XI Zjazd Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy
V Krakowskie Sympozjum Osteoporozy
Kraków 27-29.09.2001

Streszczenia:
wersja polska
Materiały kongresowe: STRESZCZENIA, s168.
Druk: Drukarnia Skinder, ISBN – 83-904008-5-5

wersja angielska
Osteoporosis International 2001; vol. 12 (Suppl 1), s42.

P085
CYFROWA OCENA STRUKTURY BELECZKOWEJ KOŚCI SZCZĘK PO ZASTOSOWANIU WYBRANYCH BIOMATERIAŁÓW U PACJENTÓW Z CHOROBAMI PRZYZĘBIA

D. Gałecka-Wanatowicz1 ,I. Kołodziej1, T. Majchrzak2, E. Czerwiński2, M. Chomyszyn-Gajewska1.
1 Katedra i Zakład Stomatologii Zachowawczej Coll. Med. UJ,
31-155 Kraków, ul. Montelupich 4
2 Klinika Ortopedii Szpitala Uniwersyteckiego, Kraków

Choroby przyzębia dość często doprowadzają do ubytków kostnych. Ocena wgajania się zastosowanych do ich wypełniania biomateriałów na podstawie badania radiologicznego jest trudna.
W pracy przedstawiono możliwość zastosowania cyfrowego odczytu struktury beleczek kostnych.
20 pacjentów w wieku od 32-55 lat, u których stwierdzono ubytki pionowe kości w przebiegu schorzeń przyzębia zastosowano leczenie chirurgiczne. W ubytki kostne wprowadzono wybrane biomateriały. Celem wykonywanych zabiegów była poprawa jakości i odbudowa struktury kości, zniszczonej przez proces zapalny.
Zastosowano następujące typy materiałów wszczepowych:
– mieszaninę -TCP (fosforan trójwapniowy) z HA-p (hydroksyapatyt)
– bioszkła.
Badanie radiologiczne, wewnątrzustne metodą izometrii Cieszyńskiego przeprowadzono przed wykonaniem wszczepu i 12 miesięcy po zabiegu.
Zdjęcia radiologiczne digitalizowano, zapisywano w formacie bitmapy w 256 odcieniach szarości, a następnie poddano algorytmowi programu Trabecula o ustalonych parametrach. Celem oceny jakościowej zregenerowanej struktury kostnej posłużono się definicją beleczki radiologicznej wg Czerwińskiego.
Uzyskane rezultaty oceny jakościowej i ilościowej beleczek potwierdziły celowość wykonywanych zabiegów chirurgicznych, a zastosowanie przedstawionej metody badania pozwala na obiektywną ocenę skuteczności leczenia.

P085
DIGITAL ASSESSMENT OF TRABECULAR STRUCTURE OF THE MAXILLARY BONES AFTER APPLICATION OF CHOSEN BIOMATERIALS IN PATIENTS WITH PERIODONTAL DISEASES

D. Gałecka-Wanatowicz1, I. Kołodziej1, T. Majchrzak2, E. Czerwiński2, M. Chomyszyn-Gajewska1,
1. Katedra i Zaklad Stomatologii Zachowawczej Coll. Med. UJ, 31-155 Krakow, ul. Montelupich 4,
2. Klinika Ortopedii Szpitala Uniwersyteckiego, Krakow, Poland

Periodontal diseases quite often lead to bony defects. Radi¬ological assessment of defect healing after filling with biomater¬ials is difficult. In this paper the possibility of using a digitalized reading of the trabecuar structure is introduced. In 20 patients aged 32-55 years in whom vertical defects were evident as a result of periodontal disease were treated surgically. Selected biomaterials were inserted into the bone defects. The reason for surgical treatment was to improve the quality and reconstruct the bone structure damaged by the inflammatory process.
The following graft materials were used: – a mixture of b-TCP (Tricalcium phosphate) with HA-p (hydroxyapatite) – bioglass.
An intraoral radiological examination using the Cieszyinski isometric method was carried out before grafting and again after 12 months. The radiograph images were digitalized, saved as bitmaps in a 256 gray scale, after which they were subjected to the 'Trabecula’ program algorithm at pre-selected parameters. In order to establish a qualitative assessment of the regenerated bone structure, the radiological trabecular definition according to Czerwinski was used.
The obtained qualitative and quantitative results proved the usefulness of undertaken surgery and also that the feasibility of the outlined diagnostic method which allows for an objective assessment of efficacy of treatment.

XI Zjazd Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy
V Krakowskie Sympozjum Osteoporozy
Kraków 27-29.09.2001

Streszczenia:
wersja polska
Materiały kongresowe: STRESZCZENIA, s169.
Druk: Drukarnia Skinder, ISBN – 83-904008-5-5

wersja angielska
Osteoporosis International 2001; vol. 12 (Suppl 1), s1.

P086
OCENA WYBRANYCH PARAMETRÓW MIERZONYCH NA ZDJĘCIACH ORTOPANTOMOGRAFICZNYCH U KOBIET W OKRESIE POMENOPAUZALNYM

H. Hüpsch – Marzec1, L. Ilewicz1, D. Klima2 , E. Świętochowska3, W. Pluskiewicz4

1Katedra i Zakład Stomatologii Zachowawczej i Chorób Przyzębia,
2Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych i Reumatologii,
3Zakład Biochemii, 4Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych i Alergologii, ŚAM

Osteoporoza i będące jej konsekwencją patologiczne złamania kości stanowią poważny problem zdrowotny współczesnego świata. Celem pracy było sprawdzenie, czy obraz żuchwy uzyskany na zdjęciu ortopantomograficznym może przyczynić się do wczesnego ustalenia ryzyka tej choroby. Przeprowadzono badania u 55 kobiet w wieku 51 – 69 lat. Grupę badaną stanowiły pacjentki, u których w wyniku trwania procesu osteoporotycznego doszło do patologicznego złamania dystalnej nasady kości promieniowej. Grupę kontrolną stanowiły kobiety – ochotniczki, które wyraziły zgodę na badania. Dokonano oceny gęstości tkanki kostnej w obrębie kości piętowej (IMU). U wszystkich pacjentek wykonano zdjęcia ortopantomograficzne. Oceniano istotę zbitą podstawy trzonu żuchwy po obu stronach radiogramu, dystalnie od otworu bródkowego. W zależności od morfologii istoty zbitej przyporządkowywano im wartości wskaźnika MIC. Obliczano wartości wskaźnika PIM . Wyniki badań zostały poddane analizie statystycznej. Wykazano statystycznie istotne różnice parametrów będących pochodnymi gęstości kości oraz statystycznie znamienne różnice dotyczące wartości wskaźnika MIC grade w obu grupach. Wnioski: Badania potwierdziły przydatność zastosowania ilościowej metody ultrasonograficznej u kobiet w okresie pomenopauzalnym dla oceny gęstości tkanki kostnej. Dokładna analiza obrazu ortopantomograficznego, choć nie jest metodą niezawodną może stanowić ważne, pomocnicze narzędzie w ustalaniu ryzyka osteoporozy. Badania potwierdziły konieczność ścisłej współpracy stomatologa z lekarzami innych specjalności. Stomatolog pełniący często rolę „lekarza pierwszego kontaktu” musi wykazywać wiedzę interdyscyplinarną, dotyczą również zagadnień związanych z uogólnioną osteoporozą.

