Streszczenia zjazdu PTOiTr – 2000 (W72)

Tomasz Raganowicz, Andrzej Gregosiewicz
Katedra i Klinika Ortopedii Dziecięcej AM w Lublinie Kierownik: Prof. dr hab. med. Tomasz Karski
20-144 Lublin, ul. Bazylianówka 99/19

Cel pracy: Ocena wpływu rodzaju złuszczenia, czasu od wystąpienia objawów klinicznych do podjęcia leczenia oraz sposobu leczenia na rozwój i przebudowę bliższej nasady kości udowej. .

Materiał: W latach 1975 –1995 w Klinice Ortopedii Dziecięcej AM w Lublinie leczyliśmy 178 pacjentów (221 stawów biodrowych) z młodzieńczym złuszczeniem głowy kości udowej. Tylko w 18 przypadkach (8,2%) uraz był czynnikiem przyśpieszającym rozpoznanie przy braku wcześniejszych dolegliwości. Pozostałe 203 przypadki (97,8%) to złuszczenia powolne. Czas od wystąpienia pierwszych objawów klinicznych do momentu operacji wynosił od 3 dni do 9 miesięcy (średnio 15 tygodni). Pierwotnym leczeniem była transfiksja głowy kości udowej drutami Kirschnera. W przypadkach ostrych (nagłe zaostrzenie stanu powolnego) poprzedzona repozycją, a w złuszczeniach powolnych transfiksja „in situ”. Okres obserwacji wynosił od 5 do 25 lat (średnio 16,5 roku).

Wyniki: Analizie poddano materiał rentgenowski oceniając zmianę kształtu głowy i szyjki kości udowej. Nieznaczne zmiany stwierdzono w 42 stawach biodrowych (19%), umiarkowane w 115 stawach (52%) i ciężkie (obniżenie wysokości, poszerzenie i nieregularności kształtu głowy kości udowej, skrócenie i poszerzenie szyjki oraz znaczne zmniejszenie kąta szyjkowo-trzonowego) w 64 stawach (29%). Nie stwierdzono znaczących zależności pomiędzy badanymi czynnikami, a stopniem rozwoju zmian zniekształcających staw biodrowy.

 Tematem kolejnego w serii szkolenia online, które poprowadził Prof. Nicholas Harvey był Pharmacological treatments for osteoporosis. Szkolenie odbyło się w języku angielskim.  Materiały ze szkolenia dostepne nieodpłatnie na stronie www.

Szkolenie jest kolejnym z serii webinarów online oferowanych przez International Osteoporosis Foundation w ramach inicjatywy Capture the Fracture. Kurs odbył się planowo 16.01.2018 o godzinie 11.00 (CET). 

Opis szkolenia przez organizatora:
Złamania niskoenergetyczne będące wynikiem postepującej osteoporozy mogą byc przyczyną znacznego bólu, długoterminowej niepełnosprawności a nawet zagrażają życiu pacjentów. Powikłania te są szczególnie istotne dla pacjentów doświadczyli już pierwszego złamania, gdyż są w grupie zwiększonego ryzyka (2x) kolejnych złamań w porównaniu do grupy osób niezłamanych. 

Mimo iż istnieje wiele możliwości terapeutycznych w osteoporozie, to mniej niż 20% osób otrzymuje stosowne leczenie pozwalające zmniejszyć ryzyko złamań wtórnych. Farmakoterapia jest istotnym elementem strategii zmniejszenia ryzyka złamań wtórnych. Jednocześnie pozwala na poprawę jakości życia pacjentów. Nie zastosowanie działań prfoiklatycznych może powodować uruchomienie u osoby starszej cyklu wyniszczających złamań. 

Webinar poprowadził Nicholas Harvey, profesor reumatologii i epidemiologii klinicznej zatrudniony w MRC Lifecourse Epidemiology Unit, University of Southhampton (Wielka Brytania). Przedstawił on aktualne możliwości terapeutyczne oraz zalety dobrze rozbudowanego długoterminowego planu postępowania który w połączeniu ze sprawną komunikacją pacjent-pracownik służby zdrowia stanowią podstawy sukcesu terapeutycznego.

Główne założenia kursu:
– Wprowadzenie do tematyki osteoporozy i związanych z nią obciążeń.
– Omówienie problemu istnienia luki w opiece nad pacjentami w zakresie profilaktyki pierwotnej i wtórnej.
– Możliwości rozwiązania ww. problemu w opiece w zakresie profilaktyki pierwotnej (FRAX, SCOOP) oraz profilakytyki wtórnej (Capture the Fracture).
– Możliwości terapeutyczne na przykładzie przypadków klinicznych.
– Podejście do terapii długoterminowej, możliwe rzadkie efekty uboczne terapii.
 

14-15.10.2016, Warszawa

Miejsce Spotkania:
Hotel Mercure Warszawa Centrum
ul. Złota 48/54
00-120 Warszawa

Organizatorzy:
Klinika Ortopedii, Ortopedii i Traumatologii Dziecięcej CMKP SPSK im. Prof. Adama Grucy w Otwocku

Przewodniczacy Komitetu Naukowego:
Dr hab. n. med. prof. nadzw. CMKP Jarosław Czubak

Wczesna rejestracja do 31.08.2016.
Streszczenia prac można przysyłać do 30.04.2016.

Więcej informacji oraz rejestracja na stronie www.

P01

EPIDEMIOLOGY OF LOWER LIMB FRACTURES IN UKRAINIAN POPULATION OF DIFFERENT AGE

Grygorieva N.V., Vlasenko R.O., Povoroznyuk V.V.

