W związku z obchodami tegorocznego Dnia Osteoporozy International Osteoporosis Foundation wydało Kompendium wiedzy na temat tego schorzenia. Opracowanie zawiera wszystkie najważniejsze  informacje w zakresie epidemiologii i zapobiegania rozwojowi osteoporozy. 

Osteoporoza i związane z nią złamania niskoenergetyczne pozostają ogromnym zagrożeniem dla starzejącego się społeczeństwa. Wg statystyk złamaniem niskoenergetycznym  zagrożona jest co 3-cia kobieta i co 5-ty mężczyzny po 50 roku życia. Wychodząc naprzeciw problemowi na całym świecie tworzone są systemy wtórnej profilaktyki złamań oparte na koordynatorze. Także w Polsce, po sukcesie Systemu Zapobiegania Złamaniom, podejmowane są kolejne próby wdrożenia podobnych rozwiązań. W dniu wczorajszym pojawiły się doniesienia o kontynuowaniu działań pod postacią programu opracowywanego przez zespół Kliniki i Polikliniki Reumatologii Narodowego Instytutu Geriatrii, Reumatologii i Rehabilitacji w Warszawie we współpracy z Ministerstwem Zdrowia – więcej.

Światowy Dzień Osteoporozy to również wiele event’ów  na całym świecie. Pełną ich liste zobaczyć można pod adresem www. Dzień ten jest okazją do licznych spotkań pacjentów z lekarzami oraz badań profilaktycznych tj. Dzień darmowych badań w Krakowskim Centrum Medycznym w Krakowie przy ulicy Mikołaja Kopernika 32. 

Zachęcamy do korzystania z materiałów promocyjnych przygotowanych z okazji Światowego Dnia Osteoporozy przez IOF – więcej.

Informujemy, że znane są już tematy wykładów plenarnych które odbędą się w ramach nadchodzącego spotkania IOF w Krakowie. Abstrakty przysyłać można do 29.01.2018. Jednocześnie przypominamy, że lekarze z Polski uprawnieni są do nizszego fee w wysokości 200 euro. 

Kongres rozpocznie się wykładem Prof R. Rizzoli’ego pod tytułem „Best clinical papers published in 2017”.

Wśród pozostałych zaplanowanych wykładów znalazły się tematy tj.:
 - FRAX: 10 years later (C. Cooper)
 - Cortical bone: fracture risk and treatment target (E. Seeman)
 - New perspectives in osteoarthritis management (P. Conaghan)
 - Management of iatrogenic osteoporosis (P. Hadji)
 - Inflammation and musculoskeletal aging (E. McCloskey)
 - New perspectives in frailty and sarcopenia management (F. Landi)
 - Microbiota and bone disease (R. Rizzoli)
 - Obesity, osteoporosis diagnosis and fracture risk (P.R. Ebeling)
 - How to manage imminent fracture risk (T. Thomas)
 - Combined and sequential therapies in osteoporosis (M. R. McClung)

Więcej informacji odnośnie programu Kongresu pod adresem www.

Najnowsza kampania, mająca na celu szerzenie świadomości odnośnie problemów złamań u osób starszych, podkreśla potrzebę dbania o kości u graczy w rugby.

Poprzez współpracę International Osteoporosis Foundation z Montpellier Herault Rugby Club oraz wysokiej sławy graczami z Republiki Południowej Afryki autorzy kampanii chcąc silniej rozpropagować wiadmość zawartą w głównym haśle Światowego Dnia Osteoporozy: „Love Your Bones: Protect Your Future”. 

Kampania podkreśla jak ważne jest zagrożenie ze strony osteoporozy, a co za tym idzie jak istotne jest konsekwentne działanie w kierunku długoterminowej ochrony stanu kości. Z jednej strony wyróżnia ona siłę kobiet podejmujących aktywne działania mające na celu profilaktykę kostną. Z drugiej zaś publicznie zachęca odbiorców do brania osobistej odpowiedzialności za stan swojego układu kostnego. Zarówno poprzez prowadzenie zdrowego stylu życia jak i edukację na temat potencjalnych czynników ryzyka.

Kampania IOF Protect Your Bones Rugby odbędzie się w tym samym czasie co Puchar Świata w Rugby Kobiet (WRWC) w dniach 9-26 sierpnia 2017.

Celem zwiększenia grona odbiorców kampanii organizatorzy zaplanowali szkolenie w formie webinaru:
27.07.2017 (czwartek) – w godzinach 13.00-13:45 (CEST)
Prowadząca: Catherine Laverty (IOF Communication and Advocacy Manager)

Źródło: IOF newsletter

Ruszyła kampania informacyjna Światowego Dnia Osteoporozy 2017. Hasło przewodnie kampanii podobnie jak w roku poprzednim brzmi: „Kochaj swoje kości – zadbaj o swoją przyszłość” (Love your bones: protect your future). 