P086
EVALUATION OF SELECTED PARAMETERS MEASURED ON THE PANORAMIC RADIOGRAPHS AT POSTMENOPAUSAL WOMEN
Hiipsch-Marzec1, L. Ilewicz1, D. Klima2, E Świętochowska3, W Pluskiewicz4,

1. Department of Conservative Dentistry and Paradontal Diseases, Śilesian Medical Academy,
2. Department of Internal Diseases and Rheumatology,
3. Institute of Biochemistry, 4Department of Internal Diseases of Śilesian Medical Academy

Osteoporosis and as a consequence pathological bone fractures are a serious health problem of the today’s world. The aim of this study was to evaluate if the image of the mandible obtained by panoramic radiographs may contribute to early determination of the risk of this disease. The examination was carried out in 55 women aged 51-69 years. The group consisted of female patients, in whom due to the long lasting process of osteoporosis, had a pathologic fracture of the distal radius. The control group consisted of women who were volunteers and agreed to be examined. Density of bone tissue within the calcaneal bones (ultrasonic technique). In these female patients panoramic radio¬graphs were taken. The compacted substance of the base of the mandible was bilaterally radiologically assessed distally from the mental foramen. Depending on the morphology of the compacted substance the values of the MIC index was determined. The value of the PIM index was calculated. The results of the study were statistically analyzed. Significant differences were indicated in the parameters which are derivatives of bone density and also statistically significant differences in the value of the MIC (grade) index in both groups Conclusions: The studies proved this useful application of the quantitative ultrasonographic method in women in the postmenopausal period to evaluate bone density. Very thorough analysis of the panoramic radio¬graphs, although it is not an infallible method, may prove an important, auxiliary tool to determine the risk of osteoporosis. The studies confirmed the necessity of close co-operation between the dentist and other physicians. The dentist, who often fulfils the role of the 'first contact physician’ must demonstrate an interdisciplinary knowledge, also in respect to the problems connected with general osteoporosis.

XI Zjazd Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy
V Krakowskie Sympozjum Osteoporozy
Kraków 27-29.09.2001

Streszczenia:
wersja polska
Materiały kongresowe: STRESZCZENIA, s170.
Druk: Drukarnia Skinder, ISBN – 83-904008-5-5

wersja angielska
Osteoporosis International 2001; vol. 12 (Suppl 1), s1.

P087
WSPÓŁCZESNE TRENDY BADAŃ NAD PATOMECHANIZMEM SCHORZEŃ STAWÓW. TECHNIKA BEZPOŚREDNIEJ OBSERWACJI MIKROKRĄŻENIA W OBRĘBIE BŁONY MAZIOWEJ STAWU KOLANOWEGO

Grzegorz Szczęsny1,2,3, Andreas Veihelmann1,4, Konrad Messmer1
(1) Inst.Chir.Dośw., Klinika Grosshadern, Monachium,
(2) Katedra i Klinika Ortopedii i Traumatologii, AM w Warszawie,
(3) Zakład Chir. Dośw., CMDiK PAN, Warszawa,
(4) Klinika Ortopedyczna, Klinika Grosshadern, Monachium. Adres do koresp: Zakład Chir. Dośw. CMDiK PAN, Pawińskiego 5, 02-106 Warszawa

Zaburzenia na poziomie mikrokrążenia odgrywają znaczną rolę w patomechanizmie wielu jednostek chorobowych narządu ruchu, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów, martwice aseptyczne czy zmiany zwyrodnieniowe. Zaburzenia te charakteryzują zwiększona liczba naczyń włosowatych maziówki, zwiększone przesączanie wody i substancji wielkocząsteczkowych oraz nasilona migracja leukocytów. W nowo opracowanym modelu badawczym na myszach obserwowano mikrokrążenie w obrębie maziówki stawu kolanowego. Doświadczenia zostały przeprowadzone na myszach w znieczuleniu izofluranem. Po unieruchomieniu kończyny tylnej w kamerze obserwacyjnej i ekspozycji chirurgicznej ciała Hoffy poprzez cyrkularne wycięcie skóry i odcięcie ścięgna rzepki, po dożylnym wstrzyknięciu FITC-dextranu i rodaminy-6G obserwowano w przyżyciowym mikroskopie fluorescencyjnym funkcjonalną gęstość naczyń włosowatych, średnicy pozawłośniczkowych naczyń żylnych i szybkości przepływu krwi w ich obrębie, indeks wynaczyniania substancji wielkocząsteczkowych oraz liczby wolno toczących się i przylegających do śródbłonka leukocytów. Przeprowadzone doświadczenia pozwoliły na uzyskanie reprezentatywnych danych numerycznych wyrażających parametry mikrokrążenia w obrębie błony maziowej stawu kolanowego. Wnioski. Przedstawiony model umożliwia obserwację mikrokrążenia błony maziowej stawu kolanowego w warunkach laboratoryjnych. Może być on z powodzeniem stosowany w badaniach nad patomechanizmem powstawania i przebiegu wielu schorzeń stawu kolanowego, jak również w ocenie skuteczności stosowanego leczenia.

P087
NEW APPROACHES TO THE PATHOMECHANISM OF COMMON JOINT DISEASES. DIRECT IN VIVO OBSERVATION OF SYNOVIAL MICROCIRCULATION IN THE KNEE JOINT ALLOWING FOR VALIDATION OF PHARMACOLOGICAL THERAPY

Grzegorz Szczęsny1,2,3, Andreas Veihelmann1,4, Konrad Messmer1,
1. Institute for Surgical Research, Klinikum Grosshadern, Ludwig-Maximilians University, Munich,
2. Department of Orthopedics and Traumatology, Main Trauma Center, Medical Academy, Warsaw,
3. Department of Surgical Research, Medical Research Centre, Polish Academy of Sciences, Warsaw;
4. Department of Orthopedics, Klinikum Grosshadern, Ludwig-Maximilians-University, Munich

Microvascular disturbances play a significant role in the pathophysiology of various diseases affecting joints. An in¬creased network of synovial capillaries with its congestion, and increased water and macromolecule extravasation could be observed, reflecting the severity of pathological process pro¬ceeding in the affected joint. An animal model for the investigation of the microcirculation in synovial tissue is presented.
Materials and Methods: The mouse knee was immobilized in the special observation chamber in slight flexion, and Hoffa’s fatty body was exposed by circular skin excision with release of patellar tendon. Using an intravital microscopy technique, blood capillaries as well as leukocyte attachment to the postcapillary venule endothelial cells were observed after intravenous injection of FITC-dextran (150kD) and rhodamine – 6G. Observations visualized a dense, honey-like network of blood capillaries, containing some postcapillary venules and a few arterioles. Using a computer-assisted analysis system the numerical parameters of micorcirculation like functional capillary density, vessel diameters, the velocity of blood flow, extravasation index, and number of slowly rolling as well as sticking leukocytes were observed.
Results: The presented model allowed observation of changes in synovial circulation giving a result in numerical data of its parameters representing blood perfusion, the net volume of blood flow, and macomolecular extravasation.
Conclusions: The evaluated model allowed for the quantitative observation of microvascular parameters in the synovial tissue under laboratory conditions. The presented model could be used for investigation of changes in the microcirculation in acute or chronic joint inflammations. It could also be used in validation of various treatment modalities in inflammatory articular diseases.

