I Środkowo Europejski Kongres Osteoporozy i Osteoartrozy oraz XIII Zjazd Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy, Kraków 6-8.10.2005

Streszczenia:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja 2005, vol 7 (Suppl. 1), s148-149.

P25
EARLY DIAGNOSTICS OF THE MINERAL IMPAIRMENT OF THE BONE TISSUE AT CHILDREN OF THE GROUP OF THE SOCIAL RISK

Sirotchenko T.A., Bezkaravayny B.A.
Lugansk State Medical University, Department of Hospital’s Pediatrics and Child’s Infectious Diseases, Lugansk, Ukraine

Keywords: children, bone system, osteopenia’s syndrome, physical development

Deterioration of the state of environment, social factors in considerable measure influence on structural and functional state of the bone system (decline of mineral closeness). It namely influences the possibility of development of the children’s osteopenia’s syndrome especially at the social dangerous categories. Task of pediatrician is the early diagnostic of the given impairment at children that gives possibility of conducting of their adequate therapy and prophylaxis. Since the X – ray study is not enough informing method on the initial stages of impairment, conducting of bone quantitative computed tomography is not always accessible because this apparatus is deficient in some regions. The question about the selection of contingent of children with high authenticity of the development of the osteopenia’s syndrome gets up for the subsequent deep inspection. One of objective criteria of the assessment of the state of the bone system are level of physical development, degree of its harmoniousness and proportion, assessment of indexes calcium and phosphoric exchange and markers of forming a bone.
The principles of age somatometry are used for the adequate estimation of the level of physical development of the bone system as an index of the anthropometry and determination of harmoniousness of child’s development. General constitution (somatotype) is examined as the genotype, realized both in the process of co-operation of individual constitutions and in the process of co-operation with an environment (factors physical and social). Stratification of somatotype on the basic components (traditionally length and weight of body) is used as genetic markers during prognostication of maturity physiology and somatic. They are very simple in determination and present during the change. The metrical chart offered by us contains basic somatometric’s indexes and their constituents in the type of standard anthropometric set from 21 indexes. This scheme can be used as an index of child’s biological development with the purpose of early revealing of rejections in a state of physical development.
There were 112 children who belonged to socially – dangerous category under our observation (girls – 64, boys – 48), age 7 – 15 years. All of the children had no the outward disturbance of physical development and disorders in the state of health. 30 healthy children from normal families were related to the control group. The age of the inspected children was select oriented on the beginning of the period of drawing out and activity of accumulation of bone weight. Standard anthropometric blank was used for conducting of somatometry by us, consisted of next somatometric’s indexes (weight, height, length of body, height and width of face, length of overhead and lower extremities, circle of head and thorax, circle of thigh and shoulder, calculation of anthropometric indexes). The deep review of children was conducted by doctors – by specialists (otolaringologist, orthopaedist, neurologist, revmocardiologist, stomatologist), data of anamnesis were studied thoroughly. We used these indexes of somatometry for the determination of variant of biological development of child (VBD) after own formula. This general index can testify to the tendency to the early ending of the process of growth at children with socially – dangerous category that needs the proper measures of prophylaxis.

L25
WCZESNA DIAGNOSTYKA UPOŚLEDZENIA MINERALIZACJI TKANKI KOSTNEJ U DZIECI Z GRUPY RYZYKA SPOŁECZNEGO

Sirotchenko T.A., Bezkaravayny B.A.
Lugansk State Medical University, Department of Hospital’s Pediatrics and Child’s Infectious Diseases, Lugansk, Ukraina