Tegoroczna kampania skupia się między innymi na zależności pomiędzy zdrowiem kości a nowotworami, choobami otępiennymi (w tym chorobą Alzheimera) i reumatoidalnym zapaleniem stawów. 

Podobnie jak w latach poprzednich organizatorzy zwracają uwagę jak wazna jest aktywność fizyczna dla zdrowych kości i mięśni i zachowania funkcjonalności w późniejszych latach życia. Obok ćwiczeń oporowych podkreslają oni znaczenie prawidłowej diety (w szczególności odpowiedniej podaży wapnia i witaminy D) i konieczność modyfikacji niekorzystnych nawyków zyciowych (palenie, nadużywanie alkoholu). Organizatorzy w swojej kampanii zachęcają odbiorców do kontaktu z lekarzem, celem profilaktycznego określenia ryzyka osteoporozy i złamania kości. 

W szczególności, przypominają autorzy kampanii, pamiętać nalezy o tym ze zdrowie naszych kości zaczyna się od najmłodszych lat dziecięcych. Wtedy też dieta i ćwiczenia mają ogromny wpływ na późniejszą podatność na złamania. 

Słowami prezesa International Osteoporosis Foundation Prof C. Coopera: 
„Osteoporoza nazywana jest pediatryczną chorobą z konsekwencjami geriatrycznymi…”

Więcej informacji oraz materiały (w języku angielskim) dostępne są pod adresem www.

źródło: http://worldosteoporosisday.org/node/25

Zachęcamy do zapoznania się z opublikowanym w ostatnim czasie opracowaniem w zakresie sarkopenii. W swojej publikacji autorzy, pod przewodnictwem Prof. Cyrusa Coopera, skupiają się na 3 podstawowych czynnikach definiujących sarkopenię (masie, sile i funkcji mięśni).
Sarkopenia to związana z wiekiem choroba charakteryzująca się uogólnioną, postępującą utratą masy i siły mięśniowej. Ciężko dokładnie określić jak częstym zjawiskiem jest sarkopenia. Dane epidemiologiczne różnią się znacząco w zależności od zastosowanej definicji schorzenia. 

Stosowane definicje odnoszą się najczęściej do masy i siły mięśniowej oraz funkcji mięśni. Najnowsze badania zespołu Uniwersytetu w Southampton (MRC Lifecourse Epidemiology Unit) oceniły epidemiologię tego schorzenia w oparciu o wyżej wymienione składowe. 

W głównej mierze przegląd podkreśla podobieństwa i różnice w zależnościach między masą, siłą i funkcją mięśni w odniesieniu do wieku, płci, geografii, czasu wystąpienia schorzenia. Dodatkowo w analizie znalazły się indywidualne czynniki ryzyka.

Przegląd opisuje ponadto jak różne podejścia do pomiarów ww. wartości mięśni wpływają na częstotliwość ich występowania w badaniach epidemiologicznych.

Praca dostępna jest pod adresem www.

Wśród najważniejszych doniesień zaobserwowano, że:
– Istnieją różnice w zaleznościach między szczytową masą mięśniową a późniejszą utratą tkanki mięśniowej, siły i funkcji mięśni między różnymi grupami etnicznymi na przestrzeni lat.
– Największy spadek odnotowano w odniesieniu do funkcji mięśni, zaś w drugiej kolejności do siły mięśniowej. Spadek masy mięśniowej był mniej wyraźny.
– Mimo iż mężczyzn cechują istotnie wyższe wartości siły, masy i funkcji mięśni niż kobiety niezależnie od wieku – to spadek tych parametrów był analogiczny u obu płci.
– Wyższe wartości masy mieśniowej notowane u niektórych grup etnicznych nie przenoszą się na wyższe wartości siły i funkcji mięśniowej.
– Populacje badane w Azji wykazują podobny spadek masy mięśniowej co nieazjatyckie ale odnotowują znacznie gwałtowniejszy spadek siły i funkcji mięśni.
– Siedzący tryb życia, otyłość oraz wielochorobowość są środowiskowymi czynnikami ryzyka, które wpływają na wszystkie trzy składowe sarkopenii. Rola nikotyny i alkoholu jest w tym przypadku mniej istotna niż w osteoporozie czy chorobach sercowo-naczyniowych. 
– Odżywianie istotnie wpływa na możliwy rozwój sarkopenii. Odpowiednia podaż białka może potencjalnie spowolnić utratę masy mięśniowej aczkolwiek jednocześnie nie ma aż takiego wpływu na siłę i funkcję mięśni.
– Aktywność fizyczna (w szczególności zaś trening oporowy) uprawiana z dużą intensywnością jest korzystny z punktu widzenia siły i funkcji mięśni.
– Badania kliniczne łączące suplementację białka z aktywnością fizyczną prezentują obiecujące wyniki w zakresie zmniejszenie spadku siły i funkcji mięśni wraz z procesem starzenia się.