XI Zjazd Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy
V Krakowskie Sympozjum Osteoporozy
Kraków 27-29.09.2001

Streszczenia:
wersja polska
Materiały kongresowe: STRESZCZENIA, s171.
Druk: Drukarnia Skinder, ISBN – 83-904008-5-5

wersja angielska
Osteoporosis International 2001; vol. 12 (Suppl 1), s43.

P088
POMIAR SZPARY STAWOWEJ NA RADIOGRAMIE Z ZASTOSOWANIEM KOMPUTEROWEJ ANALIZY OBRAZU

L. Wojnar1, E. Czerwiński2, J. Walczak2
1 Instytut Materiałoznawstwa i Technologii Metali PK, Al. Jana Pawła II 37, 31-864 Kraków,
2 Klinika Ortopedii CM UJ, ul. Kopernika 19, 31-501 Kraków

Celem pracy było opracowanie i weryfikacja takiej metody automatycznego pomiaru szerokości szpary stawowej, która mogłaby zostać wprowadzona do praktyki klinicznej.
Materiał do badań stanowiły radiogramy stawu kolanowego wykonane w pozycji stojącej. Radiogramy były następnie skanowane z rozdzielczością 10 punktów/ mm (254 dpi) na skanerze HP ScanJet 6100C wyposażonym w przystawkę do skanowania materiałów transparentnych. Następnie otrzymane pliki poddano komputerowej analizie obrazu przy pomocy licencjonowanego programu Aphelion v. 3.0.
Istotę przeprowadzonych badań stanowiło opracowanie nowego sposobu analizy, eliminującego niedogodności algorytmu przedstawionego we wcześniejszych doniesieniach. Obecna wersja algorytmu jest znacznie mniej czuła na lokalne niejednorodności obrazu rentgenowskiego, dzięki czemu daje wyniki, które stanowią podstawę do prób wykorzystanie ich w praktyce klinicznej.
Przeprowadzono wstępne testy porównawcze opracowanej metody oraz wyników pomiarów wykonanych przez lekarza bezpośrednio na zdjęciach rentgenowskich. Wyniki te potwierdzają poprawność opracowanej metody.

P088
EVALUATION OF THE KNEE JOINT WIDTH ON THE BASIS OF COMPUTER AIDED IMAGE ANALYSIS OF RADIOGRAMS

L. Wojnar1, E. Czerwiński2, J. Walczak2,
1Institute of Materials Science, University of Technology, Al. Jana Pawła II 37, 31-864 Krakow,
2Department of Orthopaedics, Med. Coll. Jagiellonian University, 31-501 Krakow, ul. Kopernika 19, Poland

The aim of the study was the evaluation of an objective and automatic method of evaluation of the knee joint which could be applied in clinical practice.
As material for the experiment radiograms of knee joint taken in the standing position were taken. The radiograms were digitized at a resolution of 254 dpi using the HP ScanJet 6100C scanner equipped with an adapter for scanning transparent materials. Next, the obtained files were analyzed using the special Aphelion v. 3.0. software for image analysis.
The core of experimental work was the introduction of a new method of analysis, eliminating the drawback of the previously demonstrated one. The algorithm currently used is significantly less sensitive to the local non-homogeneity of the radiogram and, consequently, the results obtained can be used in clinical practice.
The preliminary analysis of the results obtained and their comparison with the results of manual measurements confirm the correctness of the method proposed.

XI Zjazd Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy
V Krakowskie Sympozjum Osteoporozy
Kraków 27-29.09.2001

Streszczenia:
wersja polska
Materiały kongresowe: STRESZCZENIA, s172.
Druk: Drukarnia Skinder, ISBN – 83-904008-5-5

wersja angielska
Osteoporosis International 2001; vol. 12 (Suppl 1), s43.

P089
OCENA SKUTECZNOŚCI LECZNICZEJ I TOLERANCJI SIARCZANU GLUKOZAMINY (ARTHRYL) W CHOROBIE ZWYRODNIENIOWEJ STAWÓW KOLANOWYCH

Racewicz A., Badurski J.E.
Oddział Chorób Wewnętrznych i Osteoartrologii z Pracownią Leczenia Bólu Szpitala Wojewódzkiego ul. M. Skłodowskiej – Curie 26, 15-950 Białystok

Anaboliczne i anty kataboliczne właściwości siarczanu glukozaminy (SG) wykazane eksperymentalnie w I i II fazie badań zachęciły do przeprowadzenia szeregu prób klinicznych ukierunkowanych na leczenie OA. Celem niniejszej pracy było uzyskanie własnych doświadczeń i ocena tolerancji oraz skuteczności leczniczej SG. Badaniem objęto 35 kobiet z mało i średnio zaawansowaną OA stawów kolanowych, w średnim wieku 58,5 lat, z bólami trwającymi średnio 7,6 lat. Chore otrzymywały codziennie 1 saszetkę zawierającą 1500 mg SG przez 6 tygodni. Na początku próby, po 6 tygodniach i po 3 miesiącach od zakończenia leczenia dokonywano oceny tolerancji i skuteczności leczenia. W ocenie nasilenia bólu samoistnego, bólu przy ucisku i bólu podczas ruchu wg skali Likerta i skali VAS, obserwowano istotne statystycznie zmniejszenie dolegliwości po zakończeniu leczenia, w stosunku do początku badania i efekt ten utrzymywał się jeszcze przez 3 miesiące. W ocenie jakości życia przy użyciu testu bólowo – czynnościowego Lequesne’a, również stwierdzono istotną statystycznie poprawę po pierwszych 6 tygodniach i dalsze jej utrzymywanie przez okres 2-3 miesięcy się po zaprzestaniu przyjmowania SG. Średni czas przejścia 25 metrów po płaskiej powierzchni, w analogicznym jw. okresie, skrócił się u większości kobiet. Subiektywna ocena skuteczności terapii wskazała na poprawę u 32 pacjentek, zaś wg oceny lekarza prowadzącego badanie – u 34 chorych. Liczba przyjmowanych tabletek paracetamolu w czasie leczenia SG była wyraźnie niższa. Obserwowano również dobrą tolerancję preparatu.