Słowa kluczowe: dzieci, system kostny, osteopenia, rozwój fizyczny

Pogorszenie środowiskowych, społecznych warunków jest istotnym czynnikiem mającym wpływ na strukturalny i funkcjonalny stan systemu kostnego (pogorszenie mineralnej integralności kości). Wpływa to przede wszystkim na możliwość rozwoju syndromu osteopenicznego (osteopenia’s syndrome) u dzieci, szczególnie pochodzących ze zdegenerowanych grup społecznych. Zadaniem pediatry jest wczesna diagnostyka danego upośledzenia u dzieci, co daje możliwość wdrozenia odpowiedniej terapii i profilaktyki. Badanie radiologiczne nie jest wystarczającą metodą do rozpoznawania wczesnych stadiów upośledzenia, zaś wykonywanie badań metodą ilościowej tomografii komputerowej nie jest zawsze możliwe z powodu braku dostepności aparatów w niektórych regionach. Zagadnienie wyboru grupy dzieci z wysokim prawdopodobieństwem rozwoju osteopenii pozostaje kwestią dla dalszych dogłębnych badań. Jednym z obiektywnych kryteriów oceny stanu systemu kostnego jest poziom rozwoju fizycznego, stopień jego zharmonizowania i proporcji, ocena gospodarki wapniowo – fosforanowej oraz markerów obrotu kostnego.
Do odpowiedniej oceny stopnia rozwoju fizycznego systemu kostnego używa się zasad somatometrii jako indeksu antropometrycznego i determinant harmonizacji rozwoju dziecka. Badany jest ogólny stan fizyczny (somatotyp) oraz genotyp, oba realizowane w korelacji z indywidualnym stanem fizycznym a także środowiskiem (czynniki fizyczne i socjalne). Do oceny dojrzałości fizjologicznej i somatycznej dziecka używa się tradycyjnie wysokości i wagi ciała. Są one proste do określenia i uwidaczniają się przy ewentualnych zmianach. Proponowana przez nas metryczka zawiera podstawowe indeksy somatometryczne i ich składowe w postaci standardowego zestawu antropometrycznego składającego się z 21 indeksów. Ten schemat może być używany jako indeks biologicznego rozwoju dziecka w celu wczesnego wykrycia nieprawidłowości w rozwoju fizycznym.
Obserwacji poddano 112 dzieci należacych do grupy ryzyka społecznego (dziewczęta – 64, chłopcy – 48), w wieku 7 – 15 lat. Żadne z dzieci nie miało widocznego zaburzenia rozwoju fizycznego ani stanu zdrowia. Do grupy kontrolnej włączono 30 zdrowych dzieci z normalnych rodzin. Wyselekcjonowano wiek badanych dzieci tak, by był zorientowany na początku okresu dojrzewania i aktywności akumulacji masy kostnej. Przy użyciu standardowego formularza antropometrycznego wykonaliśmy badania somatometryczne, które składały się z kolejnych indeksów somatometrycznych (waga, wysokość, długość korpusu ciała, długość i szerokość twarzy, długość kończyn dolnych i górnych, obwód głowy i klatki piersiowej, obwód uda i ramienia, kalkulacja indeksów antropometrycznych). Przeprowadzono wnikliwe badania przez lekarzy-specjalistów (otolaryngolog, ortopeda, neurolog, kardiolog, stomatolog), przeanalizowano także przypadki omdleń. Według własnych wytycznych powyższych indeksów somatometrycznych użyto do określenai wariantów biologicznego rozwoju dziecka (VBD). Ten ogólny indeks pozwala stwierdzić tendencję do wczesnego zakończenia procesu wzrastania u dzieci z grup ryzyka społecznego, co wymaga użycia odpowiednich środków i profilaktyki.

II Środkowo Europejski Kongres Osteoporozy i Osteoartrozy oraz XIV Zjazd Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy, Kraków 11-13.10.2007
Streszczenia:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja 2007, vol 9 (Suppl. 2), s169-171.

