1

Najnowsze badania IOF przewidują znaczący wzrost kosztów leczenia złamań osteoporotycznych w Europie

 Wg publikacji „Fragility fractures in Europe: burden, management, opportunitites” w ciągu najbliższych 10 lat na skutek dużej liczby nieleczonych osób, koszty leczenia złamań osteoporotycznych wzrosną o 27%.

      Publikacja w Archives of Osteoporosis autorstwa Borgstroma i wsp. przedstawia wyniki oparte na danych zebranych w pięciu krajach UE (Francja, Niemcy, Włochy, Hiszpania i Wielka Brytania) oraz Szwecji. Badanie oparto o retrospektywne obserwacje, literaturę oraz dostępne dane z baz krajowych. 
      Liczba złamań niskoenergetycznych w badanych krajach oszczacowana na 2,7 mln (2017) wg autorów wzrośnie do 3,3 mln w 2030 roku. Uwzględniając wszystkie koszty roczne związane z leczeniem rzeczonych złamań (37 mld euro w 2017 i przewidywany 47,4 mld euro), wzrost kosztów wg autorów wyniesie 27%. Szacuje się że w samym 2017 roku strata QALYs (quality adjusted life years) przekroczyła 1 mln lat. Przewidywana liczba lat z niepełnosprawnoscią (DALYs – diasbility adjusted life years) dla osób 50+ po złamaniu niskoenergetycznym wyniosła 21 lat na grupie 1000 pacjentów. Wartość ta przekracza te obserwowane u osób po udarze czy POChP. Uśredniony odsetek nieleczonych pacjentów w badanych krajach wyniosła 73% dla kobiet oraz 63% dla mężczyzn – co stanowi wzrost o ok. 17% w stosunku do 2010 roku. Autorzy szacują że powszechne wdrożenie Fracture Liasion Services w tych krajach pozwoliłoby zredukować liczbę złamań o conajmniej 19 000 złamań w skali roku. 
      Wg autorów obserwowana tendencja wzrostowa utrzyma się przez najbliższe kilka dekad. Uwzględniając braki w leczeniu pacjentów a także wysoką kosztoefektywność sytemów opartych na koordynatorze konieczne jest podjęcie działań, które pozwolą prowadzić skuteczną diagnostykę i leczenie pacjentów z grupy wysokiego ryzyka złamań niskoenergetycznych.  

Pełna treść opracowania dostępna jest nieodpłatnie w języku angielskim na stronie Archives of Osteoporosis

 




WCO-IOF-ESCEO 2020 – zmiana daty wydarzenia!

Organizatorzy tegorocznego Światowego Kongresu Osteoporozy i Osteoartrozy, w odpowiedzi na wezwanie hiszpańskiego Ministra Zdrowia (w związku z szerzącą się liczbą zachorowań na koronawirusa), podjęli decyzję o przeniesieniu terminu kongresu na 20-23.08.2020.

Uwzględniając przyczyny odwołania wydarzenia organizatorzy zakwalifikowali je jako działanie „siły wyższej”, w tym przypadku zagrożenia epidemią COVID-19. Opłacone rejestracje przechodzą automatycznie na nowy termin wydarzenia. Osoby, które nie są w stanie uczestniczyć w wydarzeniu w terminie 20-23.08.2020 mają możliwość otrzymania 50% zniżki na udział w wydarzeniu w 2021 roku w Londynie. 

Więcej informacji na stronie www wydarzenia.




Raport Narodowego Funduszu Zdrowia na temat osteoporozy

 Zachęcamy do zapoznania się z raportem na temat osteoporozy w Polsce opublikowanym w listopadzie 2019.
Jak podają autorzy celem raportu jest przedstawienie epidemiologii osteoporozy, zrealizowanych świadczeń, wykorzystanych recept na leki stosowane w osteoporozie, ciągłości farmakoterapii oraz złamań osteoporotycznych. Publikacja obejmuje zakres 2013-2018. Raport opublikowano w ramach Światowego Dnia Osteoporozy, obchodzonego standardowo 20 października każdego roku. 

Do najważniejszych wniosków autorzy włączyli:

1.   Osteoporoza jest chorobą, która na świecie dotyka 22,1% kobiet oraz 6,1% mężczyzn powyżej 50. roku życia. Szacowana liczba osób chorych na osteoporozę w Polsce w 2018 roku, oparta na wskaźnikach epidemiologicznych, to 2,1 mln, z czego 1,7 mln to kobiety.

2.   Do głównych niemodyfikowalnych czynników ryzyka zachorowania na osteoporozę należą zaawansowany wiek, płeć żeńska oraz rasa kaukaska. Wskazuje się również szereg potencjalnie modyfikowalnych czynników ryzyka, takich jak niska podaż wapnia, niedobór witaminy D, nadmierne spożycie alkoholu, palenie tytoniu, czy siedzący tryb życia i nieuruchomienie.

3.   Na podstawie danych Narodowego Funduszu Zdrowia oszacowano, że w 2018 roku chorobowość rejestrowana wyniosła niemal 555 tys. Ogólnopolski wskaźnik chorobowości rejestrowanej na 100 tys. ludności powyżej 50. roku życia wyniósł 3 674, przy czym różnice na poziomie powiatów były dziesięciokrotne.

4.   Wartość refundacji świadczeń z powodu osteoporozy w 2018 roku wyniosła 42 mln zł dla 222 tys. pacjentów. W 2018 roku recepty na leki stosowane w leczeniu osteoporozy zrealizowało 133 tys. pacjentów, a wartość tych leków wyniosła 47,6 mln zł. Średnia wartość refundacji w przeliczeniu na pacjenta wyniosła 306 zł zaś średnia wartość dopłat pacjenta 53 zł.

5.   Porównując szacowaną liczbę chorych (pkt 1) z wartością chorobowości rejestrowanej (pkt 3) oszacowano, że stopień niedoszacowania liczby chorych na osteoporozę w 2018 roku wyniósł 74%. Odpowiada to liczbie 1,56 mln niezdiagnozowanych osób, z czego prawie 500 tys. było powyżej 80. roku życia.

6.   26,5% pacjentów stosujących leki oparte na alendronianie, którzy rozpoczęli terapię w 2017 roku, przyjmowało je regularnie tzn. charakteryzowali się MPR ⩾ 80% (ang. medication possesion ratio—stopień posiadania leku). W przypadku pacjentów leczonych przy pomocy denosumabu średni MPR wyniósł 90%.

