1

BIOCHEMICZNE MARKERY OBROTU KOSTNEGO U PACJENTÓW Z OSTEOSARCOMA

II Środkowo Europejski Kongres Osteoporozy i Osteoartrozy oraz XIV Zjazd Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy, Kraków 11-13.10.2007
Streszczenia:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja 2007, vol 9 (Suppl. 2), s188-189.

P43
BIOCHEMICZNE MARKERY OBROTU KOSTNEGO U PACJENTÓW Z OSTEOSARCOMA

Gajewska J.1, Ambroszkiewicz J.1, Rychłowska-Pruszyńska M.2, Laskowska-Klita T.1

1 Zakład Biochemii
2 Klinika Chirurgii Onkologicznej Dzieci i Młodzieży, Instytut Matki i Dziecka, Warszawa

Słowa kluczowe: markery obrotu kostnego, osteosarcoma, młodzież

Wstęp
U dzieci z chorobą nowotworową obserwowane są zaburzenia w układzie kostnym prowadzące do ostopenii, osteoporozy, a także złamań kości. Dane literaturowe wskazują, że ubytek masy kostnej może być skutkiem ubocznym terapii przeciwnowotworowej. Zmiany te stwierdza się u dzieci z nowotworami litymi w czasie leczenia i po jego zakończeniu, lecz niewiele jest danych dotyczących metabolizmu kostnego u tych chorych. Osteosarcoma (OS) jest pierwotnym nowotworem kości, którego szczyt zachorowalności przypada na drugą dekadę życia czyli okres intensywnego młodzieńczego wzrostu. Kompleksowe leczenie onkologiczne chorych z OS obejmujące chemioterapię w połączeniu z zabiegiem operacyjnym znacznie zwiększa szanse na ich całkowite wyleczenie, jednakże u około 20-30% pacjentów stwierdza się nawrót choroby.
Celem pracy było zbadanie biochemicznych markerów obrotu kostnego u pacjentów z osteosarcoma podczas terapii klinicznej.
Materiał i metody
Grupę badaną stanowiło 52 pacjentów (18 dziewcząt, 34 chłopców) w wieku 10 – 20 lat z osteosarcoma, leczonych w Instytucie Matki i Dziecka w Warszawie. W grupie kontrolnej było 70 (30 dziewcząt, 40 chłopców) zdrowych dzieci w wieku odpowiadającym grupie badanej. Pacjenci z OS otrzymywali w czasie chemioterapii adriamycynę, cisplatynę, metotreksat oraz ifosfamid według protokołu EORTC lub SFOP. Po chemioterapii wstępnej wykonywano zabieg operacyjny. W surowicy krwi pacjentów zbadano stężenie markerów kościotworzenia i resorpcji kości przed rozpoczęciem leczenia, podczas chemioterapii przed- i pooperacyjnej oraz po zakończonej terapii. Stężenie C-końcowego usieciowanego telopeptydu kolagenu typu I (CTX), osteokalcyny (OC) i aktywność kostnej frakcji fosfatazy alkalicznej (BALP) oznaczono przy użyciu metod immunoenzymatycznych ELISA.
Wyniki
Uzyskano zbliżone wartości badanych markerów obrotu kostnego u dziewcząt i chłopców z OS przed leczeniem w porównaniu do grupy kontrolnej. Natomiast podczas chemioterapii przed i pooperacyjnej stwierdzono obniżenie zarówno stężenia OC, CTX jak i aktywności BALP u tych chorych. Największe obniżenie około 50% stwierdzono dla BALP (54.2±38.9 vs 103.5±71.3 U/L, p<0.01) u chłopców z osteosarcoma. Natomiast u dziewcząt z OS obserwowano około 40% spadek stężenia OC (38.6±25 vs 62.7±45.4 μg/L, p<0.05). Po zakończeniu leczenia średnie wartości wszystkich badanych markerów były zbliżone do tych uzyskanych przed rozpoczęciem chemioterapii wstępnej.
Wnioski
Uzyskane wyniki wskazują, że chemioterapia działa supresyjnie na markery kościotworzenia i resorpcji kości u pacjentów z osteosarcoma. Zaburzony proces przebudowy kości u dzieci i młodzieży podczas długotrwałej chemioterapii może predysponować tych chorych do rozwoju osteoporozy i złamań patologicznych w wieku dorosłym. Stąd, wymagane jest dalsze monitorowanie tempa obrotu kostnego oraz gęstości mineralnej kości u pacjentów z osteosarcoma po zakończeniu leczenia przeciwnowotworowego.