P089
CLINICAL EFFICACY AND TOLERABILITY OF GLUCOSIMINE SULFATE (ARTHRYL) IN TREATMENT OF GONARTHROSIS

A. Racewicz, J. E. Badurski,
Oddziat Chorob Wewnetrznych i Osteoartrologii z Pracownia Leczenia Bolu Szpitala Wojewodzkiego, ul. M. Sktodowskiej – Curie 26,15-950 Bialystok, Poland

Anabolic and anti-catabolic characteristics of the glucosamine sulphate (GS) shown in phase I and II experimental studies have led to the commencement of several clinical trials aimed at treatment of osteoarthrosis. The aim of this paper was to gather own experience and assessment of tolerability and clinical efficacy of SG. The study covered 35 female patients with mild and moderate gonarthrosis, their mean age was 58,5 years with pain symptoms on average of 7,6 years duration.
Patients received 1 sachet containing 1500mg of SG for 6 weeks. At the beginning of the trial, after 6 weeks and after 3 months following treatment termination tolerability and efficacy was assessed. In spontaneous pain intensity, palpable pain and pain during movement were assessed using Likert’s and VAS scales. There was a significant reduction in symptoms observed at the end of treatment, in comparison to the beginning of the study and this effect was sustained at 3 months following termination of treatment. A statistically significant improvement was also observed in quality of life measured using Lesquesne’s pain-performance test both at 6 weeks and 2-3 months after termination of the treatment. The mean time for 25 m walk on a flat surface was reduced during the same period in the majority of patients. The subjective assessment of treatment efficacy showed improvement in 32 patients and according to the attending physician in 34 patients. The number of paracetamol tablets used during SG treatment was also significantly lower. The observed tolerability of the formulation was also good.

XI Zjazd Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy
V Krakowskie Sympozjum Osteoporozy
Kraków 27-29.09.2001

Streszczenia:
wersja polska
Materiały kongresowe: STRESZCZENIA, s173.
Druk: Drukarnia Skinder, ISBN – 83-904008-5-5

wersja angielska
Osteoporosis International 2001; vol. 12 (Suppl 1), s43.

P090
OBUSTRONNA CHOROBA OSTEOCHONDRITIS DISSECANS STAWU KOLANOWEGO W MATERIALE KLINIKI CHIRURGII URAZOWEJ I ORTOPEDII SZPITALA WOJSKOWEGO WE WROCŁAWIU

Maciej Kentel, Leszek Lewczyk, Krzysztof Tokarczuk, Wojciech Wodzisławski
Z IV Wojskowego Szpitala Klinicznego z Polikliniką we Wrocławiu-
Klinika Chirurgii Urazowej i Ortopedii.
Kierownik Kliniki – dr n. med. Wojciech Wodzisławski
Adres do korespondencji: Maciej Kentel, 51-114 Wrocław
ul. Bezpieczna 12/2 Tel. 071/3657910 lub 0601732903

W latach 1996-2001 w Klinice Chirurgii Urazowej i Ortopedii 4 WSKzP we Wrocławiu, z powodu oddzielającej martwicy chrzęstno-kostnej stawu kolanowego, leczono 24 chorych- cztery kobiety i dwudziestu mężczyzn. Wiek chorych wahał się między 16 a 36 rokiem życia, średnio 22,5 lat. U sześciu chorych stwierdzono zmiany dotyczące obydwu stawów kolanowych. Wszyscy chorzy byli mężczyznami, wiek chorych wynosił od 16 do 24 lat, średnio 18,5 lat. U wszystkich, z powodu rozpoznania w badaniu artroskopowym świeżego wydzielenia fragmentu chrzęstno-kostnego wykonano plastykę chrząstki. U pięciu chorych stwierdzono osteochondritis dissecans kłykcia przyśrodkowego kości udowej, u jednego zmiana dotyczyła kłykcia bocznego. Na wykonanych kontrolnych badaniach radiologicznych stwierdzono bliźniacze ogniska OCD w drugim stawie kolanowym.
Do badania kontrolnego zgłosiło się 6 leczonych. Czas obserwacji wynosił od 2 miesięcy do 4 lat, średnio 1,5 roku. Autorzy przedstawiają uzyskane rezultaty kliniczne i radiologiczne. U dwóch chorych stwierdzono powikłania pod postacią nawracających wysięków, ograniczenia ruchów stawu kolanowego i okresowych dolegliwości bólowych.

P090
BILATERAL OSTEOCHONDRITIS DISSECANS OF THE KNEE FROM THE DEPARTMENT OF ORTHOPEDICS AND TRAUMATOLOGY, MILITARY HOSPITAL WROCLAW, POLAND

M. Kentel, L. Lewczyk, T. Tokarczuk, W. Wodzisławski,
Department of Orthopaedics and Traumatology of Military Hospital Wrocław, Poland

In our department, 24 patients (4 women and 20 men) AT A mean age of 22,5 (16-36) years, were diagnosed and treated with osteochondritis dissecans of the knee between 1996 to 2000. A bilateral lesion was found in 6 patients (6 men) at a mean age of 18,5 (16-24) years. All patients were diagnosed by arthroscopy and treated by chondroplasty. Osteochondritis dissecans in 5 patients was located in the medial femoral condyle, and in 1 patient in the lateral femoral condyle. Radiological examination of the contralateral knee in these patients, showed osteochondritis dissecans in the same condyles.
In a follow-up of 2months to 4 years (average 1,5 years), 2 patients had recurrent exudates, limited range of motion, occasional pain of the knee. Operative methods and follow-up were presented.

XI Zjazd Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy
V Krakowskie Sympozjum Osteoporozy
Kraków 27-29.09.2001

Streszczenia:
wersja polska
Materiały kongresowe: STRESZCZENIA, s174.
Druk: Drukarnia Skinder, ISBN – 83-904008-5-5

wersja angielska
Osteoporosis International 2001; vol. 12 (Suppl 1), s43.

P091
ARTEFAKTY W BADANIU PŁYNU STAWOWEGO

Irena Zimmermann-Górska, Mariusz Puszczewicz, Grażyna Białkowska-Puszczewicz
Klinika Reumatologiczno-Rehabilitacyjna Akademii Medycznej
im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu.

