1

P68 DOŚWIADCZENIA WŁASNE W STOSOWANIU CYNAKALCETU U CHORYCH Z WTÓRNĄ NADCZYNNOŚCIĄ PRZYTARCZYC

III Środkowo Europejski Kongres Osteoporozy i Osteoartrozy oraz XV Zjazd Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy, Kraków 24-26.09.2009
Streszczenia:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja 2009, vol 11 (Suppl. 2), s:187.
 
 
 
P68
DOŚWIADCZENIA WŁASNE W STOSOWANIU CYNAKALCETU U CHORYCH Z WTÓRNĄ NADCZYNNOŚCIĄ PRZYTARCZYC
 
Nowak Z., Konieczna M., Baczyński D., Wesołowski P., Saracyn M., Wańkowicz Z.
 
Klinika Chorób Wewnętrznych, Nefrologii i Dializoterapii Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie
Kierownik Kliniki prof. dr hab. med. Zofia Wańkowicz.
 
Słowa kluczowe: kalcymimetyki, cynakalcet, nadczynność przytarczyc.
 
Wprowadzenie: Wtórna nadczynność przytarczyc dotyczy około 20-25% chorych przewlekle dializowanych. Wiąże się ona z licznymi powikłaniami w obrębie gospodarki kostnej, mineralnej oraz układu sercowo-naczyniowego. Cynakalcet działając na receptor wapniowy i zwiększając jego wrażliwość na wapń zmniejsza wydzielanie parathormonu.
Cel pracy: Ocena skuteczności leczenia cynakalcetem chorych z wtórną nadczynnością przytarczyc przewlekle dializowanych.
Materiał i Metody: Badaniu poddano 16 pacjentów leczonych dializami powyżej 3 miesięcy z wyjściowym poziomem iPTH >450pg/ml. W grupie tej było 7 kobiet i 9 mężczyzn, 5 osób było leczonych dializą otrzewnową a 11 osób hemodializami; średni wiek badanej grupy wynosił 58±16 lat. Cynakalcet był podawany doustnie raz dziennie w trakcie 24 tygodni badania. U wszystkich chorych badano stężenie wapnia, fosforanów, parathormonu przed leczeniem oraz w odstępach 4 tygodniowych w trakcie 6 miesięcy terapii.
Wyniki: Stwierdzono istotne statystycznie obniżenie wartości parathormonu już po 4 tygodniach leczenia (z 821±267pg/ml do 323±268pg/ml) oraz po 24 tygodniach (do 291±164pg/ml, obniżenie o 64%). Stężenie wapnia i fosforanów również obniżyło się, jednak nie uległo istotnym statystycznie zmianom w trakcie całego okresu obserwacji (odpowiednio 8,7±1,2mg/dl vs. 8,6±1,1mg/dl i 7,3±2,8mg/dl. vs. 6,3±1,7mg/dl). Nie zanotowano poważnych objawów ubocznych podczas leczenia.
Wniosek: Cynakalcet jest skutecznym i dobrze tolerowanym sposobem nie chirurgicznego leczenia wtórnej nadczynności przytarczyc u chorych przewlekle dializowanych.
 
 
P68
CINACALCET IN THE THERAPY OF SECONDARY HYPERPARATHYROIDISM – OWN EXPERIENCES.
 
Nowak Z., Konieczna M., Baczyński D., Wesołowski P., Saracyn M., Wańkowicz Z.
 
Departement of Nephrology Military Institute of Health Services, Warsaw, Poland.
Head of Departement prof. dr hab. med. Zofia Wańkowicz.
 
Key words: calcimimetics, cinacalcet, hyperparathyroidism.
 
Introduction: Secondary hyperparathyroidism (sHPT) affects 20-25% dialysed patients and is related to the bone, mineral and cardiovascular complications. Cinacalcet, acts on the calcium-sensing receptor to increase its sensitivity to calcium, thereby reducing parathyroid hormone (PTH) secretion.
The aim of the study was the evaluation of cinacalcet efficacy in dialysed patients with sHPT.
Material and methods: We studied group of 16 patients being on dialysis > 3 months with sHPT and baseline iPTH> 450 pg/ml (F=7, M= 9; on peritoneal dialysis 5 patients and on hemodialysis 11 patients; mean age 58±16). Cinacalcet was titrated from 30 mg one daily during a 6 months period. The following parameters were determined in serum: iPTH, Ca, P, before onset of the therapy and after every 4 weeks in the course of 6 months therapy.
Results: Serum iPTH significantly decreased after 4 weeks of therapy compared to the start point (from 821±267pg/ml to 323±268) and after 24 weeks of cinacalcet therapy to 291±164pg/ml. (64% reduction). Serum calcium and phosphate concentrations decreased but not significantly from 8,7±1,2mg/dl to 8,6±1,1mg/dl and 7,3±2,8mg/dl. to 6,3±1,7mg/dl respectively. We didn’t observe any serious adverse events.
Conclusions: Cinacalcet is effective and well tolerated method of treatment of secondary hyperparathyroidism in dialysed patients.