D.F. Chebotarev Institute of gerontology NAMS Ukraine, Kyiv, Ukraine

Key words: limb fracture, epidemiology, age

Introduction. Lower limb fractures account for approximately one third of all fractures and may result in substantial mortality and morbidity. Age, osteoporosis, road collision, obesity and different diseases (osteoarthritis, Parkinsonism, cataract, dementia etc.) are the risk factors of lower limb fractures. Fractures are a considerable public health burden but information on their epidemiology in Ukraine is limited.

Materials and methods. We identified 665 subjects from 76765 citizens, living in Vinnitsa region, who had a first time (incident) diagnosis of lower limb fractures recorded in the regional Hospital database from 1.01.2011 to 31.12.2011.

Results. Frequency the lower limb fractures of was 42.4% from the total fractures in all patients and 44.4% from the total fractures in patient aged 50 years and older. The most common anatomic site of lower limb fractures was the tibia and/or fibula (48.9% of all incident lower limb fractures), followed by the hip (29.5%), and the tarsal/metatarsal bones (21.6%). Incidence of fracture in patient 50 years and old was 519.8 per 10000 patient for lower limb fractures, 212.3 per 10000 patient for tibia and/or fibula fractures and 226.9 per 10000 patient for hip fracture. Lower limb fractures were more common among males than among females in the younger age groups (up to 39 years old). Among subjects 50 years and older the incidence of lower limb fractures was higher in women than in men, and the difference increased with increasing age. Incidence of the tibia and/or fibula fractures was 340.7 per 10000 patient in the age group 60-69 years old, 44.9 per 10000 patient in age group 70-79 years old, and 102.4 per 10000 patient in age group 80-89 years old.

Conclusion. Our study provided the new information about the epidemiology of lower limb fractures in Ukrainian population according the age. This information is important for planning of the prevention and treatment strategy in patients of different ages.

P01

EPIDEMIOLOGIA ZŁAMAŃ KOŃCZYN DOLNYCH W POPULACJI UKRAIŃSKIEJ W RÓŻNYM WIEKU

Grygorieva N.V., Vlasenko R.O., Povoroznyuk V.V.

D.F. Chebotarev Institute of gerontology NAMS Ukraine, Kyiv, Ukraine

Słowa kluczowe: złamania kończyn, epidemiologia, wiek

V Środkowo Europejski Kongres Osteoporozy i Osteoartrozy oraz XVII Zjazd Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy, Kraków 29.09-1.10.2011

Streszczenia:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja 2011, vol 13 (Suppl. 1). str 105
 

P01

WPŁYW CECH SOCJOEKONOMICZNYCH, ZDROWOTNYCH I TRYBU ŻYWIENIA NA ZAWARTOŚĆ WAPNIA W DIETACH MIESZKAŃCÓW MAŁYCH MIAST W WIEKU 75-80 LAT. PROJEKT SENFOOD – BADANIA WSTĘPNE

Słowińska M. A.

Uniwersytet Warmińsko-Mazurski, Katedra Żywienia Czlowieka, ul. Sloneczna 44A

Słowa kluczowe: cechy socjoekonomiczne, zdrowotne, tryb żywienia, wapń, osoby starsze
 

Cel. Celem badań było wyodrębnienie cech socjoekonomicznych, zdrowotnych i trybu żywienia sprzyjających większej zawartości wapnia w dietach osób starszych mieszkających w małych miastach.

Materiał i metody. Badania przeprowadzono wśród 702 osób (242 mężczyzn i 460 kobiet) w wieku 77,2÷2,0 zamieszkałych w małych miastach Polski północno-wschodniej. Analizowano 18 cech socjoekonomicznych, zdrowotnych i trybu żywienia, które zebrano za pomocą standaryzowanego kwestionariusza wielorakiego wyboru. Zawartość energii i wapnia w dietach określono u 456 osób metodą wywiadu 24-godzinnego w dwukrotnym powtórzeniu. W analizie statystycznej wykorzystano tabele wielodzielcze i regresję logistyczną.

Wyniki. Mediana (Me) spożycia energii i wapnia wynosiła u kobiet odpowiednio 1390kcal i 434mg, a mężczyzn odpowiednio 1607kcal i 446mg. Osoby spożywające wapń >Me częściej deklarowały występowanie chorób przewlekłych (86% vs 79% próby), brak zębów (55% vs 43% próby), stosowanie suplementów diety (39% vs 30%), spożywanie minimum 3 posiłków dziennie (48% vs 40%) oraz częściej spożywały energię >Me (62% vs 28%). W modelu regresji logistycznej potwierdzono współzależność spożycia wapnia z dwiema cechami żywieniowymi. Iloraz szans większego spożycia wapnia (>Me) wynosił dla spożycia energii (>Me) 4,37 (95% CI: 3,04-6,27), a dla stosowania suplementów 1,67 (95% CI: 1,14-2,43).

Wnioski. Spożycie wapnia przez starszych mieszkańców małych miast w małym stopniu zależało od cech socjoekonomicznych, zdrowotnych i trybu żywienia. Większemu spożyciu wapnia sprzyjała większa wartość energetyczna diety i stosowanie suplementów. 

Praca naukowa finansowana ze środków na naukę w latach 2009-2012 jako projekt badawczy.

P01

EFFECT OF SOCIOECONOMIC, HEALTH AND NUTRITIONAL CHARACTERISTICS ON THE CALCIUM CONTENT IN DIETS OF INHABITANTS OF SMALL TOWNS AGED 75-80. SENFOOD PROJECT – PRELIMINARY STUDIES

Słowińska M.A.

Uniwersytet Warmińsko-Mazurski, Katedra Żywienia Czlowieka, ul. Sloneczna 44A

Keywords: socioeconomic, health, nutritional, calcium, elderly

Aim. The aim of the research was to distinguish socioeconomic, health and nutritional characteristics which promote higher calcium content in diets of the elderly living in small towns.