P43
BIOCHEMICAL BONE TURNOVER MARKERS IN PATIENTS WITH OSTEOSARCOMA

Gajewska J.1, Ambroszkiewicz J.1, Rychłowska-Pruszyńska M.2, Laskowska-Klita T.1

1 Department of Biochemistry
2 Clinical Department of Paediatric Oncological Surgery, Institute of Mother and Child, Warsaw

Key words: bone turnover markers, osteosarcoma, adolescents

Bacground
In children with malignancies skeletal manifestations, such as osteopenia, osteoporosis and bone fractures have been frequently described. It has been suggested that antineoplastic treatments rather than the disease itself can impair the development of bone mass and density. Children with solid tumors have been demonstrated skeletal problems during therapy and after completion of treatment, but there have been only few studies on bone turnover in these patients. Osteosarcoma (OS) is a primary malignant bone tumor with the peak incidence in the second decade of life during the adolescent growth spurt. Complex oncological treatment consisted of chemotherapy combined with surgery which substantially increased the cure rate of patients with OS, but systemic recurrence developed in approximately 20-30% of patients. The aim of this study was the investigation of biochemical bone turnover markers in patients with osteosarcoma during clinical therapy.
Patients and methods
The studied group consisted of 52 patients (18 girls, 34 boys) aged 10 – 20 years with osteosarcoma treated at the Institute of Mother and Child in Warsaw. The control group consisted of 70 (30 girls, 40 boys) healthy age-matched children. Patients with OS were treated with chemotherapy based on doxorubicin, high-dose methotrexate, cisplatin and the addition of ifosfamide according to EORTC or SFOP protocols. After neo-adjuvant chemotherapy surgery was performed. All the patients were evaluated for the serum concentration of bone formation and resorption markers before treatment onset, during pre-and postoperative chemotherapy and at the end of the treatment. The concentrations of C-terminal cross-linked telopeptide of type I collagen (CTX), osteocalcin (OC) and the activity of bone alkaline phosphatase (BALP) were performed immunoenzymatically using ELISA kits.
Results
We observed similar values of studied bone markers in girl and boys at the time of diagnosis in comparison to their healthy counterparts. Next, during pre- and postoperative chemotherapy lower concentrations of OC, CTX and activity of BALP were obtained in patients with OS. Among studied markers we determined the most decreased for BALP about 50% in boys during chemotherapy in comparison to the time of diagnosis (54.2±38.9 vs 103.5±71.3 U/L, p<0.01). In girls with OS we observed about 40% decreased for OC concentration (38.6±25 vs 62.7±45.4 μg/L, p<0.05). At the end of the clinical treatment all studied markers were similar to those obtained before chemotherapy.
Conclusions
Our results indicate that chemotherapy treatment for osteosarcoma has the suppressive effect on bone formation and resorption markers. Impaired accumulation of skeletal mass in children and adolescents during longitudinal chemotherapy might predispose these patients to osteoporosis and pathological fractures later in adulthood. Evaluation of changes in bone turnover and bone mineral density in patients with osteosarcoma will be done.




P43 ZACHOWANIE WYBRANYCH BIOCHEMICZNYCH MARKERÓW METABOLIZMU KOSTNEGO U NIEMOWLĄT […]

III Środkowo Europejski Kongres Osteoporozy i Osteoartrozy oraz XV Zjazd Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy, Kraków 24-26.09.2009
Streszczenia:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja 2009, vol 11 (Suppl. 2), s:157-158.
 
 
P43
ZACHOWANIE WYBRANYCH BIOCHEMICZNYCH MARKERÓW METABOLIZMU KOSTNEGO U NIEMOWLĄT Z OBJAWAMI KLINICZNYMI DOTYCZĄCYMI TKANKI KOSTNEJ, W ZALEŻNOŚCI OD STĘŻENIA 25(OH)D W SUROWICY
 