Słowami jednego z autorów pracy Prof. Cyrusa Coopera:

Sarkopenia przyczynia się do zwiększonego ryzyka wystapienia zespołu frailty, upośledzenia funkcjonalności, niskiej jakości życia związanej ze stanem zdrowia czy przedwczesnych zgonów w grupie osób starszych.  
Zrozumienie cech charakterystycznych epidemiologii w zakresie masy, siły i funkcji mięśni jest bardzo istotnym, pierwszym krokiem do osiągnięcia konsensusu w kwestii definicji sarkopenii. Pozwoli to lepiej zrozumieć skalę problemu i ustalić istotne kliniczne progi interwencyjne do celów diagnostycznych. Tym samym pozwalając na rozwój skutecznych metod prewencji i leczenia.

Źródło:https://www.iofbonehealth.org/news/understanding-epidemiology-sarcopenia-throughout-lifecourse

Zachęcamy firmy oraz Towarzystwa Naukowe do współpracy na Światowym kongresie Osteoporozy, który odbędzie się w Krakowie w dniach 19-22.04.2017 w Centrum Kongresowym ICE Krakow. Szczegóły oferty w załączeniu.

Kongres WCO-IOF-ESCEO stał się jednym z najważniejszych wydarzeń w dziedzinie chorób mięśniowo-szkieletowych na świecie. Na ostatnim spotkaniu we Florencji udział wzięło ponad 4000 uczestników ze 107 krajów. Na program złożyła się rekordowa liczba 1436 przyjętych abstraktów.

Kongres w 2018, będzie pierwszym który odbędzie się w tej części Europy.

Szczegółowa oferta sponsoringowa (w języku angielskim) dla firm znajduje się w załączniku.

Zachęcamy do zapoznania się z opublikowanymi opracowaniami podsumowującymi najistotniejsze doniesienia ze Światowego Kongresu Osteoporozy we Florencji. 
Wśród najważniejszych zagadnień znalazły się tematy takie jak: leczenie osteoporozy, złamania,
mięśnie-sarkopenia, odżywianie, ocena jakości kości: mikroarchitektura i gęstość. 

Dodatkowo w ramach dwóch sympozjów omawiano: róznice w światowej podaży wapnia, identyfikację
i leczenie pacjentów z nieuchronnym ryzykiem złamania osteoporotycznego. 

Abstrakty zaprezentowane w serii slajdów zostały omówione przez światowej sławy specjalistów dziedziny pod kątem 
ich przydatności klinicznej. 

Filmy wraz z zestawem slajdów (dostępne do ściągnięcia) znajdują się na oficjalnej stronie IOF 
pod adresem www. 

Źródło:https://www.iofbonehealth.org/congress-highlights-wco-iof-esceo-florence-2017

Informujemy że istnieje możliwość bezpłatnego ściągnięcia cieszących się największym zainteresowaniem artykułów pierwszego kwartału 2017 roku. Oferta dotyczy czasopism Osteoporosis International, Calcified Tissue International & Musculuskeletal Research oraz Archives of Osteoporosis.

W ofercie znalazły się następujące publikacje:
Osteoporosis International
– A.A. Khan et al. Primary hyperparathyroidism: review and recommendations on evaluation, diagnosis, and management. A Canadian and international consensus
– M.R. McClung et al. Observations following discontinuation of long-term denosumab therapy
– H. Hin et al. Optimum dose of vitamin D for disease prevention in older people: BEST-D trial of vitamin D in primary care
– C. Kerr et al. The importance of physical function to people with osteoporosis
– C. H. Vala et al. Increased risk of hip fracture among spouses—evidence of a homogamy effect

Calcified Tissue International & Musculuskeletal Research
– J.S. Walsh & T. Vilaca. Obesity, Type 2 Diabetes and Bone in Adults
– O.Ethgen et al. The Future Prevalence of Sarcopenia in Europe: A Claim for Public Health Action
– H.J. Knowles Hypoxia-Induced Fibroblast Growth Factor 11 Osteoclast-Mediated Resorption of Bone 
– A. Palermo et al. Pathophysiology of Bone Fragility in Patients with Diabetes (dostęp płatny)
– B. Leavy et al. The Impact of Disease and Drugs on Hip Fracture Risk

Archives of Osteoporosis
– J. Compston et al. UK clinical guideline for the prevention and treatment of osteoporosis
– N. M. Al-Daghri et al. Vitamin D status correction in Saudi Arabia: an experts’ consensus under the auspices of ESCEO
– Y. Hak Roh et al. Evaluation of sarcopenia in patients with distal radius fracture (dostęp płatny)
– R.J. Moon et al. Seasonal variation in Internet searches for vitamin D
– A. Kharroubi et al. Serum 25-hydroxyvitamin D and bone turnover markers in Palestinian postmenopausal osteoporosis and normal women

źródło: www.iofbonehealth.org

Z przyjemnością informujemy, że Polska znalazła się w grupie krajów dopuszczonych do niższej opłaty rejestracyjnej w wysokości 200 euro (przy zwykłej opłacie ok. 800 euro).