7.   W 2018 roku odnotowano 120 tys. złamań, które najczęściej przypisywane są osteoporozie. Wartość refundacji świadczeń z tego powodu wyniosła 476 mln zł, z czego 71% to środki przeznaczone na świadczenia z powodu złamań bliższego końca kości udowej (b.k.k.u.) (34,7 tys. złamań w 2018 roku).

8.   W 2017 roku śmiertelność roczna po złamaniach b.k.k.u. wyniosła 29,4%. Liczba utraconych lat życia, które można bezpośrednio przypisać tym złamaniom to 20,0 tys.

9.   Dane o złamaniach w 2017 roku wskazują, że w ciągu 6 miesięcy od złamania jedynie u 2,5% wykonano badanie densytometryczne, a po 2,0% z nich została zrealizowana recepta na leki stosowane w leczeniu osteoporozy.

Pełna treść raportu dostępna jest pod adresem www.


Źródło:
zdrowedane.nfz.gov.pl




Złamanie biodra a ryzyko zgonu

Zachęcamy do zapoznania się z opublikowanymi w ostatnim czasie pracami poruszającymi problem zwiększonej śmiertelności po złamaniu bliższego końca kości udowej. 

W najnowszym numerze Journal of Bone and Mineral Research opublikowano wynik badań nad związkiem między leczeniem przeciwbólowym a ryzykiem złamania bkk udowej. Autorzy pracy stwierdzili, że stosowanie tramadolu (w grupie osób 50+), będącego powszechnie stosowanym lekiem pierwszego rzutu, istotnie zwiększa prawdopodobieństwo złamania bkk udowej. Wyniki (za okres 2000-2017) odnoszono do innych stosowanych leków tj. kodeina (n=146 956, HR 1.28), naproksen (n=115 109, HR 1.69), ibuprofen (n=107 438, HR 1.65), celekoksyb (n=43 130, HR 1.85) czy etorikoksyb (n=27 689,  HR 1.96). Otrzymane rezultaty mogą świadczyć o porzebie zrewidowania wytycznych, które często wskazują tramadol jako skuteczny i bezpieczny lek w leczeniu bólu (nie związanego z procesem nowotworowym).  

Artykuł dostępny jest pod adresem www

Jednocześnie Osteoporosis International opublikowało w styczniowym numerze pracę hiszpańskich badaczy w zakresie skuteczności FLS, mierzonej odsetkiem zgonów po złamaniu bkk udowej. Gonzalez-Quevedo i wsp. analizując opiekę przed i po wdrożeniu FLS-u, przeprowadzili prospektywne badania w grupie 724 osób w wieku 60+. Miernikiem efektywności była śmiertelność pacjentów oraz odsetek wtórnych złamań w okresie rocznej obserwacji od momentu wystąpienia złamania bkk udowej. Mimo iż autorzy nie zaobserwowali istotnych zmian w zakresie wtórnych złamań czy mniejszej śmiertelności w podziale FLS / bez FLS. Odnotowano jednak że pacjenci poddani leczniu antyresorpcyjnemu wykazują mniejsze ryzyko zgonu niż osoby nie poddane leczeniu. Jest to szzcególnie istotne w konteście faktu, że FLS istotnie zwiększa odsetek pacjentów objętych leczeniem po złamaniu niskoenergetycznym. 

Artykuł dostępny pod adresem www.




Osteoporoza i złamania niskoenergetyczne – instrukcja postępowania

W styczniu 2020 roku opublikowano nowe zalecenia dotyczące tworzenia rozwiązań w zakresie złamań osteoporotycznych w 10 krajach europejskich. Opracowany przez Health Policy Partnership i AMGEN dokument oferuje praktyczne i sprawdzone rozwiązania, dostosowane do opieki zdrowotnej w 10 europejskich krajach. 



Główną inicjatywą do przygotowania raportu był narastający problem złamań niskoenergetycznych obserwowany w coraz bardziej starzejącej się Europie. Według aktualnych szacunków na osteoporozę choruje ok. 21% kobiet i 6% mężczyzn (w wieku 50-84) w Europie.  Do 2025 roku koszt opieki medycznej nad złamaniami niskonergetycznymi wzrośnie o 22% (od 2010).  Raport zawiera zalecenia postępowania oparte o najlepsze praktyki stosowane i sprawdzone na całym świecie – skuteczne i kosztoefektywne. Opracowanie kładzie szczególny nacisk na zagadnienia tj.:
 - przygotowanie wydajnego modelu opieki,
 - wczesne wykrycie problemu, identyfikacja osób z grupy ryzyka,
 - przywracanie pacjentów do sprawności sprzed incydentu, 
 - zwrócenie szczególnej uwagi na jakość życia jako elementu zdrowego, aktywnego starzenia się’
 - zaanagażowanie pacjentów oraz mediów publicznych;

Wśród adresatów raportu opracowanie znaleźli się specjaliści i decydenci służb zdrowia krajów tj.: 
Belgia, Finlandia, Francja, Niemcy, Irlandia, Włochy, Holandia, Rumunia, Hiszpania oraz Wielka Brytania. Do współpracy przy  jego tworzeniu zaproszono uznane autorytety w dziedzinie chorób układu mięśniowo-szkieletowego, m.in.: Prof. Cyrus Cooper, Karsten Dreinhoffer, Paul Mitchell, Kassim Javaid czy Theirry Thomas. Raport z jednej strony przybliża problem jakim są złamanie niskoenergetyczne, z drugiej podaje możliwe do wdrożenia rozwiązanie. Przede wszystkim jednak stanowi wezwanie do działania („call to action”). Przede wszystkim dla dobra pacjentów. 

Pełną treść raportu w języku angielskim znaleźć można pod adresem www.

Źródło: IOF





WCO-IOF-ESCEO 2020 – przyjmowanie abstraktów tylko do 27.01.2020

Zostały już tylko dwa tygodnie na zgłaszanie prac naukowych na największe w Europie wydarzenie w dziedzinie chorób układu mięśniowo-szkieletowego. 

Światowy Kongres Osteoporozy (IOF-WCO-ESCEO) to największe obok ASMBR wydarzenie dotyczące chorób układu mięśniowo-szkieletowego na świecie. Co roku w obradach bierze udział ok. 4000 uczestników. Tegoroczne spotkanie odbędzie się w Barcelonie w Centrum Kongresowym CCIB w dniach 2-5.04.2020. 