Materials and methods. The research was carried out among 702 persons (242 men and 460 women) aged 77.2÷2.0, inhabiting small towns in north-eastern Poland. The analysis covered 18 socioeconomic, health and nutritional characteristics, which were collected by means of a standardized multiple choice questionnaire. The energy and calcium contents in diets were determined for 456 persons using a 24 hour interview method, in two replications. The statistical analysis included contingency tables and logistic regression.

Results. The energy and calcium intake median (Me) for women was 1390kcal and 434mg, respectively, and for men – 1607kcal and 446mg, respectively. Persons with calcium intake >Me more often declared incidences of chronic diseases (86% vs 79% of the sample), missing teeth (55% vs 43% of the sample), use of diet supplements (39% vs 30%), consumption of a minimum of 3 meals a day (48% vs 40%), and their energy intake was more frequently >Me (62% vs 28%). The logistic regression model confirmed the interrelation of calcium intake and two nutritional characteristics. The odds ratio for the highest calcium intake (>Me) for the energy intake (>Me) was 4.37 (95% CI: 3.04-6.27), and for the use of supplements – 1.67 (95% CI: 1.14-2.43).

Conclusions. The calcium intake of elder inhabitants of small towns to a small extent depended on socioeconomic, health and nutritional characteristics. A higher calcium intake was promoted by higher energy content of the diet and use of supplements.

This study was financed from resources allocated for science in 2009-2012 as a research project.

V Środkowo Europejski Kongres Osteoporozy i Osteoartrozy oraz XVII Zjazd Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy, Kraków 20-21.09.2013

Streszczenia:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja 2013, vol 15 (Suppl. 2).str 107

P09

Ocena ekspresji genów OPG/RANK/RANKL w komórkach jednojądrzastych krwi oraz zmian produktów genów OPG i RANKL po terapii ranelinianem strontu i ibandronianem u pacjentek z osteoporozą pomenopauzalną

Stuss M.¹, Rieske P.², Cegłowska A.¹, Stępień-Kłos W.¹, Liberski P.², Sewerynek E.¹

¹Zakład Zaburzeń Endokrynnych i Metabolizmu Kostnego, Uniwersytet Medyczny, Łódź

²Zakład Patologii Molekularnej i Neuropatologii, Uniwersytet Medyczny, Łódź

Słowa kluczowe: osteoprotegeryna, rankl, bisfosfoniany, ranelinian strontu, osteoporoza
 

Cel. Celem pracy była ocena ekspresji genów układu OPG/RANK/RANKL w komórkach jednojądrzastych krwi obwodowej (ang. peripheral blood mononuclear cells, PBMC) oraz zmian ilościowych produktów białkowych genów OPG i RANKL w trakcie terapii preparatem ranelinianu strontu i ibandronianu u pacjentek z osteoporozą pomenopauzalną.

Materiał i metody. Do badania zostało włączonych 68 pacjentek: 29 przyjmowało doustnie ibandronian sodu/miesiąc, 24 kobiety otrzymywały ranelinian strontu doustnie/dobę, a pozostałe 15 chorych, przez okres 6 miesięcy przyjmowało jedynie preparat wapnia oraz witaminy D3. Pacjentki zakwalifikowane do badania odbywały wizyty co 3 miesiące na których oznaczano C-terminalny telopeptyd kolagenu typu 1, osteokalcynę, RANKL, osteoprotegerynę i fosfatazę zasadową w surowicy oraz ekspresję RNA w komórkach PBMC. Ponadto u każdej z pacjentek dwukrotnie wykonywano badanie densytometryczne.

Wyniki. Różnice ekspresji genów dla RANKL i OPG były nieznamienne w czasie oraz nie różniły się pomiędzy poszczególnymi grupami w sposób istotny statystycznie. W PBMC pacjentek wszystkich badanych grup nie stwierdzono ekspresji genu OPG w żadnym z punktów czasowych. W żadnej z 3 grup nie obserwowano znamiennych różnic w stężeniach osteoprotegeryny oraz białka RANKL w surowicy w trakcie trwania badania. W grupie chorych zażywających ranelinian strontu stwierdziłem obecność ujemnych, istotnych statystycznie związków pomiędzy początkowym stężeniem OPG a różnicami gęstości mineralnej Total Hip oraz BMD odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Przedstawione wyniki są jedną z pierwszych prób oceny wpływu terapii ranelinianem strontu oraz jedną z nielicznych oceny wpływu ibandronianu na zmiany ekspresji genów układu OPG/RANK/RANKL oraz stężenia produktów białkowych genów OPG i RANKL w surowicy, w warunkach in vivo, u kobiet z osteoporozą pomenopauzalną.

P09

Evaluation of OPG/RANK/RANKL gene expression in blood mononuclear cells and OPG and RANKL gene products changes after therapy with strontium and ibandronate in postmenopausal osteoporosis patients

Stuss M.¹, Rieske P.², Cegłowska A.¹, Stępień-Kłos W.¹, Liberski P.², Sewerynek E.¹

¹Zakład Zaburzeń Endokrynnych i Metabolizmu Kostnego, Uniwersytet Medyczny, Łódź

²Zakład Patologii Molekularnej i Neuropatologii, Uniwersytet Medyczny, Łódź

Keywords: osteoprotegerin, rankl, bisphosphonates, strontium ranelate, osteoporosis

         Aim. The aim of this study was to assess gene expression of the OPG/RANK/RANKL system in peripheral blood mononuclear cells and evaluate quantitative changes in protein products of genes OPG and RANKL after treatment with strontium ranelate and ibandronate in patients with postmenopausal osteoporosis.