Lista krajów dopuszczonych do niższej opłaty została opracowana we współpracy Scientific Advisory Board IOF oraz Lokalnego Komitetu Organizacyjnego. Na liście znalazły się:
– Albania,
– Armenia,
– Azerbejdżan,
– Białoruś,
– Bośnia-Hercegowina,
– Bułgaria,
– Chorwacja,
– Czechy,
– Estonia,
– Gruzja,
– Węgry,
– Kosowo,
– Łotwa,
– Litwa,
– Macedonia,
– Mołdawia,
– Polska,
– Rumunia,
– Rosja,
– Serbia,
– Słowacja,
– Ukraina.

Lista krajów dopuszczonych do niższej opłaty wraz z formularzem rejestracyjnym dostępna jest na stronie www spotkania. W imieniu organizatorów gorąco zachęcamy do uczestniczenia w Kongresie, który jest pierwszym tej rangi spotkaniem w Europie Środkowo-Wschodniej.

Dodatkowo zajmująca się noclegami firma Jordan przygotowała specjalną ofertę noclegową dla uczestników z krajów objętych niższą opłatą (kontakt – hotel-wco-iof-esceo@jordan.pl).

TYMLOS (abaloparatyd) jest pierwszym od 7 lat nowym lekiem osteoporotycznym dopuszczonym do użytku przez Agencję Żywności i Leków (FDA).

Opracowany przez Radius Health lek dopuszczono do użytku na podstawie wyników trwającego 18 miesięcy ACTIVE trial oraz pierwszych 6 miesiącach ACTIVExtend. Badania wykazały znaczącą redukcję ryzyka złamań kręgowych oraz pozakręgowych niezależnie od wieku badanych, czasu od menopauzy, obecności lub braku złamań w przeszłości czy gęstości kości w momencie rozpoczęcia leczenia.

źródło: strona ASBMR e-news weekly 

Zachęcamy do zapoznania się ze zaktualizowanymi w marcu 2017 wytycznymi National Osteoporosis Guideline Group. Wytyczne otrzymały akredytację NICE (National Institute for Health and Care Excellence).

Zespół National Osteoporosis Guideline Group prezentuje wspólne stanosiwko takich instytucji jak:
– Bone Research Society
– British Orthopaedic Association
– British Orthopaedic Research Society
– International Osteoporosis Foundation
– National Osteoporosis Society
– Osteoporosis 2000
– Osteoporosis Dorset
– Primary Care Rheumatology Society
– Royal College of General Practicioners
– Royal Pharmaceutical Society
– Society for Endocrinology

Wśród najważniejszych rekomendacji znalazły się:
Ocena ryzyka złamania:
1. Prawdopodobieństwo ryzyko złamania powinno być oceniane przy wykorzystaniu narzędzia FRAX u kobiet w wieku pomenopauzalnym oraz mężczyzn po 50 roku życia posiadających czynniki ryzyka złamania. U osób ze średnim ryzykiem złamania, powinien zostać dokonany pomiar gęstości kości (DXA), a następnie ponownie należy przeliczyć FRAX po dodaniu do algorytmu wyniku badania.

2. Ocena ryzyka złamań w kręgosłupie (Vertebral Fracture Assesment – VFA) powinna zostać u kobiet pomenopauzalnych i mężczyzn (powyżej 50 r.ż.) jeśli zaobserwowano spadek wzrostu > lub = 4 cm, nadmierną kifozę piersiową, długotrwałe leczenie glikokortykosterydami (w przeszłości lub obecnie) lub wynik T-score badania BMD jest równy lub mniejszy niż -2,5.

Styl życia i zalecenia w diecie
1. Zaleca się dzienną podaż wapnia na poziomie pomiędzy 700-1200 mg. W głównej mierze wapń powinien pochodzić z codziennej diety, aczkolwiek jesli istnieje taka konieczność podaż uzupełniać można suplementami.

2. W kobiet w wieku pomenpauzalnym oraz mężczyzn (po 50 r.ż.) z podwyższonym ryzykiem złamania zaleca się dzienną dawkę 800 IU witaminy D₃.

3. Dodatkową suplementację wapniem powinny otrzymywać kobiety w wieku pomenpauzalnym oraz starsi mężczyźni, będący w trakcie terapii na osteoporozę, których dzienne spożycie wapnia jest poniżej 700 mg. Dodatkową suplementację witaminą D należy rozważyć u osób z potwierdzonym niedoborem tej witaminy lub osób z ryzykiem niedoboru. 

4. Zaleca się stosowanie ćwiczeń z oporem dostosowanych do potrzeb i możliwości pacjentów.

5. Dane odnośnie upadków powinny być zbierane u wszystkich osób ze zwiększonym ryzykiem złamania. U osób z potwierdzonym zwiększonym ryzykiem upadku konieczna jest dokładna analiza ryzyka oraz wdrożenie odpowiednich działań zaradczych.