Wójcik-Skierucha E.1, Furmaga-Jabłońska W.1, Kulik-Rechberger B.2
 
1 Klinika Patologii Noworodków i Niemowląt,
2 Zakład Propedeutyki Pediatrii
Uniwersytet Medyczny w Lublinie
 
Słowa kluczowe: niemowlęta, 25(OH)D, markery metabolizmu kostnego
 
Celem pracy była ocena zależności pomiędzy stężeniem 25(OH)D, traktowanym jako optymalny wskaźnik zasobów ustrojowych witaminy D, a wybranymi biochemicznymi markerami kościotworzenia i resorpcji tkanki kostnej u niemowląt z objawami klinicznymi zaburzeń tkanki kostnej.
Badaniami objęto 55 niemowląt hospitalizowanych w Klinice Patologii Noworodków i Niemowląt Uniwersytetu Medycznego w Lublinie w latach 2007-2008, u których na podstawie wywiadu, badania klinicznego oraz oznaczeń biochemicznych (stężenie wapnia, fosforu, fosfatazy alkalicznej, parahormonu i 25(OH)D w surowicy krwi oraz wskaźnika wapniowo-kreatyninowego w drugiej porcji moczu) rozpoznano krzywicę niedoborową, przedawkowanie witaminy D lub nadwrażliwość na witaminę D. Wśród badanych niemowląt wyodrębniono trzy grupy, jako kryterium podziału przyjęto poziom 25(OH)D. Grupę 1 stanowiły dzieci, u których stężenie 25(OH)D w surowicy wynosiło poniżej 30 ng/mL, grupę 2 tworzyły niemowlęta, u których stężenie 25(OH)D wynosiło od 30 ng/mL do 80 ng/mL. W grupie 3 stężenie 25(OH)D wynosiło ponad 80 ng/mL. W surowicy badanych dzieci, za pomocą metody ELISA, oznaczano stężenie markerów metabolizmu kostnego: osteoprotegeryny (OPG – pmol/L), RANKL – pmol/L, C-końcowego usieciowanego telopeptydu łańcucha alfa kolagenu typu I (CrossLaps, CTX – ng/mL) i C-końcowego propeptydu prokolagenu typu I (CICP – ng/mL). Protokół badań został zaakceptowany przez Komisję Bioetyczną Uniwersytetu Medycznego w Lublinie.
Wyniki badań opracowano statystycznie (ANOVA) za pomocą programu Statistica 6.0 PL po uprzednim sprawdzeniu normalności rozkładu badanych cech. P < 0,05 uznano za statystycznie istotne.
Na podstawie wyników przeprowadzonych badań nie stwierdzono statystycznie istotnych różnic w stężeniu oznaczanych markerów metabolizmu kostnego w trzech grupach badanych dzieci (p<0,05). Mimo braku istotności statystycznej, stwierdzono wyraźnie wyższe średnie stężenie inhibitora resorpcji kości jakim jest OPG (4,428 ± 2,44 pmol/L) w grupie dzieci u których stężenie 25(OH)D wynosiło od 31 do 80 ng/mL (grupa 2), w porównaniu z grupą 1 i 3. Podobnie średnie stężenie CICP – markera kościotwórzenia – w grupie 2 (1729,425 ± 684 ng/mL) było wyższe w porównaniu z wartościami oznaczonymi w grupach 1 i 3.
Wnioski: 1. Na podstawie przeprowadzonych badań nie stwierdzono różnic w stężeniu wykładników metabolizmu kostnego w zależności od stężenia 25(OH)D wsurowicy badanych niemowląt. 2. Wyniki badań wskazują że stężenie 25(OH)D nie odzwierciedla procesów kościotworzenia i resorpcji tkanki kostnej u niemowląt. 3. Ocena metabolizm kostnego u niemowląt zdrowych i chorych wymaga dalszych szczegółowych badań
 
 
P43
CONCENTRATION OF SELECTED BIOCHEMICAL BONE METABOLISM MARKERS IN INFANTS WITH CLINICAL SYMPTOMS OF BONE TISSUE DISORDERS TO 25(OH)D LEVELS
 
Wójcik-Skierucha E.1, Furmaga-Jabłońska W.1, Kulik-Rechberger B.2
 
1 Department of Neonates’ and Infants’ Pathology
2 Department of Paediatric Propedeutics
Medical University in Lublin, Poland
Chodźki 2, 20-091 Lublin, Poland
 