         Materials and methods. Sixty-eight patients completed the study: 29 received oral ibandronate sodium/month, 24 participants received strontium ranelate orally/daily. Fifteen patients of the control group received only calcium and vitamin D3 supplements. The patients’ visits were repeated every 3 months. Measurements of b-CTX (C-terminal Telopeptide of type 1 Collagene), osteocalcin, RANKL, OPG, alkaline phosphatase concentrations in serum, RNA expression in PBMC cells, as well as total, 24-hour calcium and phosphate levels in serum and urine were carried out in material collected at baseline and after 3 and 6 months of therapy. Densitometry of the left hip and the lumbar spine was done twice.

         Results. The differences in gene expression of RANKL and OPG were not significant during the study period and did not differ between the groups in a statistically significant manner. No OPG gene expression was observed in PBMCs of patients in all the studied groups at any of the time points. In none of the three groups were any significant differences noted in the concentrations of osteoprotegerin and RANKL serum protein levels during the study period. In the group of patients on strontium ranelate, negative, statistically significant relationships were found between the initial concentration of OPG and the differences in total hip BMD and bone mineral density of the lumbar spine. The presented study is one of the first attempts to evaluate the effects of strontium ranelate therapy and one of the few endeavors to assess ibandronate impact on gene expression changes in the OPG/RANK/RANKL system and in vivo serum concentrations of OPG and RANKL gene protein products in women with postmenopausal osteoporosis.

XI Zjazd Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy
V Krakowskie Sympozjum Osteoporozy
Kraków 27-29.09.2001

Streszczenia:
wersja polska
Materiały kongresowe: STRESZCZENIA, s81-82.
Druk: Drukarnia Skinder, ISBN – 83-904008-5-5

wersja angielska
Osteoporosis International 2001; vol. 12 (Suppl 1), s17.

L55
IMMUNOHISTOCHEMICZNA ANALIZA LUDZKICH I WOŁOWYCH CHONDROCYTÓW Z HODOWLI KOMÓRKOWEJ

J. Lorkowski, E. Czerwiński
Klinika Ortopedii, Collegium Medicum, Uniwersytet Jagielloński,
ul. Kopernika 19, 31-501 Kraków.

Hodowla ludzkich chondrocytów oferuje nowe podejście do problemu leczenia degradacji chrząstki towarzyszącej wielu chorobom stawów włączając chorobę zwyrodnieniowa stawów. Hodowla chondrocytów stanowi użyteczny model do badania różnicowania chondrocytów i oceny wpływu cytokin oraz czynników wzrostu, kontrolujących utrzymanie lub supresję fenotypu zróżnicowanej chrząstki. Stosowanie w badaniach ludzkich chondrocytów jest problematyczne ze względu na fakt, że nie łatwo jest uzyskać odpowiednią ilość komórek do hodowli z losowo wybranego zabiegu operacyjnego, a ponadto następuje szybka utrata stabilności fenotypowej dojrzałych ludzkich chondrocytów w hodowli. Celem naszej pracy było porównanie prawidłowych, niestransformowanych ludzkich i wołowych chondrocytów pochodzących z hodowli pierwotnych. Ludzka chrząstka stawowa pochodząca ze stawów kolanowych pozyskiwana była podczas zabiegu alloplastyki stawu kolanowego lub drogą autopsji. Wołowa chrząstka stawowa pochodziła z wołowych stawów kolanowych z miejscowej rzeźni. Izolacja chondrocytów została przeprowadzona metodą enzymatyczną z wykorzystaniem trypsyny i kolagenazy. Po okresie trawienia enzymatycznego zawiesina uzyskanych komórek została umieszczona w naczyniach hodowlanych zawierających podłoże hodowlane (podłoże Dulbecco MEM) wzbogacone płodową surowicą wołową (10%, FBS), Fungizonem (0,5 g/ml) oraz gentamycyną (50 g/ml). Hodowla prowadzona była w inkubatorze w temperaturze 37C w atmosferze nawilżonego powietrza wzbogaconego dwutlenkiem węgla (5%). Podłoże hodowlane wymieniano co 3-4 dni. Po uzyskaniu stanu konfluencji wykonywano pasaż. Żywotność komórek oceniana była na podstawie barwienia z zastosowaniem błękitu trypanu. Barwienie metachromatyczne substancji podstawowej z wykorzystaniem błękitu alcianu było dodatnie zarówno w przypadku ludzkich jak i wołowych chondrocytów. Obecność białka S-100 (przeciwciała poliklonalne anty-S100) została wykazana w obu typach chondrocytów- ludzkich i wołowych (detekcja z wykorzystaniem wtórnych przeciwciał sprzężonych z peroksydazą). Podsumowując, na podstawie immunohistochemicznej analizy hodowanych przez nas chondrocytów wydaje się, że hodowla wołowych chondrocytów może stanowić dobry model do analizy fizjologii i patologii chondrocytów.

L55
IMMNOHISTOCHEMICAL ANALYSIS OF HUMAN AND BOVINE CHONDROCYTES IN CULTURE

J. Lorkowski, E. Czerwinski,
Department of Orthopaedics, Med. Coll. Jagiellonian University, 31-501 Krakow, ul. Kopernika 19, Poland

Human chondrocyte culture offers a new approach for treating chondrocyte- mediated cartilage degradation associated with various human arthropaties including osteoarthritis. Cultured chondrocytes have served as useful models for studying chondrocyte differentiation and the effect of cytokines and growth factors that control the maintenance or suppression of differentiated cartilage phenotype. The use of chondrocytes of human origin has been problematical, because the source of the cartilage cannot be controlled, sufficient numbers of cells are not readily obtained from random operative procedures and the phenotypic stability of adult human chondrocytes is lost quickly. The aim of our study was to compare normal, untransformed human and bovine chondrocytes from primary cell cultures. Human articular cartilage was obtained from knee joints after surgery for joint replacement or at autopsy. Bovine articular cartilage from knee joints was obtained from the local slaughter¬house. The isolation of the chondrocytes was optimised by the use of trypsin and collagenase. After enzymatic digestion of both cartilage types cell suspensions were transferred in to culture

I Środkowo Europejski Kongres Osteoporozy i Osteoartrozy oraz XIII Zjazd Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy, Kraków 6-8.10.2005

Streszczenia:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja 2005, vol 7 (Suppl. 1), s125-126.