Leczenie w grupie kobiet pomenopauzalnych
1. Alendronian oraz rizendronian pozostają lekami pierwszego rzutu w większości przypadków. W przypadku nietoleracji ustnych bisfosfonianów lub innych przeciwskazań, zaleca się stosowanie dożylnych bisfosfonianów lub denosumabu (jako najlepszych alterantyw). Stoswanie raloksyfenu czy HTZ traktować należy jako ewentualną opcję. Zastosowanie teryparatydu, ograniczone jego dużym kosztem, zaleca się osobom z bardzo dyżym ryzykiem złamania (głównie w kręgosłupie).

2. Ocena efektów leczenia nastapić powinna po 3 latach w przypadku stosowania kwasu zolendronowego oraz po 5 latach w przypadku ustnych bisfosfonianów. Ewentualna kontynuacja leczenia z wykorzystaniem bisfosfonianów może być zalecana u osób po 75 r.ż., osób ze złamaniem bliższego końca kości udowej lub złamaniem kręgowym, osób które doznały złamania w trakcie terapii a także tych które są w trakcie terapii glikokortykosterydami.

3. W przypadku braku kontynuacji leczenia, należy przeprowadzić ocenę ryzyka po nowym złamaniu, niezależnie od czasu jego wystąpienia. Jeśli nie pojawi się żadne nowe złamanie, ponowna ocena ryzyka złamania powinna nastąpić w okresie między 18 miesięcy – 3 lata. 

4. Na dzień dzisiejszy nie ma dowodów by w zaleceniach wspierać ideę terapii trwającej ponad 10 lat. Ewentualne decyzje odnośnie dalszego postępowania u osób w takiej sytuacji, powinny być podejmowane w oparciu o indywidualne przypadki pacjentów. 

Osteoporoza po terapii glikokortykosterydami (GIO)
1. U kobiet i mężczyzn w wieku 70 lat lub starszych ze złamaniem niskoenergetycznym w historii lub przyjmujących duże dawki glikokortykosterydów (>= 7,5 mg/dzień prednizolonu) należy rozważyć zastosowanie leków osteoporotycznych.

2. U pozostałych osób będących w trakcie terapii glikokortykosterydami należy określić ryzyko złamania (w oparciu o FRAX) z uwzględnieniem sterydów jako czynnika ryzyka.

3. U osób z dużym ryzykiem złamania rozpoczynających leczenie glikokortykosterydami należy jednocześnie włączyć leki osteoporotyczne.

4. Alendronian oraz rizendronian należą do leków pierwszego rzutu. W przypadku przeciwskazań lub nietolerancji aletrantywą są kwas zolendronowy oraz teryparatyd. 

5. Leki stosowane przy osteoporozie mogą znaleźć zastosowanie u kobiet  przed menopauzą oraz młodszych mężczyzn ze złamaniem w przeszłości lub otrzymujących wysokie dawki glikokortykosterydów. 

Osteoporoza u mężczyzn
1. Alendronian oraz rizedronian są lekami pierwszego rzutu w leczeniu tego schorzenia u mężczyzn. W przypadku nietolerancji lub innych przeciwskazań alternatywnie stosować można kwas zolendronowy lub denosumab. Dodatkową możliwością jest teryparatyd.

2. Celem określenia ryzyka złamania zaleca się odnoszenie wyników T-score BMD szyjki kości udowej do wartości referencyjnych NHANES. W przypadku stosowania wersji online FRAX, celem oszacowania prawdopodobieństwa ryzyka, oprócz wyniku badania BMD szyjki (g/cm²) podać należy również producenta densytometru.

Progi dla leczenia farmakologicznego
1.Rekomendowane progi interwencyjne dla podejmowania decyzji o ewentualnym leczeniu oparte są na wartościach prawdopodobieństwa złamania głównego oraz bliższego końca kości udowej na bazie FRAX. Progi te mają analogiczne zastosowanie dla kobiet i mężczyzn.

2. Kobiety z wcześniejszym złamaniem niskoenergetycznym mogą zostać objęte leczeniem bez dalszej oceny ryzyka, aczkolwiek pomiar BMD może być zalecany szczególnie u młodszych kobiet w wieku pomenopauzalnym. 

3. Progi interwencyjne odnoszone są do wieku pacjenta w przedziałach wiekowych do 70 r.ż. Po 70 r.ż. są jednakowe niezależnie od wieku.

Systemy opieki
1. Systemy oparte na koordynatorze tj Fracture Liasion Services (FLS ) powinny być wdrażane by systematycznie identyfikować meżczyzn oraz kobiety ze złamaniami niskoenergetycznymi.

Pełna treść opracowanych wytycznych (w języku angielskim) w załączeniu. Więcej informacji na stronie www.