Key words: infants, 25(OH)D, bone metabolism markers
 
The aim of the study was to evaluate the relationship between concentration of 25(OH)D, regarded as the best functional indicator of vitamin D status, and selected biochemical markers of bone formation and resorption in infants with clinical signs of bone tissue disorders. The study included 55 infants hospitalized in the Department of Neonates’ and Infants’ Pathology in Lublin in years 2007–2008 in which, on the base of medical history, clinical examination and selected biochemical tests (calcium, phosphorus, total alkaline phosphatase, parathormone and 25(OH)D serum concentrations and the urinary calcium-creatinine ratios in spot urine samples), vitamin D deficiency rachitis, vitamin D overdoses or hypersensitivity to vitamin D were diagnosed. The examined infants were separated into three groups according to 25(OH)D levels. Infants in the 1 group had serum 25(OH)D concentrations below 30 ng/mL, in 2 group serum 25(OH)D level ranged from 31 to 80 ng/mL. In the 3 group serum 25(OH)D concentrations was more than 80 ng/mL. The following bone metabolism markers, using ELISA method, were determined in serum of examined infants: osteoprotegerin (OPG – pmol/L), RANKL – pmol/L, C-terminal cross-linked telopeptide of type I collagen (CrossLaps, CTX – ng/mL) and C-terminal propeptide of type I collagen (CICP – ng/mL). The study protocol was approved by the Bioethics Commission of Medical University in Lublin.
The research results were statistically developed (ANOVA) using Statistica 6.0 PL after checking normality of the distribution of the test. P <0.05 was considered statistically significant.
Based on the results of this study, there were no statistically significant differences in the concentration of bone metabolism markers in three groups of tested infants (p <0.05). Despite the lack of statistical significance, the research revealed clearly higher mean concentrations of bone resorption inhibitor such as OPG (4.428 ± 2.44 pmol / L) in the group of infants in whom the concentration of 25(OH)D ranged from 31 to 80 ng/mL (group 2), compared with group 1 and 3. Similarly, the average concentration of CICP – a marker of bone formation – in group 2 (1729.425 ± 684 ng/mL) were higher compared with the values marked in groups 1 and 3.
Conclusions: 1. Based on the conducted studies, there were no differences in the concentrations of bone metabolism markers, depending on the concentration of 25(OH)D in serum of tested infants. 2. Test results indicate that the concentration of 25(OH)D does not reflect the processes of formation and resorption of bone tissue in infants. 3. Evaluation of bone metabolism in healthy and sick infants requires further detailed study
 
 




KNEE INJURY AND OSTEOARTRITIS OUTCOME SCORE (KOOS) IN SYMPTOMATIC AND NON-SYMPTOMATIC […]

I Środkowo Europejski Kongres Osteoporozy i Osteoartrozy oraz XIII Zjazd Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy, Kraków 6-8.10.2005

Streszczenia:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja 2005, vol 7 (Suppl. 1), s170-171.

P43
KNEE INJURY AND OSTEOARTRITIS OUTCOME SCORE (KOOS) IN SYMPTOMATIC AND NON-SYMPTOMATIC MIDDLE-AGED POPULATION IN ESTONIA

Tamm A.,1 Hansen Ü.,2 Veske K.,1 Lintrop M.,1 Tamm A.1
1 University of Tartu & Tartu University Hospital
2 ÜH Family Practice, Estonia

Keywords: KOOS, early knee osteoarthritis, population

As most studies on osteoarthritis (OA) have focused on persons aged over 50 years, there are few data about the outcomes of knee OA (KOA) in younger subjects.
Aim of the study was to investigate the outcome of knee OA in a 32-55 years old community-based population with and without knee pain
Materials
A total of 555 subjects, aged 32 – 55 (mean 45 ± 6.0), were examined at one family doctor’s practice in Elva, South Estonia. The response rate to the first posted questionnaire was 63%. 222 persons noted pain or disability. Symptomatic group consisted of 160 persons (73%; 57 M and 103 F) Increased BMI (>26) was observed in 66% of the women and 54% of the men. Non-symptomatic group was age and sex matched (30 M and 44 F) from the same population sample and served as a control group.
Methods
An advanced WOMAC system, Knee Injury and Osteoarthritis Outcome Score (KOOS), developed by E. Roos et al. (1999), was used. Radiographic methods: Anterior-posterior weight-bearing radiographs of tibiofemoral (TF) compartment were evaluated by two radiologists according to Spector et al. (1992) and patello-femoral (PF) compartment of knee joint according to Nagaosa et al. (2000) . For data processing the non-parametric Mann-Whitney test and Spearman’s rank correlation were employed.
Results
1. Radiographic alterations in the knee joints: Grade 0 OA (TF and PF) in both knees was observed in 25%, grade I in 46% and grade II or III in 29 % of the cases of the symptomatic population. Advanced OA (II and III) occurred more frequently on PF joint surface (chi square 31.3; p= 0.000). Advanced WOMAC system KOOS has two new subscales sport/recreation (SP) and quality of life (Q). In SP scores, differences (p = 0.002) between men and women were observed. In other subscales no differences were found. As expected, there were highly significant differences (p=0.0000) in the scores of P, S, A, SP and Q between the symptomatic population and the control group.
No differences were observed in the KOOS scores between the subjects with and without grade I PF OA. Grade II PF OA was associated with more symptoms in men in comparison with grade 0 PF OA (p= 0.013).
In part of the women, more limitations in SP (p = 0.008) and A (p = 0.023) were reported in grade I TF OA. In few subjects, grade II TF OA was associated with S (p = 0.007) and P (p = 0.04). The mean quality of life of women decreased slightly in grade II KOA (p = 0.045) in comparison with women without KOA.
Conclusions
1. Our results confirm frequent occurrence of PF OA and TF OA in middle-aged population.
2. KOOS was easy to manage in a population study.
3. The new subscales of SP and Q have associations with early grades of radiographic KOA