Zmiany chorobowe toczące się w błonie maziowej, chrząstce i w jamie stawowej, a także wiele procesów ogólnoustrojowych, znajduje swoje odbicie w składzie płynu stawowego. Na podstawie oceny mikroskopowej płynu stawowego w niektórych stanach chorobowych można ustalić rozpoznanie – dotyczy to głównie zapaleń stawów wywołanych przez kryształy i zakażenie bezpośrednie stawu. W innych zespołach chorobowych badanie to może ułatwić rozpoznanie różnicowe, określenie aktywności procesu zapalnego ,rokowanie i monitorowanie leczenia. Jedną z podstawowych metod analizy płynu stawowego jest ocena preparatu bezpośredniego w świetle spolaryzowanym. Może ona być niekiedy utrudniona przez zanieczyszczenia, które mogą przedostać się do płynu stawowego podczas przygotowywania preparatu. Artefakty często przypominają kryształy. Należą do nich między innymi:
– Fragmenty szkła w kształcie igieł, rombów, prostokątów znajdujących się na powierzchni szkiełek nakrywkowych, przypominające kryształy moczanu sodu lub pirofosforanu wapnia.
– Wersenian sodowy stosowany jako antykoagulant, który krystalizuje w
formie igieł, struktur romboidalnych lub prostokątnych
przypominających kryształy moczanu sodu lub pirofosforanu wapnia.
Wersenian w formie bezpostaciowej podobny jest do kryształów
glikokortykosteroidów
– Talk z rękawiczek ochronnych , którego cząsteczki są podobne do
kryształów glikokortykosteroidów
-Włókna bawełniane lub celulozowe pozostawione na powierzchni
szkiełka podstawowego lub nakrywkowego podczas wycierania, które
mogą przypominać duże kryształy hydroksyapatytów
– Nitki grzybni z płynu stawowego długo przechowywanego, które
przypominają włóknik.
Możliwości powstania artefaktów jest znacznie więcej- ich identyfikacja wymaga dużego doświadczenia.

P091
THE POSSIBLE FAULTS IN MICROSCOPIC EXAMINATION OF CRYSTALS IN SYNOVIAL FLUID SEDIMENTS

Irena Zimmermann-Gorska, Mariusz Puszczewicz, Grazyna Bialkowska-Puszczewicz
Department of Rheumatology and Rehabilitation, Karol Marcinkowski University of Medical Sciences, Poznan, Poland

The examination of synovial fluid (SF) under compensated polarised light is of great value in identification of crystals and diagnosis of crystal induced diseases. Unfortunately some other particles may incidentally contaminate SFs during aspiration and examination . These artefacts can mimic the crystals and become the reason of misdiagnosis.
The aim of our study was to document the similarities between crystals and some other particles. We have observed a similarity between: MSU crystals and – Cotton, cellulose fibres
1. Cover slips fragments
2. Large lipid crystals CPPD crystals and – Corticosteroids
3. Talc participles
4. Small lipid crystals
5. EDTA
Hydroxyapatite crystals and – cellulose and cotton fibres. All the results will be presented as photographs. We conclude that the identification of crystals in wet specimens of SF demands careful differentiation with other particles.

XI Zjazd Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy
V Krakowskie Sympozjum Osteoporozy
Kraków 27-29.09.2001

Streszczenia:
wersja polska
Materiały kongresowe: STRESZCZENIA, s175.
Druk: Drukarnia Skinder, ISBN – 83-904008-5-5

wersja angielska
Osteoporosis International 2001; vol. 12 (Suppl 1), s44.

P092
POLIMORFIZM KRYSZTAŁÓW CHOLESTEROLU W PŁYNIE STAWOWYM

Irena Zimmermann-Górska, Mariusz Puszczewicz, Grażyna Białkowska-Puszczewicz
Klinika Reumatologiczno-Rehabilitacyjna Akademii Medycznej
im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu.

Celem badań było określenie częstości występowania kryształów cholesterolu w płynie stawowym w różnych stanach chorobowych oraz charakterystyka kryształów.
Badania w kierunku obecności kryształów przeprowadzono na materiale 1000 próbek płynu stawowego pobranych od 854 chorych. Grupę badaną stanowili chorzy na reumatoidalne zapalenie stawów ( 573 przypadków) i chorobę zwyrodnieniową stawów (281 osób). Osad płynu oceniano w mikroskopie ze światłem spolaryzowanym. Obecność kryształów cholesterolu wykazano w 16 próbkach płynu pobranego od 7 chorych, byli to wyłącznie chorzy na reumatoidalne zapalenie stawów. Kryształy miały najczęściej kształt prostokątnych lub romboidalnych płytek z ubytkiem w jednym narożniku i wykazywały silną dodatnią i ujemną dwójłomność światła spolaryzowanego. Mniejsze i większe płytki często tworzyły zlepy. W niektórych przypadkach kryształy cholesterolu miały także kształt prostych lub łukowato wygiętych igieł. Te postacie wykazywały słabą zdolność załamywania światła.
Na podstawie przeprowadzonych badań można stwierdzić, że występowanie kryształów cholesterolu w płynie stawowym jest zjawiskiem rzadkim. Polimorfizm kryształów może utrudniać ich różnicowanie z innymi substancjami załamującymi światło spolaryzowane.

P092
POLYMORPHISM OF CHOLESTEROL CRYSTALS IN SYNOVIAL FLUID

Irena Zimmermann-Gorska, Mariusz Puszczewicz, Grazyna Białkowska-Puszczewicz,
Department of Rheumatology and Rehabilitation, Karol Marcinkowski University of Medical Sciences Poznan, Poland

The aim of the study was to evaluate the frequency of cholesterol crystal occurrence in synovial fluid (SF) in rheumatic diseases as well as characteristics of crystals.
We studied 1000 synovial fluid samples from 854 patients. The most numerous was the group of rheumatoid arthritis (RA) (573 cases) and osteoarthritis (OA) patients (281). Synovial fluids were taken on heparin as an anticoagulant. SF sediments were examined under polarized microscopy.
Cholesterol crystals were demonstrated in 16 samples taken from 7 patients with RA only. Most of the crystals occurred as typical large flat rectangular or rhomboid plates. They ranged in size from 8 to 100 um and they showed strong birefringence with negative or positive elongation. Less frequently, they appeared as long rods or curved needle-shaped crystals.
The results showed a rare occurrence of cholesterol crystals in synovial fluid samples. Polymorphism of cholesterol crystals under polarised microscopy may be a cause of difficulty in synovial crystal differentiation.

XI Zjazd Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy
V Krakowskie Sympozjum Osteoporozy
Kraków 27-29.09.2001

Streszczenia:
wersja polska
Materiały kongresowe: STRESZCZENIA, s176.
Druk: Drukarnia Skinder, ISBN – 83-904008-5-5

wersja angielska
Osteoporosis International 2001; vol. 12 (Suppl 1), s44.

P093
OCENA PŁYNU STAWOWEGO PO SYNOWEKTOMII CHEMICZNEJ

Irena Zimmermann-Górska, Mariusz Puszczewicz, Grażyna Białkowska-Puszczewicz
Klinika Reumatologiczno-Rehabilitacyjna Akademii Medycznej
im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu.