Dnia 27 marca 2017 roku, po prawie dziesięciu latach przewodnictwa Fundacji (od 2008 roku), Prof John A. Kanis przekazał swoją funkcję nowemu Prezydentowi Elektowi

Profesor Kanis zrezygnował dnia 27 marca 2017 roku po prawie dziesięciu latach przewodnictwa Fundacji. Będzie on nadal odgrywał kluczową rolę w doradztwie IOF jako Honorowy Przewodniczący oraz członek Zarządu Komitetu Wykonawczego Fundacji, pozostając nadal redaktorem naczelnym czasopisma Osteoporosis International.

Profesor Cyrus Cooper skomentował:

„Mamy dużo wdzięczności wobec Profesora Kanisa, którego kadencja zapewniła wzrost oraz rozwój Fundacji pod wieloma względami. Dzięki temu przewodnictwu Fundacja stała się prawdziwą globalną jednostką o godnej reprezentacji w zarządzaniu. Fundacja to aktualnie wiodące źródło informacji dotyczące kości mające ogromny wpływ na naukę oraz propagowanie danej tematyki. Wraz z członkami społeczeństwa medycznego oraz licznymi programami światowej klasy IOF odgrywa kluczową rolę w edukacji medycznej, poszerzaniu wiedzy i kształtowaniu opinii publicznej. Wszystkie te osiągnięcia wynikają w głównej mierze z przewodnictwa Johna Kanisa trwającego od 2008 roku”

Profesor John A. Kanis po ogłoszeniu decyzji o rezygnacji ze stanowiska przewodniczącego IOF na spotkaniu Komitetu we Florencji otrzymał owację na stojąco, jako wyraz podziękowania za długoletnią pracę.

Profesor Cyrus Cooper prowadzi międzynarodowy program badań dotyczący epidemiologii zaburzeń układu mięśniowo-szkieletowego, głównie osteoporozy. Kluczowe prace badawcze obejmują wpływ czynników rozwojowych, które przyczyniają się do wzrostu ryzyka osteoporozy oraz złamań biodra w późnej dorosłości. Zajmuje się badaniami dotyczącymi niedoboru witaminy D u kobiet w ciąży, który jest powiązany z suboptymalnym wzrostem gęstości kości w dzieciństwie; pracą dotyczącą definicji oraz czynników ryzyka występowania złamań kręgosłupa; prowadzeniem randomizowanych badań dotyczących suplementacji wapniem i witaminą D u osób dorosłych jako strategii zapobiegania złamaniom biodra. Profesor Cooper formalnie został przewodniczącym International Osteoporosis Foundation, aktualnie pełni także rolę prezesa MRC Population Health Sciences Research Network oraz zastępcy dyrektora naukowego w University of Southampton Medical School, a także zastępcy redaktora naczelnego w czasopiśmie Osteoporosis International. Profesor Cyrus opublikował ponad 630 prac dotyczących tematyki osteoporozy oraz schorzeń reumatycznych oraz został  wyróżniony jako jeden z 400 najbardziej wpływowych naukowców biomedycznych na całym świecie i jeden z najwyżej wyróżnionych w dziedzinie zajmującej się kośćmi.

Inne zmiany organizacyjne obejmą komitet Doradców Naukowych IOF (CSA), gdzie przewodniczącym  CSA zostanie ówczesny wiceprzewodniczący- Profesor Serge Ferrarri. Rolę wiceprzewodniczącego będzie pełnić od teraz Profesor Nicholas Harvey.

Tegoroczny Światowy Kongres Osteoporozy pod wieloma względami okazał się rekordowy w stosunku do poprzednich.
Streszczenia z Kongresu dostępne są już w formie suplementu online Osteoporosis International.