P07
STARZENIE SIĘ UKŁADU RUCHU KOBIET W BADANIACH IZOKINETYCZNYCH I DENSYTOMETRYCZNYCH

Bolanowski M.,1 Skrzek A.2
1 Katedra i Klinika Endokrynologii, Diabetologii i Leczenia Izotopami, A.M. we Wrocławiu, ul. Pasteura 4, 50-367 Wrocław
2 Wydział Fizjoterapii, A.W.F. Wrocław

Słowa kluczowe: układ ruchu, badania izokinetyczne, densytometria, starzenie się

Starzenie się jest kompleksowym procesem cechującym się własną specyfiką i dynamiką. Obniżona wytrzymałość kości łącznie ze zmniejszoną wydolnością fizyczną i upadkami są najczęstszymi przyczynami złamań osteoporotycznych w starszej populacji. Celem badania była analiza procesu starzenia się układu ruchu przez badania izokinetyczne w powiązaniu z oceną densytometryczną.
Badanie przeprowadzono wśród 288 kobiet podzielonych na 4 grupy wiekowe (40-49, 50-59, 60-69, 70-79 lat). Badanie izokinetyczne polegało na ocenie zginaczy oraz prostowników grzbietu i kolan. Badano szybkości kątowe dla zginaczy i prostowników grzbietu 90º/s i 120º/s, a dla mięśni kolan 60º/s i 180º/s. Gęstość kości bliższej nasady uda oceniano metodą DXA.
Stwierdzono zmniejszenie parametrów siły mięśniowej (szczytowy moment siły, całkowita praca, średnia moc, maksymalny przeciętny moment szczytowy) oraz wydłużenie czasu osiągnięcia szczytowego momentu w poszczególnych grupach wiekowych odzwierciedlające pogorszenie wydolności mięśniowej zależnej od wieku. Ponadto stwierdzono zależności parametrów siłowo-prędkościowych mięśni kolan i grzbietu z wynikami badań densytometrycznych. Dodatnie korelacje obserwowano między parametrami siłowymi a BMD, zaś ujemne między parametrami prędkościowymi a BMD.
Potwierdzono zależne od starzenia się pogorszenie parametrów siłowo-prędkościowych mięśni kolan i grzbietu u starszych kobiet. Wraz z wiekiem obniżały się parametry siłowe a wzrastały prędkościowe. Większe pogorszenie czynnościowe występowało w grupie zginaczy niż prostowników, szczególnie stawów kolanowych. Równocześnie obserwowano stopniowe obniżanie się z wiekiem wartości BMD bliższej nasady uda wykazujące zależność z badanymi parametrami siłowo-prędkościowymi.

P07
THE AGEING PROCESS OF MOTION ORGAN IN WOMEN ASSESSED BY ISOKINETIC AND DENSITOMETRIC STUDIES

Bolanowski M.1, Skrzek A.2
1 Department of Endocrinology, Diabetology and Isotope Therapy, Wrocław Medical University, Pasteura 4, 50-367 Wrocław, Poland
2 Department of Physiotherapy, Wrocław University of Physical Education, Wrocław, Poland

Keywords: motion organ, isokinetic studies, densitometry, aging

Human aging is a complex process with its own specifics and dynamics. The decreased bone strength together with impaired physical efficiency followed by falls are the most important causes of osteoporotic fractures in the elderly population. The aims of the study were: the analysis of the aging process in the human active motion organ by isokinetic studies, description of the involution process in bones by densitometry and searching for the possible relations between them.
The study was carried out in 288 women divided into 4 age groups (40-49, 50-59, 60-69, 70-79 years). Isokinetic studies: the tests of spinal and knee extensors and flexors were carried out. The following angular velocities in concentric strength tests were assessed: for the spinal muscles: extension and flexion at angular velocities of 90º/s and 120º/s, and for the knee muscles: extension and flexion at angular velocities of 60º/s and 180º/s. Bone mineral density was measured in the proximal femur by DXA.
We observed the decline in the values of strength parameters studied (peak torque, total work, average power, maximal average peak torque) and the increase of the time to reach peak torque in particular groups of age reflect the worsening muscular work opportunities according to age. Moreover, numerous statistically significant correlations between strength-velocity parameters of spinal and knee muscles and densitometric results were shown. There were positive correlations between strength parameters and BMD, and negative ones between velocity parameters and BMD studied.
We documented the aging-related worsening of strength-velocity parameters of knee and spinal muscles in older women. Strength parameters decrease, and velocity ones increase with aging. The greater deterioration of the function was observed in flexors than in the extensors, especially in the knees. The parallel observation was gradual decrease in proximal femur BMD showing statistically significant correlations with strength-velocity parameters studied.

II Środkowo Europejski Kongres Osteoporozy i Osteoartrozy oraz XIV Zjazd Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy, Kraków 11-13.10.2007
Streszczenia:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja 2007, vol 9 (Suppl. 2), s151-152

P06
STRUCTURAL-FUNCTIONAL STATE OF BONE IN MEN OF DIFFERENT AGE

Povoroznyuk V. V., Kreslov Y. A.