Nawracające wysięki w przebiegu chorób reumatycznych są wskazaniem do wykonania synowektomii chemicznej. Jednym z preparatów wykorzystywanych do tego celu jest Varicocid – sól sodowa kwasu oleinowego.
Celem pracy była ocena wpływu Varicocidu na skład płynu stawowego.
Badania wykonano u 47 chorych z rozpoznaniem reumatoidalnego zapalenia stawów ,u których utrzymywały się wysięki w stawach kolanowych. Płyn stawowy uzyskany przed i po podaniu Varicocidu poddano ocenie właściwości fizykochemicznych, biochemicznych oraz badaniu cytologicznemu i histopatologicznemu.
Badanie histopatologiczne polegało na wykonaniu skrawków parafinowych z osadu płynu stawowego, które następnie barwiono eozyną, hematoksyliną oraz czerwienią Kongo.
Płyn stawowy pobrany przed podaniem Varicocidu; średnia wartość pH wynosiła 7,95, średnie stężenie białka 4,7 g/dl, w osadzie nie stwierdzano obecności kryształów. Liczba komórek w 1 ul płynu wynosiła średnio 17 800,odsetek granulocytów obojętnochłonnych 36%, komórek pyknotycznych 11%, limfocytów 52%, monocytów 1%. Płyn pobrany po podaniu Varicocidu najczęściej był brunatny, mętny z fragmentami tkanek, pH ulegało obniżeniu średnio do 7,02, zwiększało się stężenie białka do 5,3 g/dl, średnia liczba komórek wynosiła 50 600 w 1 ul, odsetek granulocytów obojętnochłonnych 88%,liczba komórek pyknotycznych zmniejszyła się do 1% , a limfocytów do 5%.
W badaniu histopatologicznym osadu płynu po synowektomii chemicznej stwierdzano fragmenty zniszczonej błony maziowej i chrząstki stawowej. W żadnym z preparatów nie wykazano obecności złogów amyloidu.

P093
THE RESULTS OF SYNOVIAL FLUID ANALYSIS AFTER CHEMICAL SYNOVECTOMY

Irena Zimmermann-Gorska, Mariusz Puszczewicz, Grazyna Bialkowska-Puszczewicz,
Department of Rheumatology and Rehabilitation, Karol Marcinkowski University of Medical Sciences, Poznan, Poland

The chemical synovectomy-intraarticular injection of obliterating substances is an effective alternative to operative synovectomy. One of the agents used for chemical synovectomy is Varicocid. The aim of our studies was to evaluate synovial fluid (SF) constituents after application of Varicocid.
Synovial fluids were obtained from 47 rheumatoid arthritis patients with recurrent effusions in knee joints before and after chemical synovectomy. The SF physicochemical characteristics, cell count and cell identification as well as serological studies were performed. Moreover, microscopic examination of paraffin- embedded specimens taken from the pellets of SF, stained with haematoxylin and eosin was performed.
The studies yielded an increased protein level as well as cell count and PMN percentage in SF after synovectomy in comparison to with the first examination. Abundant masses of destroyed synovium and cartilage fragments appeared in sediments.
Our results confirm that administration of Varicocid has caused a 'true’ synovectomy. It remains unclear if multiple cartilage fragments in SF were released from the inflammed synovium or if they appeared as a result of a direct lesion of cartilage by the therapeutic agent.

XI Zjazd Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy
V Krakowskie Sympozjum Osteoporozy
Kraków 27-29.09.2001

Streszczenia:
Materiały kongresowe: STRESZCZENIA, s177.
Druk: Drukarnia Skinder, ISBN – 83-904008-5-5
oraz
Osteoporosis International 2001; vol. 12 (Suppl 1), s44.

P094
ACTIVITY OF N-ACETYL–HEXOSAMINIDASE AND ITS ISOENZYMES IN RHEUMATOID AND OSTEOARTHRITIC FLUIDS (AKTYWNOŚĆ N-ACETYLO-β-HEKSOZAMINIDAZY I JEJ IZOENZYMÓW W PŁYNIE STAWOWYM W CHOROBACH REUMATYCZNYCH I ZWYRODNIENIOWYCH)

Janusz Popko1, Anna Zalewska2, Stanisław Sierakowski3, Tomasz Macias1 ,Małgorzata Knaś2, Renata Brycka1, Krzysztof Zwierz2
1Department of Pediatric Orthopedic and Traumatology,
2Department of Pharmaceutical Biochamistry,
3Department of Rheumatology Medical Academy, Białystok. 15-274 Białystok, J. Waszyngtona 17.

N-acetyl–hexosaminidase (HEX) releases N-acetylhexosamines from non reducing end of glycoproteins, glycolipids and proteoglycans.
N-acetylhexosamines are constituents of proteoglycans and glycoproteins of human joint cartilage. Data regarding hexosaminidase activity in arthritis are limited to a few publications.
The aim of our work was to determine the activity of HEX and its isoenzymes in the serum and synovial fluid of patients with rheumatoid arthritis (RA), osteoarthritis (OA) and knee injury (patients with trauma and tear of the anterior cruciate ligament-ACL alone or in combination with meniscus-ACL/MEN). In this patients x-rays were taken of all joints which had clinical symptoms of joint injury. The radiographs were evaluated by the method of Larsen. Patients with RA had Larson score III0, patients with OA had Larson score < IIIo and changes in one or two knees and patients with injured ligaments and menisci of the knee had normal results on radiography.
The serum and the knee synovial fluid were obtained from:
15 active RA patients (age 22-76), 17 patients with primary OA (age 41-75) and 36 patinets with torn ACL/MEN (age 16-42). The activity of HEX and its isoenzymes was determined by measuring liberation of p-nitrophenol from p-nitrophenyl N-acetylglucosaminide. In all group investigated, specific activity of HEX and its isoenzymes in synovial fluid was 2-3 times higher than in the serum. We found highest specific activity of HEX in synovial fluid and serum of RA patients, medium values of patients with arthrosis, and lowest of patients with knee injury.
Our data suggest that the N-acetyl–hexosaminidase is involved in degradation of knee joint extracellular matrix and can be good indicator of the degree of that degradation.

XI Zjazd Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy
V Krakowskie Sympozjum Osteoporozy
Kraków 27-29.09.2001

Streszczenia:
Materiały kongresowe: STRESZCZENIA, s178.
Druk: Drukarnia Skinder, ISBN – 83-904008-5-5
oraz
Osteoporosis International 2001; vol. 12 (Suppl 1), s44.

P095
GLYCOSAMINOGLYCANS AND AMINOHEXOSES IN SYNOVIAL FLUID OF INJURED KNEE JOINTS (ZAWARTOŚĆ GLIKOZAMINOGLIKANÓW I HEKSOZOAMIN W PŁYNIE STAWU KOLANOWEGO PO USZKODZENIU WIĘZADŁOWYM)

Krystyna Średzińska1 , Janusz Popko 2, Andrzej Gindzieński1, Krzysztof Zwierz3
Department of General Chemistry1 ,
Department of Pediatric Orthopaedics2 ,
Department of Pharmaceutical Biochemistry3 Medical Academy, 15-274 Białystok, J.Waszyngtona 17.