W programie między innymi wykłady plenarne:
– Transient treatment discontinuation: pros and cons  – Michael R. McClung
– Differences in clinical guidelines – Eugene McCloskey
– Bone turnover markers in clinical practice – Etienne Cavalier
– Bone fragility: beyond bone loss – Serge Ferrari
– Sarcopenia : new definitions and clinical implications -  Alfonso Cruz Jentoft
– How to reduce falls in oldest people ? – Heike A. BischoffFerrari
– What did we learn from the recent large vitamin D trials – Bess DawsonHughes
– New pharmacological treatments for osteoarthritis – Elaine M. Dennison
– Rare bone diseases : what do they teach us for musculoskeletal disorders management – Kassim Javaid
– Strategies to fill the Treatment Gap in Osteoporosis: place of Combination and Sequential Regimens – Manju Chandran

Streszczenia prac zostaną opublikowane w specjalnym dodatku Osteoporosis International. 

Formularz do zgłaszania prac naukowych dostępny jest tutaj
Więcej informacji oraz rejestracja można uzyskać za pośrednictwem strony www




Spotkanie Panelu Ekspertów w sprawie nowych rekomendacji w zakresie poprawy diagnostyki i leczenia osteoporozy

 W pierwszej połowie grudnia w Instytucie Zarządzania w Ochronie Zdrowia Uczelni na Uczelni Łazarskiego odbyło się spotkanie ekspertów klinicznych i systemowych w dziedzinie osteoporozy oraz przedstawicieli organizacji pacjentów. W obliczu narastających problemów w diagnostyce i leczeniu osteoporozy w Polsce, uczestnicy spotkali się by opracować nowe wytyczne, pozwalające podjąć skuteczne działania w kierunku ich zminimalizowania.

Uwzględniając istniejące wyzwania w dziedzinie osteoporozy a także nieuchronny proces starzenia się społeczeństwa uczestnicy spotkania podjęli się znalezienia odpowiedzi na rosnące zagrożenie złamaniami osteoporotycznymi w Polsce. W swoich rekomendacjach autorzy odnieśli się m.in. do problemu jakim są złamania niskoenergetyczne u osób z prawidłową gęstością kości (bez klinicznie rozpozonanej osteoporozy). 

Rekomedancje objęły zalecenia podzielone względem formy opieki/adresata:

POZ
1. Wprowadzenie oceny ryzyka wystąpienia złamań dla kobiet i mężczyzn po 50 r.ż, z uwzględnieniem:
   - pomiaru wzrostu i wagi w okresach co 5 lat,
   - zastosowania kalkulatora FRAX co 5 lat jako formy screeningu populacyjnego
   - każdego przypadku złamania po 50 r.ż

2. Edukacja zdrowotna wszystkich pacjentów po 50 r.ż.

3. Wprowadzenie mierników wartości zdrowotnej w formie liczby złamań na 10 tys mieszkańców w populacji osób 50+.

AOS
1. Zwiększenie wartości porady specjalistycznej z wykonaniem densytometrii z zastosowaniem wskaźnika podnoszącego wycenę za badanie densytometryczne powyżej ustalonego odsetka populacji objętej badaniem.

2. Wprowadzenie do koszyka świadczeń gwarantowanych z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej kalkulatora ryzyka złamania FRAX.

3. Wprowadzenie katalogu diagnostycznych pakietów specjalistycznych obejmujących zryczałtowana finansowanie pakietu badań, który powinien być zakończony postawieniem diagnozy i ustaleniem terapii oraz przejęciem opieki przez lekarza POZ. Celem jest ograniczenie dzielenia porad diagnostycznych oraz przesuwanie zdiagnozowanych pacjentów do opieki lekarza POZ.

4. Zmiana w finansowaniu badania densytometrycznego

Leczenie szpitalne: 
1. Wprowadzenie obowiązku oceny ryzyka wystąpienia złamań z zastosowaniem kalkulatora FRAX w trakcie hospitalizacji :
   - u wszystkich hospitalizowanych pacjentów powyżej 70 r.ż.

   - u wszystkich pacjentów hospitalizowanych z powodu złamania powyżej 50 r.ż.

   - u wszystkich hospitalizowanych pacjentów zagrożonych osteoporozą wtórną powyżej 50 r. ż.

2. Prowadzenie Monitoringu Złamań FLS poprzez powołanie w szpitalach koordynatorów zajmujących się identyfikacją chorych ze złamaniami osteoporotycznymi, celem ich właściwego kierowania do poradni specjalistycznych (lub oddziałów) zajmujących się diagnostyką i kompleksowym leczeniem osteoporozy.

3. Zwiększenie dostępności do poradni leczenia osteoporozy.

4. Rozszerzenie kwalifikacji dla lekarzy udzielających świadczeń w poradni osteoporozy. Uwzględnienie lekarzy od początku specjalizacji pod warunkiem posiadania certyfikatu szkolenia z diagnostyki i leczenia osteoporozy. Dotyczy poniższych dziedzin: chirurgii ortopedycznej lub chirurgii urazowo-ortopedycznej, lub ortopedii i traumatologii, lub ortopedii i traumatologii narządu ruchu, lub reumatologii, lub endokrynologii, lub położnictwa i ginekologii, chorób wewnętrznych.


NFZ

Opracowanie ogólnopolskiego Programu Polityki Zdrowotnej finansowanego ze środków NFZ przeznaczonych na profilaktykę ,,Profilaktyka i wczesne wykrywanie osteoporozy pierwotnej w ramach programów polityki zdrowotnej” oraz ,,Programu Koordynacji Profilaktyki Złamań Osteoporotycznych”.

W spotkaniu udział wzięli:
– prof. dr. hab. n. med. Marek Brzosko, Prezes Zarządu Głównego PTR,  Konsultant Krajowy 
ds. Reumatologii,
– prof. dr. hab. n. med. Longina Kłosiewicz – Latoszek, Instytut Żywności i Żywienia,

– prof. dr hab. n. med. Jarosław Czubak, Konsultant krajowy w dziedzinie ortopedii i traumatologii narządu ruchu,

– prof. dr. hab. n. med. Ewa Marcinowska-Suchowierska, Przewodnicząca zespołu ekspertów ds. osteoporozy NIGRiR,

– prof. dr hab. n. med. Roman Lorenc, Prezes Wielodyscyplinarnego Forum Osteoporotycznego,

– prof. dr hab. n. med. Piotr Głuszko, kierownik Kliniki i Polikliniki Reumatologii NIGRiR,

– Krystyna Wodejko Wicedyrektor Biura Profilaktyki Zdrowotnej NFZ,

– dr Artur Prusaczyk, Wiceprezes zarządu Centrum Medyczno-Diagnostycznego,

– Elżbieta Majewska, PARS,

– Beata Ambroziewicz, Prezes  Polskiej Unii Organizacji Pacjentów,

– dr Małgorzata Gałązka- Sobotka, Dyrektor Instytutu Zarządzania w Ochronie Zdrowia UŁ,

– Jerzy Gryglewicz ekspert ds. ekonomiki zdrowia Instytutu Zarządzania w Ochronie Zdrowia UŁ.