P25
MOŻLIWOŚCI WYKORZYSTANIA SYSTEMÓW ĆWICZEŃ FIZYCZNYCH W PROFILAKTYCE UPADKÓW OSÓB STARSZYCH

Mętel S.1, Milert A.2

1 Zakład Fizjoterapii Instytutu Fizjoterapii WOZ UJ CM
2 Zakład Chorób Kości i Stawów Instytutu Fizjoterapii WOZ UJ CM

Słowa kluczowe: upadki, osoby starsze, techniki ćwiczeń ruchowych

Wstęp
Powszechnie znany jest związek pomiędzy osłabieniem siły mięśniowej i równowagi ciała, a zwiększonym ryzykiem upadków występujących szczególnie u osób w starszym wieku. W badaniach nad wdrożeniem metod profilaktyki ruchowej wykorzystywane są najczęściej programy treningowe polegające na wykonywaniu ćwiczeń oporowych, uzupełnianych ćwiczeniami rozciągającymi, koordynacyjnymi i równoważnymi. Skuteczność tych programów jest jednak słaba. Może to wynikać z ich ograniczonego oddziaływania na złożony system kontroli sensomotorycznej oraz niewielkiej różnorodności ćwiczeń izolowanych. W badaniach ostatniej dekady podkreśla się możliwość stosowania w rehabilitacji geriatrycznej alternatywnych metod ćwiczeń fizycznych nakierowanych na kompleksowe usprawnianie neurofizjologicznych mechanizmów odpowiedzialnych za wykonanie ruchu.
Cel pracy
Celem pracy jest prezentacja wybranych metod kinezyterapeutycznych, kompleksowo oddziałujących na układ nerwowo-mięśniowy, mających zastosowanie w profilaktyce upadków osób starszych.
PNF (Proprioceptive Neuromuscular Facilitation). Metoda PNF znajduje szerokie zastosowanie w kinezyterapii pacjentów z zaburzeniami przewodnictwa nerwowego-mięśniowego. Poza typowymi ćwiczeniami bazującymi na naturalnej pracy mięśni w oparciu o synergizmy i ruchy wielopłaszczyznowe, metoda ta uwzględnia szczegółową analizę poszczególnych faz chodu. Indywidualnie prowadzone tzw. ćwiczenia funkcjonalne pozwalają nie tylko na zwiększenie siły mięśni kończyn dolnych, ale także na wyeliminowanie typowego dla osób starszych „chodu szurającego”, zwiększającego ryzyko potknięcia i upadku.
Trening sensomotoryczny. Trening sensomotoryczny to ćwiczenia koordynacji mięśniowej i kontroli posturalnej. Jest nakierowany na stymulację i łączne usprawnianie funkcji sensorycznej i ruchowej. Obejmuje stopniowe zwiększanie wymagań systemom kontrolnym pod warunkiem uzyskiwania bezpiecznych i kontrolowanych reakcji równoważnych. W ćwiczeniach wykorzystuje się podłoże niestabilne, co w efekcie systematycznego treningu powoduje zwiększenie dynamicznej kontroli stawów oraz równowagi ciała. Jest to trening funkcjonalny, gdyż podobnie jak w codziennej aktywności ruchowej, na podłożu niestabilnym nie jest możliwe zaplanowanie strategii reakcji równoważnych (sposobu wykonania ruchu). Wyniki najnowszych badań wskazują, że trening sensomotoryczny poprzez zwiększenie kontroli posturalnej może ograniczyć ryzyko upadków osób starszych.
Tai Chi. Tai Chi to wywodząca się z Chin forma ćwiczeń fizycznych i duchowych, polegającą na wykonywaniu płynnych ruchów przy zachowaniu prawidłowej postawy ciała w połączeniu z koncentracją umysłu i oddechem. Aktywność fizyczna jest każdorazowo generowana od środka tułowia, a wykonywane harmonijne ruchy tworzą układ charakterystyczny dla danej formy. W przeprowadzonych niezależnie, kontrolowanych badaniach z udziałem starszych osób stwierdzono, że pod wpływem wykonywania ćwiczeń Tai Chi ich równowaga dynamiczna ulega zwiększeniu, a tym samym ryzyko upadków maleje.
Pilates. Metoda Pilates należy do grupy tzw. Body-Mind Exercises. Zakłada zwiększenie siły oraz elastyczności mięśni całego ciała poprzez świadomą aktywację głębokich struktur mięśniowo-więzadłowych. Ich prawidłowe funkcjonowanie jest niezbędne dla właściwej stabilizacji i koordynacji podczas ruchów złożonych, zwłaszcza chodu i czynności życia codziennego. Każdy ruch w tym systemie jest poprzedzony uzyskaniem tzw. cylindra stabilizacji mięśniowej wokół kręgosłupa, a wykonanie ćwiczenia jest skoordynowane z oddychaniem. Podkreśla się bezpieczeństwo stosowania tej metody, dodatkowo wynikające z prowadzenie ruchów w umiarkowanym tempie, w fizjologicznym i bezbolesnym zakresie. System ćwiczeń Pilates, bazując na nauce prawidłowej postawy i biomechaniki ciała, może być wykorzystywany w prewencji upadków osób starszych.