Department of Clinical Physiology and Pathology of Locomotor Apparatus,
Institute of Gerontology AMSU, Ukrainian Scientific-Medical Centre for the Problems of Osteoporosis, Vyshgorodskaya str. 67, Kiev, 04114, Ukraine

This research was aimed at studying the age-dependent peculiarities of bone mineral density and bone mineral consent in men.
Research object: The total of 210 men 20–89 years old (54,6 ± 1,2) were examined and divided into the following age-dependent groups: 20- 29 years old, 30-39 years old, 40-49 years old, 50-59 years old, 60-69 years old, 70-79 years old, 80-89 years old.
Research methods: The mineral density and mineral consent of bone was determined using dual X-ray densitometry by means of „Prodigy” apparatus (GE Medical systems, Lunar, model 8743, 2005).
Research results: The analysis of variation did not expose any reliable influence of age on the BMD and BMC indexes of lumbar spine.
Bone mineral density was significantly higher in the group of 80-89 year-olds in comparison with other groups that may indicate some “selectivity“of this group. Hip BMD in the group of 70-79 year-olds was significantly lower in comparison with other groups: 20-29 year-olds (p = 0,012), 40-49 year-olds (p = 0,036), 60-69 year-olds (p = 0,039).
Correlation of lumbar spine BMD with height was established (r = 0,16; p = 0,021), weight (r = 0,27; p < 0,0001), BMI (r = 0,22; p = 0,001), BMD hip (r = 0,62; p < 0,001); BMD hip with age (r = – 0,15; p = 0,024), height (r = 0,30; p < 0,0001), weight (r = 0,35; p < 0,0001), BMI (r = 0,23; p < 0,001).
The osteoporosis of lumbar spine was observed by X-ray densitometry in 4,3% of patients in group of 40-49 years, in 7,9% – group of 50-59 years, in 7,5% – group of 60-69 years, in 19,2% – group of 70-79 years, in 9,1% – group of 80-89 years; hip osteoporosis in 2,3%, 5,3%, 2,8%, 7,6% of patients respectively. Osteopaenia of lumbar spine was established in 34,8% of patients in group of 20-29 years, in 36% – 30-39 years, in 31,9% – 40-59 years, in 28,9% – 50-59 years, in 20% – 60-69 years, in 23,1% – 70-79 years, in 13,6% – 80-89 years; hip osteopaenia in 20,0% of patients, in 12,5%, in 15,9%, in 23,7%, in 19,4%, in 26,9% and in 22,7% respectively. Among patients of 80-89 years normal state of bone was observed in 77,3%.
Conclusions: Age in men has a substantial influence on hip BMD: the lowest indexes were observed in group of 70-79 year-olds. The osteoporosis of lumbar spine was observed in 19,2%, hip osteoporosis in 7,6% of patients in this group.

P07
HYPODYNAMIA IN ADOLESCENCE AND OSTEOPOROSIS RISK

Popivanova C. V.
National Center of Public Health Protection, Ministry of Health, Sofia, Bulgaria

Active motion in childhood and adolescence is that very important factor for building up and maturing of the bone-skeletal system. With view to realization of the so called “strategic” (in childhood and adolescence) osteoporosis prevention, the study aimed to establish the level of physical activity in adolescents, hypodynamia signs and other unfavorable phenomena as risk factors for disturbed bone health. The studied group consisted of 773 adolescents, 14 – 18 years of age, from secondary schools. The study used anthropometric, questionnaire and psychological methods. A number of shortcomings are found in the system of physical exercises in the Bulgarian school. The students whose physical activities are restricted to school sports lessons form a large group at risk with marked signs of hypodynamia (50.98%). The processes of growth, maturing and development of the bone and muscle system in this group are disturbed. The physical development and physical capacity are at a statistically significant lower level (p < 0.001), the age annual dynamics of anthropometric indicators is uneven, the peak growth of the bone skeleton is retarded with a year, the rate of kyphoses and kyphoskolioses is higher. The immobilized students, as a result of hypodynamia, form an unfavorable psychosocial pattern – decreased “internal control” and “self-control” with resulting behavior risky for bone health – addiction to harmful habits and styles – tobacco smoking, drinking alcohol etc. The obtained results show that adolescent girls are at greater bone health risk than boys (p < 0.01). The fact that physical development indicators in all studied adolescents groups, with high or low physical activity extent, are significantly lower than those of their mates 15 years ago (Slanchev P. et al, 1992) is alarming and suggests retarded and weaker development of the bone-skeletal system. All adolescents in the conditions of polluted environment with reduced oxygen content in resting conditions use maximally the capacity of their lungs (very large range of the anthropometric parameter – p < 0.001) which significantly restricts the functional capacity of the respiratory system to work adequately at intensive physical efforts necessary for stimulation and maintenance of osteogenesis processes. Hypodynamia together with accompanying negative disturbances in the period of growth, maturing and development of the bone-skeletal system create particularly unfavorable life “start” and potential risk for osteoporosis development.

Streszczenia zjazdu PTOiTr – 2000 (W71)

Andrzej Gregosiewicz
Katedra i Klinika Ortopedii Dziecięcej AM w Lublinie ul. Różana 16/5, 20-538 Lublin