Źródło: https://izwoz.lazarski.pl/debaty-eksperckie/osteoporoza-rekomendacje-w-zakresie-poprawy-diagnostyki-i-leczenia/




Profilaktyka złamań wtórnych – zbiór rekomendacji grupy roboczej ASBMR

American Society for Bone and Mineral Research zebrało grupę 42 organizacji z USA i całego świata celem opracowania klinicznego konsensusus postępowania w zapobieganiu złamaniom wtórnym. 

Grupa robocza kierowana przez ASBMR zebrała specjalistów z całego świata celem opracwania uniwersalnych zaleceń możliwych do wdrożenia niezleżnie od szerokości geograficznej. W gronie współpracujących organizacji znalazły się m.in. International Osteoporosis Foundation, American College of Physicians, American Association of Nurse Practitioners oraz American Geriatrics Society. Metodyka stworzenai konsensusu została przygotowana przez Center for Medical Technology Policy (CMTP). Z uwagi na szerokie spektrum zagadnienia autorzy ograniczyli się ostatecznie do rekomendacji adresowanych do osób po 65 roku życia po złamaniu bliższego końca kości udowej lub kręgoslupa. 

Ostatecznie opracowano 7 podstawowych rekomendacji oraz 6 dodatkowych.
Do rekomendacji podstawowych zaliczono:
1. Edukacja pacjenta/rodziny/opiekunów na temat złamania bliższego końca kości udowej lub kręgosłupa w ramach trwającego procesu leczenia – 3 proste informacje do przyswojenia:
 - Złamanie świadczy o dużym prawdopodobieństwie istnienia osteoporozy i wysokim ryzyku dalszych złamań szczególnie w ciągu 1-2 lat od wystąpienia pierwotnego złamania. 
 - Złamanie kości wpływa na na obniżenie funkcjonalności i niezależności pacjenta. Jednoczęsnie zwiększa ryzyko wcześniejszego zgonu.
 - Istnieje możliwość redukcji ryzyka poprzez regularne badania u lekarza POZ również w zakresie innych chorób towarzyszących.

2. Poinformowanie lekarza POZ o wystąpieniu złamania u pacjenta. W przypadku niepewności czy został on poinformowany, upewnienie się co do wypełnienia tego zalecenia. 

3. Regularnie oceniać ryzyko upadku u pacjentów 65+ którzy kiedykolwiek mieli złamanie bliższego końca kości udowej lub kręgosłupa. 

4. Zaproponowanie leczenia osteoporotycznego osobom ze złamaniem bliższego końca kości udowej lub kręgosłupa, celem zmniejszenia ryzyka złamań wtórnych. 

5. Właczenie suplementacji witaminą D, minimum 800 IU/dzień u pacjentów 65+ ze złamaniem bliższego końca kości udowej lub kręgosłupa. 

6. Włączenie suplementacji wapniem dla osób jak wyżej które nie są w stanie uzyskać 1200 mg Ca/dzień z normalnej diety. 

7. Z uwagi na przelekły charakter osteoporozy należy rutynowo badać i wykonywać kontrole u osób po 65 r.ż. ze złamaniem bliższego końca kości udowej lub kręgosłupa, będących w trakcie leczenia osteoporotycznego. 

Dodatkowe rekomendacje obejmują:
8. Należy rozważyć skierowanie pacjenta po 65 roku życia ze złamaniem bliższego końca kości udowej lub kręgosłupa z podejrzeniem wtórnego charakteru osteoporozy do odpowiedniego specjalisty celem dalszej diagnostyki i doboru stosownego leczenia. 

9. Przekazanie porad odnośnie stylu życia osobom po 65 r.ż ze złamaniem bliższego końca kości udowej lub kręgosłupa w zakresie używek (zaprzestanie stosowania wyrobów tytoniowych, ograniczenie spożycia alkoholu i wdrożenia stałej aktywności fizycznej).

10. W prypadku wdrożenia terapii u osób po 65 r.ż ze złamaniem bliższego końca kości udowej lub kręgosłupa należy omówić potencjalne korzyści i zagrożenia z nim związane.

11. Do leków pierwszego rzutu w leczeniu osób po 65 r.ż ze złamaniem bliższego końca kości udowej lub kręgosłupa zaliczamy:
– Bisfosfoniany doustne (alendronian, risendronian)
– Dożylnie zolendronian lub podskórnie densoumab jeśli dosutne bisfosfoniany są nietolerowane.

12. Optymalny okres leczenia osób po 65 r.ż ze złamaniem bliższego końca kości udowej lub kręgosłupa nie jest znany. 

13. Lekarze POZ zajmujacy się leczeniem osób po 65 r.ż ze złamaniem bliższego końca kości udowej lub kręgosłupa powinni rozważyć skierowanie chorego, u którego mimo wdrożonego leczenia wciąż występują złamania lub którzy mają inne ciężkie choroby towarzyszące, do endokrynologa lub specjalisty zajmującego się leczeniem osteoporozy. 

Pełna treść rekomendacja z ich rozwinięciem i uzasadnieniem dostępna jest pod adresem www


Źródło:
 
https://www.iofbonehealth.org/news/task-force-report-outlines-consensus-recommendations-secondary-fracture-prevention





Uaktualnione wytyczne International Osteoporosis Foundation w leczeniu osteoporozy

Opublikowana online na łamach Osteoporosis International praca przedstawia stanowisko IOF oraz ESCEO na temat wytycznych postępowania w leczeniu osteoporozy w odniesieniu do ryzyka złamania niskoenergetycznego u pacjentów.

Praca przedstawia algorytymy postępowania w podziale na niskie, wysokie i bardzo wysokie ryzyko złamania policzone na bazie kalkulatora FRAX. Publikacja stanowi zbiorcze opracowanie kilku mniejszych prac w ujęciu międzynarodowym. Pełna treść artykułu w języku angielskim dostępna jest tutaj.

Źródło: https://www.iofbonehealth.org/news/new-iof-esceo-position-paper-offers-practical-guidance-osteoporosis-management 




VII Środkowo Europejski Kongres Osteoporozy i Osteoartrozy – 27-28.09.2019, Kraków: sprawozdanie

 


       
W dniach 27-28.09.2019 w Krakowie odbył się VII Środkowo Europejski Kongres Osteoporozy i Osteoartrozy. Obrady odbywały się a Audytorium Maximum Uniwersytetu Jagiellońskiego przy ul. Krupniczej 33. W ciągu 2 dni odbyło się 11 sesji naukowych, na których zaprezentowano 49 wykładów naukowych oraz przedstawiono 18 plakatów. W kongresie wzięło udział ok. 250 osób z Polski w tym 30 uczestników z zagranicy. 