P25
POSSIBILITIES OF USING EXERCISE MOVEMENT TECHNIQUES IN PREVENTION OF FALLS OF ELDERY PEOPLE

Mętel S.1, Milert A.2

1 Department of Physiotherapy, Institute of Physiotherapy, Faculty of Health Care, Jagiellonian University Medical College
2 Department of Bone and Joint Diseases, Institute of Physiotherapy, Faculty of Health Care, Jagiellonian University, Medical College

Keywords: falls, elderly people, exercise movement techniques

Introduction
The relationship between muscle weakness and lower body balance and the increased risk of falls particularly among elderly people is commonly known. In the studies on implementation of inactivity prevention methods, training programs involving resistance exercises supplemented by stretching, coordinating and balancing exercises are most frequently applied. However, effectiveness of these programs is poor. This may result from their limited influence on complex sensory-motor control system and little diversity of isolated exercises. The studies conducted over the last decade underline the feasibility of alternative methods of exercises in rehabilitation of elderly people, focused on the complex improvement of neuro-physiological mechanisms responsible for movement.
Purpose of the study
The purpose of the study is presentation of selected kinezytherapeutic techniques, having complex influence on neuro-muscular system, used in prevention of falls of eldery people.
PNF (Proprioceptive Neuromuscular Facilitation). The PNF method is widely used in kinezytherapy of patients with disturbances of neuro-muscular function. Besides the typical movements based on the natural muscle work on the basis of synergy and multi-plane exercises, this method accounts for the detailed analysis of walk-phases. The so called functional exercises, carried out individually, work to not only improve the strength of lower limbs but also eliminate the „shuffle-walk” typical for elderly people which increases the risk of stumbles and falls.
Sensory-motor training. Sensory-motor training comprises exercises of muscle coordination and posture control. It is focused on stimulation and improvement both of sensory and kinetic function. It includes the gradual increase of effort in control systems to train safe and controlled balance reactions. In this method an unstable base is used, which as a result of regular training, develops an increase in a dynamic joints control and body balance. This is functional training since, as in daily living activities, planning the strategy of the balance reaction (way of movement) on the unstable surface is not possible. The results of the newest studies indicate that sensory-motor training, by increasing posture control, may limit the risk of falls of elderly people.
Tai Chi. Tai Chi, originating from China, is a form of physical and mental exercises, which involves smooth movements while preserving correct body posture allied to concentration and proper breathing. Each time a physical activity is generated from the trunk, harmonious movements create the characteristic of a given form. Independently performed, controlled studies with the participation of the eldery have demonstrated that Tai Chi exercises increase their dynamic balance, and therefore reduce the risk of falls.
Pilates. The Pilates method belongs to the so called Body-Mind Exercises. Its aim is to increase the strength and elasticity of all body muscles by purposeful activation of deep tenomuscular structures. Proper tenomuscular functioning is necessary for correct stabilization and coordination during complex movements, particularly walking and daily living activities. In this system each movement is preceded by generating a so called cylinder of muscle stability around the spine and the exercises are coordinated with breathing. This method is regarded as safe and uses a moderate pace of exercises conducted in a painless range of movement. The Pilates method comprises instructions of correct posture and body mechanics and can be used in the prevention of falls in elderly people.