Injuries to the ligaments and menisuc of the knee are associated with increased risk for developing post-traumatic osteoarthritis connected with an increased release of proteoglycans and glycosaminoglycans from the cartilage.There is little information on the proteoglycans and glycosaminoglycans in the synovial fluid of an injured knee joint.
The aim of our investigation has been to evaluate the levels of glycosaminoglycans and aminohexoses in knee joint fluids in relation to the time which has passed after injury. Samples of knee joint fluid were collected during routine diagnostic arthroscopy,3 weeks to 27 months after injury, from 18 patients ( 13 men and 5 women) aged 17-38 ( mean 24.9 years) .In this fluid were determined : proteins,uronic acids and hexosamines. Glycosaminoglycans were released from proteoglycans by papain digestion, and separated on microcolumns with CF-11 in to : hyaluronic acid, heparan sulphate, chondroitin sulphate –4 and –6, and keratan sulphate.
In the synovial fluid from the knee joint we have found the highest levels of hexosamines and glycosaminoglycans occuring at 1 month after trauma, and diminishing after that.

XI Zjazd Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy
V Krakowskie Sympozjum Osteoporozy
Kraków 27-29.09.2001

Streszczenia:
wersja polska
Materiały kongresowe: STRESZCZENIA, s179.
Druk: Drukarnia Skinder, ISBN – 83-904008-5-5

wersja angielska
Osteoporosis International 2001; vol. 12 (Suppl 1), s44-45.

P96
ZMIANY GĘSTOŚCI MINERALNEJ BLIŻSZEJ NASADY PISZCZELI W CHOROBIE ZWYRODNIENIOWEJ KOLAN Z WSPÓŁISTNIEJĄCĄ SZPOTAWĄ DEFORMACJĄ OSI KOŃCZYNY DOLNEJ

Karol Nowak, Radosław Kukiełka, Edward Czerwiński
Klinika Ortopedii Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego
ul. Kopernika 19; 31-501 Kraków

Zaburzenie osi kończyny dolnej jest bardzo często obserwowane u chorych z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego. Strukturę warstwy podchrzęstnej końców stawowych kości dotychczas oceniano na podstawie badania radiologicznego. Densytometria umożliwiła dokładną analizę struktury kostnej w interesujących nas okolicach kośćca. Analizowaliśmy zmiany gęstości mineralnej nasady piszczeli i ich związku ze szpotawym zagięciem osi kończyny dolnej u chorych z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego.
Gęstość mineralna kości (BMD) była badana u 45 chorych w wieku 15 do 78 lat, średnio 62, którzy byli operowani w Klinice Ortopedii z powodu choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego ze szpotawym zagięciem osi. BMD nasady bliższej piszczeli badano densytometrem Lunar DPX-IQ w trzech okolicach nasady: bocznej, centralnej i przyśrodkowej. Zaburzenie osi kończyny badano używając aparatu Metrecom firmy Faro. Wyniki porównano do grupy 20 chorych bez zmian zwyrodnieniowych i bez zaburzeń osi kończyn dolnych. Zwiększony poziom BMD stwierdzono w przedziale przeciążanym piszczeli w porównaniu do przedziału odciążanego. Współczynnik porównujący obie te wartości BMD wynosił średnio 3,3 (od 1,2 do 24,5). Jego wielkość rosła proporcjonalnie do szpotawości badanych kolan.

P096
CHANGES OF BONE MINERAL DENSITY OF THE PROXIMAL TIBIA IN GONARTHRITIS WITH VARUS AXIS DEVIATION OF LOWER EXTREMITY

Karol Nowak, RadosJaw KukieJka, Edward Czerwinski,
Department of Orthopaedics of Collegium Medicum Jagiellonian University, Krakow, Poland

Lower extremity axis deviation is observed very often in patients with gonarthritis. Structure of subchondral bone of the knee in these patients was previously examined by X-ray. Densitometry gives us a new method of estimating structure of bone in the interesting regions of the skeleton. We used this method to estimate changes of bone mineral density in the assessment of varus axis deviation of the lower extremity in patients with gonarthritis. Bone mineral densities (BMD) were estimated in 45 patients at a mean age of 62 years (15 to 78) who were operated on in Department of Orthopaedics due to osteoarthritis of the knee with varus deviation. BMD of the proximal tibia was evaluated on the Lunar DPX-IQ densitometer and analyzed in three regions of interest: medial, lateral and central. Lower extremity axis deviation was evaluated using the Metrecom devise (Faro). Results were compared to a control group of 20 patients without osteoarthritis of the knee and without deviation of lower extremity axis. Increased BMD was found on the overweighed compartment of the knee in comparison to the underweight one. These differences were not observed in the control group. We developed a coefficient, which is the ratio of BMD in the overweighed compartment compared to BMD in underweight one. In our patients the mean value of this coefficient was 3.3, and it ranged from 1,2 to 24,5 (SD 5,7). We also found a strong correlation between the increased BMD coefficient and varus axis deviation

XI Zjazd Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy
V Krakowskie Sympozjum Osteoporozy
Kraków 27-29.09.2001

Streszczenia:
wersja polska
Materiały kongresowe: STRESZCZENIA, s180.
Druk: Drukarnia Skinder, ISBN – 83-904008-5-5

wersja angielska
Osteoporosis International 2001; vol. 12 (Suppl 1), s45.

P097
NIESELEKTYWNE, NIESTEROIDOWE LEKI PRZECIWZAPALNE (NSLPZ) HAMUJĄ RESORPCJĘ KOŚCI IN VITRO

J.Badurski (1), P.Lakkakorpi, K.Vaananen (2):
(1) Centrum Osteoporozy i Chorób Kostno – Stawowych, Białystok,
i (2) Zakład Anatomii Uniwersytetu w Oulu, Finlandia.

Wprowadzenie: Prostaglandyny (PGE) są silnymi i bezpośrednimi mediatorami przebudowy kości. W niskich stężeniach stymulują, a w wysokich hamują czynność osteoblastów. Bezpośrednio i krótkotrwale hamują osteoklasty, zaś przy długim i pośrednim oddziaływaniu zdecydowanie wzmagają resorpcje kości. NSLPZ są najczęściej stosowanymi lekami w chorobach stawów dzięki właśnie możliwości hamowania syntezy PGE w błonie maziowej i otaczających tkankach zmniejszając stan zapalny. Finalny efekt oddziaływania NSLPZ w kości jest mało poznany, a ma to znaczenie kliniczne, gdyż prawie wszystkie inhibitory resorpcji kości wywierają efekt antykataboliczny na chrząstkę stawową. Podjęliśmy przeto badania wyjaśniające wpływ NSLPZ na resorpcję kości in vitro. Materiał i metody: Testowano nieselektywne NSLPZ: naproksen (NS), piroksykam (P), diklofenak (D) i indometacynę (IN) oceniając ich wpływ na „pompę protonową” i wpływ na aktywność resorpcyjną szczurzych osteoklastów hodowanych na skrawkach kostnych w środowisku DMEM z 10% płodowej surowicy cielęcej wyrażając wyniki w wskaźniku resorpcji (liczba osteoklastów do liczby zatok resorpcyjnych), a w przypadku NS również poprzez komputerową ocenę pól resorpcyjnych. W przypadku P badaliśmy również wpływ PGE2 na jego aktywność w kościach. Wyniki: Wszystkie badane NSLPZ statystycznie wysoce znamiennie hamowały resorpcje kości w dawkach znacznie niższych od terapeutycznych. W przypadku P+PGE2, P hamował resorpcję w stężeniach 500 x mniejszych. Żaden z badanych NSLPZ nie hamował pompy protonowej, z wyjątkiem IN, ale w stężeniach 10 x większych od terapeutycznych. Wniosek: Hamujący wpływ NSLPZ jest niedocenionym zjawiskiem, a może uczestniczyć w antykatabolicznym oddziaływaniu leczenia choroby zwyrodnieniowej stawów.