Program opierał się na sesjach:
S01 Suplementacja w osteoporozie
S02 Długoterminowe leczenie osteoporozy
S03 Nowe strategie w leczeniu osteoporozy
S04 Postępy w diagnostyce osteoporozy 
S05 Powikłania w leczeniu osteoporozy
S06 Dyskusja Okrągłego Stołu: Problemy w leczeniu osteoporozy w Polsce
S07 Osteoporoza nie tylko postmenopauzalna
S08 Postępy w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów
S09 Starzenie się i sarkopenia
S10 Wzrost liczby nieleczonych – możliwe interwencje
S11 Różne

Dodatkowo w ramach Kongresu, uczestnicy mogli wziąć udział w kursie „Ultrasonograficzna densytometria metodą REMS w nowoczesnej diagnostyce osteoporozy”. 

      Po inauguracji Kongresu w ramach pierwszej sesji (Suplementacje w osteoporozie) prof. E.Marcinowska-Suchowierska przedstawiła obowiązujące wytyczne w zakresie suplementacji witaminą ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji niedoboru. Niedobór witaminy D, często obserwowany wśród mieszkańców Europy Środkowej, jest istotny również w kontekście profilaktyki upadków o czym mówiła w swoim referacie mgr M.Berwecka. Z uwagi na wątpliwości w zakresie bezpieczeństwa stosowania wapnia w terapii pacjentów w starszym wieku wykład przedstawił Prof. J.Przedlacki. W swoim referacie prof. podkreślił że obecnie dostępne dowody naukowe nie potwierdzają zwiększonego ryzyka epizodów sercowo-naczyniowych u pacjentów przyjmujących wapń w zalecanych dawkach suplementacyjnych. Podobne wątpliwości budzi stosowanie dodatkowej suplementacji witaminą K. W swoim wystąpieniu dr W.Misiorowski podkreślił, że przy aktualnym stanie wiedzy (brak określonego zakresu stężeń referencyjnych, zalecanego dziennego spożycia) rutynowa suplementacja witaminą K nie jest globalnie zalecana.
     Druga sesja, była poświęcona długotrwałej terapii osteoporozy. Prof. E.Czerwiński podkreślił problem następującego obniżenia gęstości mineralnej kości po odstawieniu denosumabu i konieczność zapobiegawczego podawana dożylnych bisfosfonianów. Prof. M.Korkosz przedstawił możliwości terapii sekwencyjnej obu grup leków wskazując, że denosumab stosowany po bisfosfonianach daje dalszy wzrost BMD. Prof. E.Marcinowska-Suchowierska stwierdziła, że liczba chorych z wielochorobowością i wielolekowością wzrasta z wiekiem i leczeniem osteoporozy co zwiększa ryzyko upadku i złamania. Prof. E.Sewerynek pokreśliła, że wyników terapii doustnej należy zweryfikować po 5 latach a dożylnej po 3. Wskazała na wzrost ryzyka złamań atypowych po zbyt długim okresie leczenia. Prof.  P.Głuszko  przedstawił Polskie Wytyczne w zakresie leczenia osteoporozy posteroidowej . 
W kolejnej, trzeciej sesji omawiającej nowe rozwiązania w leczeniu osteoporozy, Prof. S.Papapoulos przedstawił aktualny stan wiedzy w zakresie romosozumabu (inhibitor sklerostyny). Lek ten został zatwierdzony, do leczenia kobiet w wieku pomenopauzalnym ze zwiększonym ryzykiem złamania, w USA, Kanadzie i Japonii,  ale nie w Europie. Podobne ograniczenia w odniesieniu do abalaparatydu zasygnalizował w swoim referacie Prof. E.Franek. Mimo obiecujących wyników badań klinicznych lek ten pozostaje poza rynkiem europejskim. Oba leki stanowią obiecującą opcję terapeutyczną w terapii sekwencyjnej, która w ostatnich latach szczególnie zyskuje na znaczeniu o czym mówiła w swoim wykładzie J. Osieleniec. Szczególnie interesujący wykład przestawił Prof. S.Cummings zestawiając dostępne metaanalizy i przeglądy naukowe celem odpowiedzi na pytanie czy efekty terapeutyczne leczenia osteoporozy mają przełożenie na śmiertelność pacjentów. 
      Podobnie jak w leczeniu osteoporozy, także w diagnostyce na przestrzeni ostatnich lat zaobserwować można rozwój nowych technik. Postępy w diagnostyce osteoporozy były tematem kolejnej, czwartej sesji. Przydatność algorytmu zwanego Trabecular Bone Score (TBS) zaprezentował dr J. Amarowicz wykazując jego znaczenie przy określaniu ryzyka złamania u pacjentów zaklasyfikowanych jako pacjenci bez osteoporozy (zazwyczaj nie objęci leczeniem farmakologicznym). Złamania wtórne pozostają największym wyzwaniem dla lekarzy leczących osoby ze zwiększonym ryzykiem. Z tego też powodu ważne jest wykorzystanie wszystkich dostępnych narzędzi celem lepszej stratyfikacji ryzyka złamań zarówno pierwotnych jak i wtórnych. W swoim wykładzie na temat kalkulatora ryzyka złamania FRAX Prof. J.Kanis (były Prezydent International Osteoporosis Foundation) przedstawił obiecujące wyniki badania SCOOP (Screening of Older wOmen for the Prevention of fractures). Wyniki te potwierdzają potrzebę i zasadność prowadzenia badań przesiewowych przy użyciu małoinwazyjnych rozwiązań tj. FRAX w redukcji złamań szyjki kości udowej. Złamania te stanowią największe obciążenie dla służby zdrowia (ze wszystkich złamań osteoporotycznych) a także dla pacjentów. Bardzo poważnym problemem wśród starszych pacjentów pozostają złamania kręgosłupa, z których 60% przebiega bezobjawowo. W swoim wykładzie Prof. P.Leszczyński zaprezentował szczególną przydatność metody VFA (Vertebral Fracture Assesment) w diagnostyce złamań trzonów kręgów 2 i 3° wg Genanta. Sesję zamknęły dwa wystąpienia dotyczące wykorzystania nowej metody ultrasonograficznej multispektrometrii częstotliwości radiowej (REMS) w rozpoznawaniu. Zgodnie z przedstawionymi referatami metodę REMS cechuje duża zgodność z wynikami BMD w obrębie bliższego końca kości udowej oraz kręgosłupa lędźwiowego. Jednocześnie aparatura jest znacznie tańsze niż standardowe aparaty densytometryczne i nie generuje promieniowania. Jednocześnie niewielka ilość badań z wykorzystaniem REMS świadczy o tym, że metoda wciąż wymaga dopracowania.
     Wychodząc naprzeciw problemom związanym z powikłaniami leczenia osteoporozy zorganizowano osobną sesję podsumowującą obecny stan wiedzy w tym zakresie. Problem złamań atypowych (AFF) przedstawił Prof. E.Czerwiński, który w swoim wystąpieniu zwrócił uwagę, że ryzyko AFF można znacząco zmniejszyć stosując przerwy w leczeniu (możliwość redukcji ryzyka nawet o 70%). Sposoby zapobiegania polekowej martwicy kości szczękowych (MRONJ) przedstawiła Prof. G.Pawelec-Wyszyńska. Druga część sesji poświęcona byłą leczeniu złamań kręgosłupa (VF) oraz kompleksowemu zespołowi bólu regionalnego (CRPS). Prof. M.Jabłoński zwrócił uwagę na rosnącą liczbę zabieg chirurgicznych (wertebroplastyka i kyfoplastyka) wykonywanych po VF mimo iż odległe wyniki po ich zastosowaniu są porównywalne z efektami leczenia zachowawczego. W swoim wystąpieniu profesor podkreślił, że konieczne jest ograniczenie stosowania wertebro- i kyfoplastyk do ściśle określonych przypadków. Przyjęte w 2019 roku standardy postępowania diagnostycznego i leczniczego w zakresie Kompleksowego Zespołu Bólu Regionalnego (Ch. Sudecka) przedstawił Prof. A.Żyluk. 