Materiał kliniczny: w latach 1984-98 leczyliśmy 13 dzieci z powodu naw-rotowego podwichnięcia (5) lub zwichnięcia (8) biodra. Wszyscy pacjenci, z wyjątkiem jednego, byli wcześniej operowani poza Kliniką. Średni wiek w czasie pierwszego zabiegu wynosił 30 mies., w czasie reoperacji 66 mies.
Pierwsze operacje: otwarta repozycja (OR) – 3 dzieci, OR + osteotomia uda – 6, OR + osteotomia miednicy – 1, OR + osteotomia uda i miednicy – 3.
Reoperacje: 11 dzieci operował autor. Istotą zabiegu było usunięcie zblizno-waceń i zrostów tkanek miękkich blokujących repozycję oraz skomplikowana rekonstrukcja zdeformowanych przez zaburzenia rośnięcia elementów stawu. .
Analiza historii naturalnej leczenia omawianych pacjentów wykazała, że niepowodzenia pierwszych operacji wynikały z błędnego wyboru metody operacyjnej lub błędów technicznych, a najczęściej z powodu obu tych przyczyn.
Podsumowanie obserwacji klinicznych: .
I. Błędny wybór metody operacyjnej był spowodowany przez: 1. przekona-nie, że dla prawidłowego rozwoju stawu wystarczająca jest naprawa tylko nie-których elementów wady, 2. preferowanie „metody” leczenia jednej części stawu przez operację drugiej, np. leczenie dysplazji panewki przez osteotomię uda (lub odwrotnie), 3. wybór typu osteotomii miednicy nieadekwatny do de-formacji; np. osteotomia Saltera przy znacznie zwiększonej objętości panewki, 4. ograniczanie się do łatwych technicznie metod operacyjnych (np. u 3,5-letniej dziewczynki, w ciągu 16 miesięcy, pięciokrotnie! podejmowano próby naprawy stawu wyłącznie przy pomocy osteotomii detorsyjnej uda). .
II. Najczęstsze błędy techniczne: 1. dojście operacyjne nie zapewniające dostatecznego wglądu do panewki lub uniemożliwiające osteotomię uda z tego samego cięcia, 2. niedostateczne przygotowanie panewki do repozycji (u 11 pacjentów więzadło poprzeczne było nietknięte), 3. pozostawienie przykurczu m. iliopsoas i mm. przywodzicieli biodra, 4. brak skrócenia trzonu kości udowej, 5. jatrogenna retrotorsja szyjki (u jednego z pacjentów wynosiła ona 30; głowa była „zreponowana” do wcięcia kulszowego), 6. „nadcięcie” trzonu kości biodrowej zamiast osteotomii miednicy.

Opublikowane w grudniowym numerze Lancet badania dowodzą jak przy niewielkich nakładach finansowych można poprawić jakość życia starszych kobiet narażonych na ryzyko złamania.

Opublikowane 15 grudnia na łamach Lancetu wyniki badań zespołu University of East Anglia (UEA) potwierdzają że już prosty kwestionariusz w połączeniu z badaniami gęstości kości dla wybranych osób pozwala zidentyfikować osoby w grupie ryzyka złamania bkk udowej.

Badanie objęło 12 000 pacjentów i zakładało wykorzystanie lekarzy POZ w procesie identyfikacji. Po uzyskaniu zgody pacjentek na udział w projekcie badawczym stwierdzono redukcję ryzyka złamania bkk udowej o 28% (5-letnia obserwacja) w porównaniu do grupy nie włączonej do badania. Projekt jest efektem szeroko zakrojonej współpracy pomiędzy UEA a Sheffield University oraz badaczy z jednostek tj. University of Southampton, Bristol, Birmingham, Manchester, York i  ponad 100 lekarzy POZ.

Zespół wykorzystał opracowany w University of Sheffield kalkulator FRAX, pozwalający określić prawdopodobeństwo złamania bkk udowej lub innego złamania osteoporotycznego (tj. kręgosłupa, bkk ramiennej, Collesa) celem identyfikacji starszych kobiet w grupie ryzyka. 

W sumie w badaniu udział wzięło 12 483 kobiety w wieku 70-85 zrekrutowanych spośród ponad 100 gabinetów POZ rozsianych na siedmiu regionach (Birmingham, Bristol, Sheffield, Manchester, Norwich, Southampton i York). Badanie screeningowe objęło połowę kobiet, pozostałe zaś weszły do grupy kontrolnej.

W ramach grupy screeningowej leczenie zalecono w 1/7 przypadkach – tych które były w najwyższej grupie ryzyka. Inicjatywa leczenia najczęściej wychodziła z strony badanych kobiet i ich lekarzy rodzinnych (3/4 kobiet z tej grupy była na leczeniu osteoporotycznym przez conajmniej 6 miesięcy trwania projektu).

Mimo iż screening nie wpłynął na zmniejszenie wszystkie rodzajów złamań osteoporotycznych, to istniały silne dowody potwierdzające skuteczność takiego postępowania w kontekście złamań bkk udowej. W grupie objętej screeningiem było w sumie o 54 mniej złamąń bkk udowej w porównaniu do grupy kontrolnej. 

Dodatkowo autorzy badania podkreślają że 1/111 złamań u kobiet można zapobiec zaś wczesna analiza już na tym etapie potwierdza kosztoefektywność takiego działania.

Więcej informacji w publikacji na stronie Lancet tutaj.    

Źródło: www.iofbonehealth.org/news/screening-could-catch-quarter-hip-fractures-they-happen

20-21.10.2016, Warszawa

Miejsce spotkania:
Radisson Blu Hotel
Warszawa

Program
1. Filozofia joint preservation w podejściu do leczenia wczesnych zmian zwyrodnieniowych i uszkodzeń narządu ruchu
•    wczoraj, dziś i jutro joint preservation
•    kompleksowe podejście do leczenia chorób zwyrodnieniowych i urazów – rola lekarza, diagnosty, rehabilitanta i psychologa
•    oczekiwania pacjentów w stosunku do mało-inwazyjnego leczenia
•    praktyczne zastosowanie modelu leczenia w ujęciu joint preservation
•    ocena wyników leczenia w codziennej praktyce ortopedycznej i rehabilitacyjnej
•    niepowodzenia i powikłania w codziennej praktyce

2  Choroby zwyrodnieniowe narządu ruchu;
•    biologiczne i mechaniczne aspekty choroby zwyrodnieniowej
•    aktywność sportowa a choroby zwyrodnieniowe
•    algorytm diagnostyczny w leczeniu chorób zwyrodnieniowych
•    nieoperacyjne leczenie zmian