P097
NONSELECTIVE NSAIDS INHIBITS BONE RESORPTION IN VITRO
J.Badurski1, P.Lakkakorpi2, K.Vaananen2,
Centre of Osteoporosis and Osteoarticular Diseases, Bialystok, Poland, 2Dept. Anatomy, University of Oulu, Oulu, Finland

Background: Prostaglandins (PGs) are powerful mediators of bone remodelling. At low concentrations their character is stimulating, but at high – inhibiting osteoblast (OB) activity. Directly and transiently inhibited, but indirectly and persistently stimulated osteoclastic (OC) bone resorption (BR). NSAIDs are the most commonly used drugs in articular diseases, and act mainly through the inhibition of PGs synthesis in synovium, cartilage, but also in bone.
Materials and the Methods: We have examined the effects of naproxen sodium (NS), piroxicam (P), diclophenac (D) and indomethacin (IN) on the 'proton pomp’ and on resorptive activity of rat OC cultivated on bone slides in DMEM+10% FCS expressed as a 'resorption index’ (nr of OC: nr of resorptive pits), and in the case of NS also by computer analysis of the resorption lacunae fields. In the case of P, we have also evaluated the effect of PGE-2 on this process.
Results: All NSAIDS studied have significantly inhibited BR at the concentrations below their therapeutic serum levels, and in the case of P and in the presence of PGE-2, it happened at the concentration 500 x lower. None had inhibited the proton pomp, except for IN , but at 10 times higher conc.
Conclusions: NS, P, D and IN strongly inhibited BR in vitro. Because there are some links between the inhibition of BR and antyarthritic and antyinflammatory effect, these results show an underestimated feature of some NSAIDs in regard to their inhibitory influence on BR and healing of OA.

XI Zjazd Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy
V Krakowskie Sympozjum Osteoporozy
Kraków 27-29.09.2001

Streszczenia:
wersja polska
Materiały kongresowe: STRESZCZENIA, s181.
Druk: Drukarnia Skinder, ISBN – 83-904008-5-5

wersja angielska
Osteoporosis International 2001; vol. 12 (Suppl 1), s45.

P098
ZASTOSOWANIE INŻYNIERII TKANKOWEJ DO UZUPEŁNIANIA UBYTKÓW CHRZĄSTKI STAWOWEJ

J. Lorkowski, E. Czerwiński
Klinika Ortopedii CM UJ, ul. Kopernika 19a, 31-501 Kraków.

Chrząstka stawowa u człowieka nie wykazuje zdolności do regeneracji. Skutki urazów lub zmian zwyrodnieniowych chrząstki stawowej nasilają się w czasie, co stanowi poważny problem kliniczny. Najnowsze metody leczenia ubytków chrząstki stawowej wykorzystują techniki inżynierii komórkowej – jeden z aspektów biologii komórki rozwijany ciągu ostatnich 30 lat i wykorzystujący podstawy inżynierii w badaniach składu chemicznego oraz zdolności proliferacyjnych komórek. Próby zastosowania technik inżynierii w odniesieniu do chrząstki zakończyły się dużym sukcesem (R. Service, Science, 1995). Regeneracja ubytków chrząstki z wykorzystaniem autologicznych chondrocytów wymaga namnożenia chondrocytów. Zastosowanie hodowli chondrocytów celem regeneracji defektów chrząstki stawowej obecnie stało się coraz bardziej popularne (M. Brittberg et al., NEJM, 1994; T. Noguchi et al., Clin Orthop, 1994). Po raz pierwszy transplantacja autologicznych chondrocytów przeprowadzona została w 1987 roku i obecnie stanowi uznaną metodę leczenia uszkodzeń chrząstki w zakresie stawu kolanowego. Ze względu na fakt, iż liczba chondrocytów która może zostać pobrana od jednego pacjenta jest ograniczona konieczne jest namnażanie pobranych, prawidłowych komórek in vitro. Do pobrania prawidłowej chrząstki z górnej części kłykcia przyśrodkowego kości udowej wykorzystuje się odpowiednie instrumentarium. Regeneracja uszkodzonej chrząstki z zastosowaniem materiałów autologicznych ma największe szansę powodzenia jeśli ubytek jest niewielki, izolowany. Skład nowo powstałej po leczeniu chrząstki jest podobny do zdrowej tkanki. Techniki izolacji i hodowli ludzkich chondrocytów są ogromnie czasochłonne, jednakże rozwijane przez biotechnologiczne koncerny (np. Genzyme) metody inżynierii tkankowej pozwalają obecnie na szybkie namnażanie komórek.

P098
TISSUE ENGINEERING FOR ARTICULAR CARTILAGE REGENERATION

J. Lorkowski, E. Czerwinski,
Department of Orthopaedics, Med. Coll. Jagiellonian University, 31-501 Krakow, ul. Kopernika 19, Poland

Joint cartilage does not regenerate in the human body. That is why any damage due to injury or illness tends to become more severe over time and is a very serious clinical problem. The most innovative methods of articular cartilage defect treatment involve cellular engineering. Cellular engineering is an aspect of cellular biology that has developed over past 30 years and applies engineering principles to the chemical composition of cells. Attempts to engineer structural tissue such cartilage have scored the greatest successes (R. Service, Science, 1995). Repair of cartilage defects with autologous chondrocytes requires multi¬plication of chondrocytes. The use of cultured chondrocytes to repair articular cartilage defects has been considered successful (M. Brittberg et al., NEJM, 1994; T. Noguchi et al., Clin Orthop, 1994). Autologous chondrocyte transplantation was performed for the first time in 1987 and is today an established treatment of cartilage defects in the knee joint. The number of chondrocytes that can be harvested from a patient is limited. Therefore the cells need to be multiplied in vitro. Special instruments are used to obtain cartilage samples from the upper part of the medial femoral condyle. Repair of full-thickness articular cartilage defects with autologous material has the best chance for success if the defect is isolated. The new cartilage cells display the consistency of healthy cartilage. The technique of isolation and culturing of human chondrocytes is somewhat time-consuming.
However, some biotech tissue repair companies (eg. Genzyme) developed engineered tissue techniques that allow for more rapid result.