     Pierwszy dzień zakończyła sesja Dyskusji Okrągłego Stołu, która cieszyła się dużym zainteresowaniem ze strony uczestników. Zaplanowana na godzinę sesja „Problemy w leczeniu osteoporozy w Polsce” musiała zostać przedłużona o 50 min.  
       Drugi dzień obrad otworzyła sesja „Osteoporoza nie tylko postmenopauzalna”. Z uwagi na szerokie spektrum potencjalnych przyczyn osteoporozy wtórne stanowią istotny problem diagnostyczny. Wychodząc naprzeciw problemowi Prof. E.Franek przedstawił algorytm diagnostyczny w endokrynopatiach, podkreślając szczególne znaczenie wywiadu chorobowego. Mimo iż osteoporoza u mężczyzn spotkana jest znacznie rzadziej niż u kobiet to wciąż stanowi istotny problem zdrowia publicznego. Na Kongresie ten temat przybliżył słuchaczom dr W.Misiorowski. Zwrócił on uwagę, że częste diagnozowanie osteoporozy wtórnej u mężczyzn związane jest z rzadkim kierowaniem mężczyzn na rutynowe badanie densytometryczne. Jak zwrócono uwagę lekarze mogą wykazywać tendencję do dokładniejszego poszukiwania przyczyn wtórnej osteoporozy u mężczyzn niż u kobiet. Brak natomiast dowodów klinicznych na to że występują one częściej u którejś z płci. Postępowanie w zaburzeniach mineralnych i kostnych w przewlekłej chorobie nerek przedstawił prof. A.Więcek. Szczególnym zainteresowaniem słuchaczy cieszył się wykład dr hab. E.Kalinki o osteoporozie spowodowanej farmakoterapią w przebiegu raka piersi i prostaty. Wykład podkreślił potrzebę edukacji w wielodyscyplinarnych środowiskach medycznych zajmujących się onkologicznymi pacjentami z wtórna osteoporozą. Przybliżenia tematu osteoporozy w układowych chorobach tkanki łącznej podjęła się dr J.Osieleniec. Złożony charakter tego zjawiska związany z przewlekłym procesem zapalnym, stosowanym leczeniem oraz innymi niezależnymi od pierwotnej choroby czynnikami powoduje, że stanowi ona duże wyzwanie terapeutyczne. Podkreślono, że najskuteczniejsza jest profilaktyka w postaci modyfikacji terapii tak by nie przyczyniała się ona do spadku BMD. 
     Sesja ósma miała na celu podsumowanie obecnej wiedzy na temat leczenia osteoartrozy ze szczególnym uwzględnieniem najnowszych wytycznych. Podsumowania tych ostatnich podjął się Prof. J-Y. Reginster (Przewodniczący European Society for Clinical and Economic Aspects of Osteoporosis, Osteoarthritis and Musculoskeletal Diseases – ESCEO). Prof. J-Y_Reginster przedstawił algorytm terapeutyczny uaktualniający ten opublikowany w 2014 przez ESCEO. Wykład zawierał odniesienia zarówno do leczenia farmakologicznego jak i rehabilitacyjnego. Prof. podkreślał, że wskazaniem do leczenia operacyjnego stawu kolanowego jest niepowodzenie leczenia zachowawczego lub znaczące obniżenie jakości życia pacjenta. Temat został pogłębiony przez Prof. D.Białoszewskiego i prof. J.Jaworek. Krytyczny przegląd literatury dokonany prze Prof. D.Białoszewskiego wykazał że brak obecnie rzetelnych dowodów naukowych przemawiających na korzyść stosowania leków modyfikujących postęp choroby zwyrodnieniowej stawów, preparatów zawierających czynniki wzrostu czy prekursorowych komórek mezenchymalnych. Postępowanie rehabilitacyjne w profilaktyce i terapii choroby zwyrodnieniowej omówiła w swoim referacie Prof. J.Jaworek. Podkreśliła ona potrzebę holistycznego podejścia. 
        Kolejna sesja była okazją do omówienia narastającego problemu sarkopenii i starzenia się społeczeństwa. W trakcie 4 wykładów autorzy przedstawili problem starzejącego się społeczeństwa i związanej z tym procesem problemem polipragmazji (wielochorobowości), różne definicje sarkopenii wraz z metodami diagnostycznymi i postępowaniem terapeutycznym. Mgr M. Berwecka zaprezentowała różne definicje sarkopenii w dwie najczęściej uznawane (EWGSOP 2010 i 2018). Wykład przedstawił wyzwania jakie się wiążą ze zmianą wcześniejszej definicji ze szczególnym uwzględnieniem epidemiologii. Jednocześnie co podkreślała też w swoim wykładzie mgr M. Warzecha należy pamiętać że sarkopenia została włączona do ICD10 dopiero w 2016 roku. W swoim referacie Prof. V. Povoroznyuk przedstawił metody profilaktyki i leczenia sarkopenii ze szczególnym uwzględnieniem suplementacji witaminą D. Wszyscy wykładowcy w sesji sygnalizowali potrzebę przeprowadzenia dobrze zaprojektowanych dużych badań epidemiologicznych na różnych populacjach. 
       Sesja o spadku liczby leczonych na osteoporozę pacjentów otworzył wykład Konsultanta krajowego ds. reumatologii – Prof. M. Brzosko, który przedstawił aktualny stan leczenia osteoporozy w Polsce. W swoim wystąpieniu prof. Brzosko omówił dostępność do lekarzy i poradni specjalistycznych w podziale na poszczególne województwa. Uzupełnieniem do wystąpienia był wykład prof. W. Glinkowskiego opisujący epidemiologię złamań bliższego końca kości udowej w Polsce. Wg autorów wystąpienia zaobserwować można niekorzystny trend wzrostowy śmiertelności po tym złamaniu, wyższy w stosunku do danych z innych krajów europejskich. Potencjalne przyczyny co do tego co może mieć wpływ na liczbę nieleczonych na osteoporozę wskazał w swoim wystąpieniu dr P. Borowy. Jak przedstawiono w referacie liczba leczonych jest w dużym stopniu skorelowana ze wzrostem PKB ale także dostępność najnowszych terapii i poziom wiedzy na temat osteoporozy wśród lekarzy ale także pacjentów. Rozwiązaniem problemu spadku leczonych na osteoporozę jak wykazał dr J. Amarowicz może być wdrażanie systemów opartych o koordynatora (Fracture Liaison Services – FLS). Systemy te wykazały się dużą skutecznością w redukcji złamań wtórnych oraz wysoką kosztoefektywnością niezależnie od kraju w którym były wdrażane. Zarysy wdrażania FLS w Polsce w oparciu o środki z Ministerstwa Zdrowia przedstawił Prof. P.Głuszko. Uczestnicy mieli okazję dowiedzieć się na jakie są założenia programu i na jakim etapie aktualnie znajduje się on w poszczególnych częściach kraju. 
     W ramach ostatniej sesji przedstawiono duże zróżnicowanie tematów związanych z chorobami kości. Wśród przedstawionych tematów znalazła się genetyka i jej możliwa rola w przewidywaniu ryzyka złamania, wrodzona łamliwość kości, markery obrotu kostnego, sarkoidoza oraz łączenie algorytmu TBS i FRAX. 