3. Mało-inwazyjne techniki chirurgiczne w leczeniu wczesnych zmian zwyrodnieniowych narządu ruchu
•    Praktyczne podejście do leczenia urazów narządu ruchu w kontekście prewencji rozwoju zmian zwyrodnieniowych
•    Wskazania, wyniki, rehabilitacja
•    Prezentacja technik chirurgicznych (re-live surgery)

4. Nieoperacyjne leczenie zmian zwyrodnieniowych
•    Wskazania i przeciwskazania do leczenia nieoperacyjnego
•    Leczenie czynnikami aktywnymi biologicznie
•    Leczenie rehabilitacyjne urazów oraz zmian zwyrodnieniowych

Tematyka szczegółowa podzielona zostanie wokół 5 tematów dyskusyjnych:
1. staw kolanowy
2. staw biodrowy i barkowy
3. staw skokowy i stopa
4. staw łokciowy
5. ortopedia sportowa, wysiłek fizyczny i uprawianie sportu w odniesieniu do poglądu „joint preservation”

Wiecej informacji i rejestracja na stronie www.

P02

WYSTĘPOWANIE OSTEOPOROZY WŚRÓD ZDROWYCH DOROSŁYCH NA PRZYKŁADZIE SZCZEGÓLNEJ POPULACJI PRACOWNIKÓW UNIWERSYTETU MEDYCZNEGO W POZNANIU

Wawrzyniak  A.¹, Ziemska B.², Marcinkowska M.¹, Michalak M.³, Marcinkowski J.⁴

¹Katedra i Zakład Medycyny Rodzinnej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu

²Przychodnia Medycyny Pracy Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu

³Katedra i Informatyki i Statystyki Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu

⁴Katedra Medycyny Społecznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu 

Słowa kluczowe: osteoporoza, zdrowi dorośli, badania okresowe, pracownicy uniwersytetu medycznego

Wstęp. Osteoporoza jest chorobą przebiegającą przez długi czas asymptomatycznie. Złamanie osteoporotyczne jest często jej pierwszym objawem. Konsekwencje mogą mieć charakter ogólnoustrojowy. Są to powikłania zapalne płuc, dróg moczowych, odleżyny, sarkopenia, postępujące zmniejszenie masy kostnej, czasem nawet zgon. Profilaktyka stanowi najlepszą metodą na uniknięcie poważnych następstw złamań osteoporotycznych.

Cel. Celem pracy była ocena występowania czynników ryzyka złamań niskoenergetycznych wśród pracowników Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu poddanych obowiązkowym badaniom okresowym.

Materiał i metody. Badanie ankietowe przeprowadzono u 277 pracowników w wieku 40 lat lub powyżej (138 kobiet i 89 mężczyzn).

Wyniki. Wśród badanych po 50. roku życia ubytek wzrostu ≥2 cm wystąpił u 43% w porównaniu z 23% w grupie wiekowej 40-50 lat. Odpowiednio ubytek wzrostu ≥4 cm wystąpił u 14% vs 3%. Wywiad chorobowy dotyczący złamań w dzieciństwie był znamiennie częściej dodatni w grupie mężczyzn niż kobiet. Wysokie ryzyko złamań wg kalkulatora FRAX występowało u 2 osób (obu po 50. r.ż.). Złamania niskoenergetyczne w wywiadzie występowały u 15% ankietowanych.

Wnioski. 1. Okresowe badania profilaktyczne pracowników stanowią dobrą okazję do oceny ryzyka osteoporozy i złamań.

2. Co dziesiąty pacjent z badanej grupy wymaga diagnostyki ukierunkowanej na bezobjawowe złamania trzonów kręgowych.

3. U około 15% badanej grupy występują wskazania do rozważenia farmakoterapii przeciwosteoporotycznej z powodu wcześniejszych złamań niskoenergetycznych.

P02

OSTEOPOROSIS IN A POPULATION OF HEALTHY ADULTS AS EXEMPLIFIED BY THE STAFF OF THE POZNAN UNIVERSITY OF MEDICAL SCIENCES  

Wawrzyniak  A.¹, Ziemska B.², Marcinkowska M.¹, Michalak M.³, Marcinkowski J.⁴

¹Katedra i Zakład Medycyny Rodzinnej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu

²Przychodnia Medycyny Pracy Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu

³Katedra i Informatyki i Statystyki Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu  

⁴Katedra Medycyny Społecznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu  

Key words: osteoporosis, healthy adults, periodic prophylactic examinations, staff of university of medicine

Objectives. Osteoporosis is a long-term asymptomatic disease. The first symptoms are often osteoporotic fractures. The repercussions also lead to systemic complications, pneumonia, cystitis, bed sores, sarcopenia/muscle atrophy, continuous bone mass loss and sometimes death. Prophylaxis is the best way to  prevent serious consequences of fragility fractures.

Aim. The aim of this study was to find out how many employees of the Poznan University of Medical Sciences who underwent periodic prophylactic examinations are at risk from osteoporotic fractures.

Materials and methods. The study based on a questionnaire was performed among 277 respondents over 40 years old (138 women and 89 men).

Results. In the study group aged over 50 high losse above 2 cm occurs 45% vs 23% compared with the group aged 40-50. High losse above 4 cm occurs 14% vs 3% in the younger group. Medical histories revealed significantly more frequent occurrence of fractures in childhood among men than women. High risk in FRAX calculator was found in 2 subjects (both over 50 years old). Previous fragility fractures occurred in 15% of the participants.

Conclusions. 1. Periodic prophylactic examinations of employees are a good opportunities to select patients with high and intermediate risk of osteoporotic fractures.

2. Every tenth patient needs further tests focused on asymptomatic spine fractures.

3. About 15% of the study group were indicated as individuals that should consider using pharmacotherapy against osteoporosis because of previous fragility fractures.