        W dniach 23-26 marca odbył się we Florencji World Congress On Osteoporosis, Osteoarthritis and Musculoskeletal Diseases. W kongresie wzięło udział 4082 uczestników, zgłoszono 1436 abstraktów. W trakcie 4 dni trwania spotkania przyznano 601 nagród. Program obejmował wykłady plenarne, sesje specjalistyczne i spotkania z ekspertami. Dwa najistotniejsze doniesienia naukowe to: wyniki leczenia osteoporozy z zastosowaniem abaloparatydu oraz romososumabu, który jest częścią łańcucha parathormonu. Po 18 miesiącach leczenia abaloparatydem uzyskano redukcję liczby złamań kręgosłupa o 86%, pozakręgowych o 43% i o 70% procent osteoporotycznych złamań głównych. Po rocznym leczeniu romososumabem uzyskano wzrost BMD kręgosłupa o 13%, i redukcję złamań w jego kontynuacji denosumabem uzyskano wzrost BMD kręgosłupa o 13 % i redukcję złamań kręgowych o 73%. Poranna sesja w sobotę 25 marca rozpoczęła się wykładem autorstwa Cyrus Cooper, który omawiał znaczenie żywienia w zdrowiu kości. W pierwszej kolejności przedstawił potencjalne strategie zapobiegające wystąpieniu złamania na przestrzeni całego życia:
      a) osiągnięcie maksymalnej, genetycznie uwarunkowanej masy kostnej poprzez prawidłowy rozwój hormonalny w pierwszych 2 dekadach życia oraz stosowanie odpowiedniej diety i aktywności ruchowej
      b) opóźnienie utraty masy kostnej w wieku średnim i początkowym okresie starzenia się,
      c) zmniejszenie utraty masy kostnej w późniejszym życiu.
      Autor przypomniał, że przez całe życie kluczowymi komponentami diety powinny być: wapń i witamina D, ponadto: witaminy (B,C,E), magnez, cynk, polifenole, proteiny. Zwrócił uwagę jednak, że są one różnie powiązane z gęstością mineralną i ryzykiem złamania w dzieciństwie i dorosłym życiu. W kolejnym wykładzie prof. Dawson-Hughes podkreślała powiązanie pomiędzy witaminą D i ryzykiem upadku oraz, zwróciła uwagę, że obecnie trwają badania mające na celu ustalenie optymalnego dla profilaktyki upadków poziomu 25(OH)D w osoczu. Prof. Dawson-Hughes zaznaczyła również brak standaryzacji testów służących do oceny poziomu 25-hydroksy witaminy D. Próby ich zdefiniowania są jednym z ważniejszych wyzwań. Na zakończenie, zwrócono uwagę jak bardzo istotną kwestią jest zidentyfikowanie tej grupy populacji, który mógł by najbardziej zyskać na suplementacji wapniem i witaminą D.
      Podczas poprzedniego kongresu WCO sarkopenia została uznana za jeden z głównych problemów zdrowia publicznego, dlatego znacząca część sesji 25 marca została poświęcona mięśniom. Prof. Vellas podczas swojego wykładu plenarnego przedstawił leki, które potencjalnie mogą leczyć sarkopenię. Omówił działanie, będących obecnie w fazie badań, przeciwciał dla miostatyny, testosteronu, SARM, hormonu wzrostu, estrogenu i leptyny. W kolejnym wystąpieniu dr Beaudart, w oparciu o przeglądy systematyczne i metaanalizy wykazał związki pomiędzy sarkopenią a: umieralnością, spadkiem sprawności funkcjonalnej, upadkami i hospitalizacjami. Informacje te zostały potwierdzone w badaniu, którym objęci zostali pacjenci ze złamaniami biodra. W grupie z sarkopenią stwierdzono znaczące podwyższanie ryzyka niekompletnego odzyskania sprawności funkcjonalnej, w porównaniu z grupą bez sarkopenii. W innym niewielkim badaniu, przeprowadzonym na grupie pacjentów skierowanych na oddział ortogeriatryczny w następstwie złamania bkku, sarkopenia (stwierdzona wg. międzynarodowych i lokalnych kryteriów) nie miała wpływu na przewidywaną jednoroczną umieralność (predicted 1-year mortality). W kolejnym badaniu obejmującym 442 starsze osoby, sarkopenię powiązano z wyższymi kosztami podstawowej opieki zdrowotnej i leczenia szpitalnego, a także zinstytucjonalizowaną i niezinstytucjonalizowaną stałą opieką.
      Zespół kruchości (frailty) – definiowany jako syndrom geriatryczny charakteryzujący się zwiększoną wrażliwością na czynniki środowiskowe, był szeroko definiowany zarówno podczas prezentacji ustnych jak i sesji plakatowych. Z powodu braku jasnej i przyjętej definicji operacyjnej tego syndromu, jedna z prezentacji miała szczególne znaczenie. W badaniu kohortowym obejmującym 662 seniorów przebywających w domach opieki, Fanny Bucking oceniła stopień, w jakim dziesięć różnych definicji operacyjnych frailty jest w stanie przewidywać jednoroczną umieralność i ryzyko upadków. Autorka wykazała, że spośród ocenionych definicji operacyjnych, najbardziej predykcyjna w zakresie jednorocznej umieralności jest definicja Tilburga i „SHARE Frailty Instrument”, a w przewidywaniu upadków „Groningen Frailty Indicator”.

Członkowie Scientific Advisory Board, prowadzeni przez osoby Prof Rene Rizzoli oraz Prof Cyrusa Coopera, wybierali streszczenia do wystąpień ustnych spośród 1436 abstraktów, które zostały przyjęte. Streszczenia zostały opublikowane jako suplement Osteoporosis International (vol 28, supp 1) pod adresem www.

W trakcie 4 dni trwania spotkania przyznano 601 nagród. Wśród nich znalazły się:
• The 2017 ESCEO Medal of Excellence
• The ESCEO-IOF Herbert Fleisch Medal
• The IOF Medal of Achievement
• The IOF Olof Johnell Science Award
• The ESCEO-IOF-UCB Awards
• The IOF President’s Awards
• The IOF Committee of National Societies Award
• The ESCEO-AgNovos Healthcare Young Investigator Awards
• The Best CNS Booth
• The ESCEO-IOF Pierre Meunier Young Scientist Award
• The ESCEO-Eli Lilly Scholarships

W trakcie trwania Kongresu, dużą uwagę poświecano promocji kolejnego spotkania które odbędzie się już 19-22.04.2018 w Krakowie w Centrum Kongresowym ICE. W załączeniu znajduje się ulotka zawierająca najważniejsze zagadnienia jakie będą poruszane podczas spotkania oraz podstawowe informacje organizacyjne.

