Amerykańskiej Akademii Chirurgów Ortopedycznych (AAOS) oraz współczesnego piśmiennictwa.

„Zasady” zostały ustalone i przyjęte w październiku 2007 roku jako oficjalny dokument Krajowego Konsultanta w dziedzinie Ortopedii i Traumatologii Narządu Ruchu oraz Prezesa Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego.

Autorzy: prof. dr hab. med. Wojciech Marczyński, prof. dr hab. med. Andrzej Górecki, dr hab. med. Edward Czerwiński i dr med. Dariusz Chmielewski.

Komentarz do artykułu:
Ann V. Schwartz, PhD, and Deborah E. Sellmeyer, MD „Diabetes, Fracture, and Bone Fragility”

Medycyna po Dyplomie VOL 17/NR 7/LIPIEC 2008

prof. dr hab. med. Ewa Marcinowska- Suchowierska
Klinika Medycyny Rodzinnej i Chorób Wewnętrznych, PSK im. prof. Witolda Orłowskiego, Warszawa

Komentarz w załączniku