     W trakcie całego Kongresu uczestnicy mieli dostęp do tłumaczenia symultanicznego (polski i angielski). Uczestnicy otrzymali streszczenia w formie elektronicznej oraz Program Końcowy w wersji wydrukowanej. Streszczenia zostały opublikowane na Polskim Portalu Osteoporozy (osteoporoza.pl). Kongres odbywał się pod auspicjami International Osteoporosis Foundation. Objęty był Honorowym Patronatem Rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego Prof. dr hab. n. med. Wojciecha Nowaka. Dodatkowo objęty był patronatem medialnym przez Medycynę Praktyczną, Polski Portal Osteoporozy, Rynek Zdrowia, oraz Rehabilitację w praktyce. 
 

                                                                                                          Przygotował: Dr Jarosław Amarowicz




Poszerzone kryteria refundacyjne denosumabu

Zgodnie z obwieszczeniem Ministra Zdrowia z dnia 23 października 2019 r. w sprawie wykazu refundowanych leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych na 1 listopada 2019 r zmianie ulegają kryteria refundacji Prolii.


W obecnym brzmieniu kryteria obejmują:
Osteoporoza pomenopauzalna (T-score mniejsze lub równe -2,5 mierzone metodą DXA lub wystąpienie złamania osteoporotycznego) u kobiet w wieku powyżej 60 lat, po niepowodzeniu leczenia doustnymi bisfosfonianami lub z przeciwwskazaniami (nietolerancja) do ich stosowania; Osteoporoza (T-score mniejsze lub równe -2,5 mierzone metodą DXA lub wystąpienie złamania osteoporotycznego) u mężczyzn w wieku powyżej 60 lat, po niepowodzeniu leczenia doustnymi bisfosfonianami lub z przeciwwskazaniami (nietolerancja) do ich stosowania.

źródło: strona www Ministerstwa Zdrowia




Romosozumab uzyskał pozytywną opinie (CHMP) EMEA

 

Romosozumab, przeciwciało wydzielanej przez osteocyta sklerostyny, jest lekiem stymulującym kościotworzenie.

W badaniach head to  head wykazał wyższą skuteczność przecizłamaniową niż alendronian.

18.10.2018 uzyskał pozytywną opinię Committee for Medicinal Products for Human Use (CHMP) of the European Medicines Agency (EMA).

Prawdopodobnie będzie dopuszczony do leczenie przez EMA do końca br.








Światowy Dzień Osteoporozy – 20.10.2019

W nadchodzącą niedzielę, jak co roku 20.10.2019 po raz kolejny obchodzić będziemy Światowy Dzień Osteoporozy.
Okaż wsparcie – ubierz się tego dnia na biało. 

       W XXI wieku dokona się największa w historii zmiana w strukturze wieku światowej populacji. W 2015 spośród 7.3 miliarda osób żyjących na całym świecie około 12% miało 60 lat lub powyżej. ONZ przewiduje, że do 2050 roku będzie nas na świecie 9.7 miliarda, w tym 2.1 miliarda osób, które świętowały już 60 urodziny. Choć ten cud długowieczności powinien być świętowany, nie należy zapominać o wpływie tak bezprecedensowej zmiany w strukturze demograficznej na naszą cywilizację. Znacząco zwiększy się występowanie chronicznych przypadłości dolegających osobom starszym, w tym także osteoporozy i powodowanych przez nią złamań.

        Osteoporoza jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych chorób cywilizacyjnych. Wśród osób powyżej 50 roku życia, jedna kobieta na trzy i jeden mężczyzna na pięciu doświadczy złamania osteoporotycznego. Już na początku XXI dochodziło do 9 milionów złamań osteoporotycznych rocznie, w tym 1.6 miliona złamań biodra, które najbardziej obciążają pacjentów i ich rodziny oraz nierzadko przyczyniają się do przedwczesnej śmierci. 1.4 miliona osób, które doświadczyły złamania cierpią z powodu bólu pleców i wielu innych negatywnych następstw obniżających ich jakość życia. Co więcej, walka z osteoporozą nakłada ogromne koszty na służbę zdrowia. W 2010 państwa Unii Europejskiej wydały na ten cel 37 miliardów euro, a w 2015 USA wydało 20 miliardów. 