Zachęcamy do zapoznania się ze sprawozdaniem z konferencji Echa ASMBR która odbyła 14.01.2017.
Sprawozdanie przygotowane zostało przez Prof. dr hab. med Ewę Sewerynek.

W ofercie wydawnictwa znalazło się po 10 najczęściej cytowanych prac w latach 2015-2016 w obrębie czasopism Calcified Tissue International & Musculuskeletal Research, Osteoporosis International oraz Archives of Osteoporosis.
Artykuły dostepne będę nieodpłatnie przez okres 2 miesięcy od 18.01.2017 (do 18.03.2017).

Pełny spis artykułów obejmuje:
1. Calcified Tissue International & Musculuskeletal Research:
– Adjusting fracture probability by trabecular bone score (E.V. Mc Closkey et al.)
– The role of water compartments in the material properties of cortical bone (M. Granke et al.)
– Pharmacologic options for the treatment of sarcopenia (J. E.Morley)
– Serum circulating microRNAs as biomarkers of osteoporotic fracture (L. Panach et al.)
– Skeletal Muscle: A Brief Review of Structure and Function (W.R. Frontera & J. Ochala)
– Effects of 1,25-Dihydroxyvitamin D3 and Vitamin D3 on the Expression of the Vitamin D Receptor in Human Skeletal Muscle Cells (R. Pojednic et al.)
– Analysis of the Bone MicroRNome in Osteoporotic Fractures (P. Garmilla-Ezquerra et al.)
– Fragility of Bone Material Controlled by Internal Interfaces (W Wagermaier et al.)
– The Role of Collagen Organization on the Properties of Bone (P. Garnero)
– The Mineral-Collagen Interface in Bone (S. Stock)

2. Osteoporosis International:
– Odanacatib for the treatment of postmenopausal osteoporosis: development history and design and participant characteristics of LOFT, the Long-Term Odanacatib Fracture Trial (H.G . Bone et al.) 
–The effect of 8 or 5 years of denosumab treatment in postmenopausal women with osteoporosis: results from the FREEDOM Extension study (S. Papapoulos et al.)
– Defects in cortical microarchitecture among African-American women with type 2 diabetes (E.W. Yu et al.)
– Volumetric femoral BMD, bone geometry, and serum sclerostin levels differ between type 2 diabetic postmenopausal women with and without fragility fractures (U. Heilmeier et al.)
– Associations between sedentary behaviour and body composition, muscle function and sarcopenia in community-dwelling older adults (J. Gianoudis et al.)
– Comparative performance of current definitions of sarcopenia against the prospective incidence of falls among community-dwelling seniors age 65 and older (H.A. Bischoff-Ferrari et al.)
– Calcium plus vitamin D supplementation and risk of fractures: an updated meta-analysis from the National Osteoporosis Foundation (C.M. Weaver et al.)
– The National Osteoporosis Foundation’s position statement on peak bone mass development and lifestyle factors: a systematic review and implementation recommendations (C. M. Weaver et al.)
– Low bone mineral density and fractures in stages 3–5 CKD: an updated systematic review and meta-analysis (R.C. Bucur et al.)
– Burden of high fracture probability worldwide: secular increases 2010–2040 (A. Odén et al.)

3. Archives of osteoporosis:
– Is allopurinol use associated with an excess risk of osteoporotic fracture? A National Prescription Registry study (E.M. Dennison et al.)
– Factors affecting bone mineral density in postmenopausal women (B. Heidari et al.)
– Association between HIV infection and bone mineral density in climacteric women (D.C. Gomes et al.)
– Compliance and persistence with daily, weekly, and monthly bisphosphonates for osteoporosis in Japan: analysis of data from the CISA (H. Kishimoto et al.)
– Reassessment of osteoporosis-related femoral fractures and economic burden in Saudi Arabia (M. Sadat-Ali et al.)
– Compliance and persistence with treatment with parathyroid hormone for osteoporosis. A Danish national register-based cohort study (A-L. Thorsteinsson et al.)
– Estimating osteoporotic fracture risk following a wrist fracture: a tale of two systems (K. Beattie et al.) 
–High prevalence of secondary factors for bone fragility in patients with a recent fracture independently of BMD (F. Malgo et al.)
– Differences in the trajectory of bone mineral density change measured at the total hip and femoral neck between men and women following hip fracture (A. M. Rathbun et al.).
– A systematic review of intervention thresholds based on FRAX: A report prepared for the National Osteoporosis Guideline Group and the International Osteoporosis Foundation

Więcej informacji na stronie wwwiofbonehealth.org