WPŁYW PRZEZSKÓRNEJ HORMONALNEJ TERAPII ZASTĘPCZEJ NA ZMIANY PROFILU HORMONALNEGO I GĘSTOŚCI […]

XI Zjazd Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy
V Krakowskie Sympozjum Osteoporozy
Kraków 27-29.09.2001

Streszczenia:
wersja polska
Materiały kongresowe: STRESZCZENIA, s124.
Druk: Drukarnia Skinder, ISBN – 83-904008-5-5

wersja angielska
Osteoporosis International 2001; vol. 12 (Suppl 1), s29-30.

 

 

 

S. Radowicki¹, K. Skórzewska¹, J. Matuszkiweicz-Rowińska²

 

Przewlekła dializoterapia pozaustrojowa w przebiegu schyłkowej niewydolności nerek wywołuje szereg zaburzeń hormonalnych, również w obrębie osi podwzgórze-przysadka-jajnik. U leczonych kobiet prowadzi ona do hyperprolaktynemii oraz znacznego obniżenia poziomu estrogenów we krwi i w rezultacie do wtórnego braku miesiączki z następowym obniżeniem gęstości mineralnej kości. Celem pracy jest ocena skuteczności przezskórnej hormonalnej terapii zastępczej w profilaktyce i leczeniu zmian w układzie kostnym oraz jej wpływu na profil hormonalny kobiet dializowanych. Materiał i metody: Do badania zakwalifikowano 10 kobiet w wieku rozrodczym (22-45 lat, średnio 39,6 ± 8,29 lat) z wtórnym brakiem miesiączki, dializowanych przewlekle średnio 2,98 ± 2,34 lat z powodu schyłkowej niewydolności nerek. Pacjentki otrzymywały przezskórną, ciągłą sekwencyjną hormonalną terapię zastępczą (Estracomb TTS^® Novartis) przez 12 miesięcy. Przed leczeniem oraz po 12 miesiącach jego trwania oceniano stężenie estradiolu (E₂) oraz prolaktyny (PRL) we krwi badanych przy użyciu standardowych testów na aparacie Delfia-LKB oraz wykonywano badanie densytometryczne odcinka lędźwiowego kręgosłupa (Lunar DPX). Wyniki przedstawiono w tabeli:

Wnioski: Stosowanie przezskórnej, ciągłej-sekwencyjnej hormonalnej terapii zastępczej u kobiet z wtórnym brakiem miesiączki, dializowanych przewlekle z powodu schyłkowej niewydolności nerek prowadzi do znamiennego statystycznie obniżenia stężenia prolaktyny, hormonu wzrostu poziomu estradiolu we krwi oraz zwiększenia gęstości mineralnej kości.

S. Radowicki¹, K. Skorzewska¹, J. Matuszkiewicz-Rowinska²,
¹ Department of Endocrinological Gynecology, Medical University Warsaw, Poland,
²Department of Internal Medicine, Medical University Warsaw, Poland, 00-315 Warszawa, ul. Karowa 2, Poland
 

Patients with end-stage renal disease during hemodialysis frequently have hormonal disturbances to of hypothalamic- pituitary-ovarian axis. This leads to hyperprolactinemia, hypoes- trogenism with menstrual disturbances and a decrease in bone mineral density.

The aim of the study was the estimation of transdermal cyclical-continuous hormone replacement therapy on hormonal profiles and bone density.

Materials and Methods: 10 amenorrheic females aged 22-45 years (mean 39,6 ± 8,29 years) on hemodialysis from a mean 2,98 ± 2,34 years, were treated with transdermal cyclical-continuous regimen of HRT (Estracomb TTS® Novartis) for 12 months. Before treatment and after 12 months serum concentrations of estradiol and prolactin was measured by fluorescence immunoassay (Delfia-LKB). The assessment of bone mineral density of the lumbar region was performed with DEXA-Lunar DPX.

The results are shown below:

parameter                      before treatment                      after treatment stat. sign. BMD g/cm3 0,896 ± 0,062 0,968 ± 0,05 p<0,05 T-score -2,54 ± 0,52 -1,93 ± 0,57 p<0,05 estradiol pg/ml 20,57 ± 11,69 50,27 ± 21,15 p<0,02 PRL mIU/ml 1456,79 ± 1845,13 690,8 ± 116,44 p<0,05

 

Conclusions: Transdermal hormone replacement therapy in amenorrheic, hemodialyzed women results in an increase in bone mineral density. This treatment leads to a significant increase of serum estradiol and a decrease in prolactin levels.