        Są jednak powody do optymizmu. Osteoporoza jest łatwo diagnozowalna, a ryzyko złamania można w prosty sposób skalkulować. Na świecie dostępna jest szeroka gama możliwych kuracji, które zmniejszają ryzyko złamań biodra, kręgosłupa i innych złamań osteoporotycznych. Efektywne modele leczenia, zapewniające odpowiednie leczenie, powstały w wielu krajach. W ostatnich latach w rosnącej liczbie krajów stworzone zostały National Alliances. W ich skład wchodzą narodowe towarzystwa osteoporozy i inne powiązane organizacje pozarządowe, politycy, organizacje zrzeszające pracowników służby zdrowia (i czasem z prywatnych firm). Mają one łączyć doświadczenie, środki i chęć działania na rzecz osób, które doświadczyły złamań osteoporotycznych

        Jednak nadal wiele pozostaje do zrobienia. Wsparcie finansowe, dostępność diagnozy i leczenia wciąż różnią się bardzo w zależności od kraju, natomiast świadomość społeczna osteoporozy pozostaje niska.

        Obchodzony od 1996 roku ŚWIATOWY DZIEŃ OSTEOPOROZY jest coroczną kampanią służącą zwiększeniu globalnej świadomości na temat prewencji, diagnostyki i leczenia osteoporozy i innych chorób mięśniowoszkieletowych wśród lekarzy, polityków, mediów i ogółu społeczeństwa. Światowy Dzień Osteoporozy wspiera akcje krajowych stowarzyszeń pacjentów chorujących na osteoporozę z całego świata, których działalność jest prowadzona w ponad 99 krajach. Głównym organizatorem obchodów jest International Osteoporosis Foundation (IOF).

        Temat przewodni tegorocznych obchodów pozostał taki jak w latach 2016-2017: „KOCHAJ SWOJE KOŚCI – ZADBAJ O SWOJĄ PRZYSZŁOŚĆ”. Podobnie jak w latach poprzednich organizatorzy zachęcają do ubierania się w tym dniu na biało, by okazać wsparcie osobom chorującym na tę chorobę, pozostającym w grupie ryzyka złamań niskoenergetycznych. Promocja Dnia Osteoporozy obejmuje również szeroko zakrojoną kampanię promocyjną z wykorzystaniem dostępnych mediów społecznościowych (Facebook, www.facebook.com/worldosteoporosisday, Twitter, Instagram, Pininterest, Youtube, Google+).

                                          5 KROKÓW DO ZDROWYCH KOŚCI I PRZYSZŁOŚCI BEZ ZŁAMAŃ

1. Ćwicz regularnie – najlepsze są ćwiczenia z obciążeniem i równoważne.

2. Zadbaj o dietę bogatą w składniki odżywcze dobre dla kości – wapń, witamina D i białko są najważniejsze dla zdrowia kości. Bezpieczne – krótkie (ok 20 min dziennie) ekspozycje na promieniowanie słoneczne dostarczy niezbędnej dla organizmu witaminy D.

3. Unikaj złych nawyków – utrzymuj zdrową wagę ciała, unikaj palenia i nadmiernego spożywania alkoholu.

4. Dowiedz się czy masz czynniki ryzyka i poinformuj o nich lekarza, szczególnie jeżeli miałeś wcześniejsze złamania, cierpisz na choroby lub bierzesz leki, które wpływają na zdrowie kości.

5. Poddaj się badaniom, a w razie konieczności, leczeniu. Jeżeli jesteś w grupie wysokiego ryzyka prawdopodobnie będziesz potrzebować leków, aby skutecznie przeciwdziałać złamaniom               

IOF zachęca do wykonania 5 MINUTOWEGO TESTU, który pozwoli określić czy jesteś w grupie ryzyka złamania.




Darmowy warsztat REMS dla uczestników VII Środkowo Europejskiego Kongresu OP i OA – 27.09.2019

 Już 27.09.2019 słuchacze VII Kongresu uczestniczyć będą mogli w warsztacie „Ultrasonograficzna densytometria metodą REMS w nowoczesnej diagnostyce osteoporozy”. Liczba miejsc ograniczona – zachęcamy do rejestracji. 

Na warsztaty zapisać się mogą uczestnicy Kongresu, którzy uiścili opłatę rejestracyjną. 
Warsztat odbędzie się 27.09.2019 o godzinie 13.30 i potrwa godzinę. 

Szkolenie odbędzie się na aparacie EchoS, który jako jedyny densytometr ultrasonograficzny otrzymał aprobatę Amerykańskiej Agencji Żywności i Leków (FDA). Warsztat obejmuje badanie gęstości kości w zakresie obszarów referencyjnych tj. :
 - szyjka kości udowej, 
 - obszar „total hip”,
 - lędźwiowy odcinek kręgosłupa.

Szkolenie poprowadzą:
 - Dr hab. med., prof nadzw. Piotr Leszczyński 
 - Dr med. Cezary Iwaszkiewicz

Całość warsztatów odbędzie się w Centrum Konferencyjnym – Auditorium Maximum (ul. Krupnicza 33) w Sali Konferencyjnej na I piętrze.

Zachęcamy do zapisów pod adresem www.  




Światowy Dzień Chorych na Osteoporozę – 24.06.2019

Wg szacunków osteoporozę rozpoznaje się u 30% kobiet i ok 8% mężczyzn. Mimo iż proste badanie gęstości kości pozwala określić ryzyko osteoporozy – to wielu pacjentów nigdy na nie nie trafia.

Coraz częściej złamanie będące pierwszym zwiastunem obniżonej gestości kości jest leczone tylko przez ortopedę. Okoliczności towarzysżace złamaniu (upadek, niewielka siła urazu) związane z możliwą chorobą kości są ignorowane, co powoduje że wg Internatinal Ostoeporosis Foundation nawet 78% pacjentów w ogóle nie podejmuje stosownego leczenia (pozwalającego na zapobieżenie złamaniom wtórnym).



Szacuje się, że rzeczywista liczba nieleczonych w Uni Europejskiej w zależności od kraju waha się między 44 a 95%. Złamania będące najpoważniejszą manifestacją choroby są szczególnie groźne dla kobiet. Życiowe ryzyko złamania dla  kobiety 50-letniej wynosi 40% a każde złamanie zwiększa ryzyko kolejnego 2-6 razy. 

Zachęcamy do zapoznania się z przygotowanym, na okoliczność tegorocznego Dnia Chorych na Osteoporozę, opracowaniem Prof. E. Czerwińskiego w załączniku poniżej.