P43
POURAZOWE ZMIANY ZWYRODNIENIOWE STAWU KOLANOWEGO U PACJENTÓW OBJAWOWYCH I BEZOBJAWOWYCH W ŚREDNIM WIEKU W POPULACJI ESTONII

Tamm A.,1 Hansen Ü.,2 Veske K.,1 Lintrop M.,1 Tamm A.1
1 University of Tartu & Tartu University Hospital, Estonia
2 ÜH Family Practice, Estonia

Słowa kluczowe: KOOS, wczesna choroba zwyrodnieniowa stawów, populacja

Większość badań nad chorobą zwyrodnieniową stawów (OA) skupia się na osobach powyżej 50 roku życia, natomiast jest niewiele danych na temat choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych (KOS) u osób młodszych.
Celem pracy było zbadanie występowania OA w koalnie w populacji osób w wieku 32-55 lat z oraz bez bólu w kolanie.
Materiał
W prywatnym ośrodku medycyny rodzinnej w miejscowości Elva w Południowej Estonii przebadano 555 osób w wieku 32-55 lat (średnio 45 ± 6.0). Na pierwszy wysłany pocztą kwestionariusz odpowiedziało 63% osób. 222 osoby zgłaszały ból lub niepełnosprawność. Grupa objawowa składała się z 160 osób (73%; 57 mężczyzn i 103 kobiet). Podwyższone BMI (>26) zaobserwowano u 66% kobiet i 54% meżczyzn. Grupa bezobjawoawa była dobrana pod względem płci i wieku (30 mężczyzn, 44 kobiety) z takiej samej próbki populacyjnej i służyła za grupę kontrolną.
Metody
Użyto zaawansowanego systemu WOMAC oraz punktacji uszkodzenia i zwyrodnienia kolana (Knee Injury and Osteoarthritis Outcome Score – KOOS) opracowanego przez E. Roosa i wsp. (1999). Metody radiograficzne: radiolodzy oceniali przednio-tylne radiogramy obciążanych części piszczelowo-udowych wg Spector i wsp. (1992) oraz rzepkowo-udowych wg Nagaosa i wsp. (2000) stawów kolanowych. W analizie danych użyto testu Manna-Whitney’a i Spearmana.
Wyniki
Zmiany radiologiczne w stawach kolanowych: zaobserwowano OA stopień 0 (TF i PF) w obu kolanach u 25% badanych, stopnia I u 46% oraz stopnai II lub III u 29% w populacji objawowej. Zaawansowanana OA (II i III) wystąpiła występowała częściej w rzepkowo-udowej powierzchni stawu (chi square 31.3; p= 0.000). Zaawansowany system WOMAC i KOOS miały 2 nowe subskale sport/rekreacja (SP) oraz jakosć życia (Q). Zaobserwowano różnice w punktacji SP pomiędzy kobietami i mężczyznami (p = 0.002). W innych subskalach nei zaobserwowano różnic. Tak jak oczekiwano, były bardzo znaczące róznice (p=0.0000) w punktacji P, S, A, SP i Q pomiędzy grupą objawową i kontrolną.
Nie zaobserwowano żadnych różnic w punktacji KOOS pomiędzy osobami z i bez PF OA stopnia I. Stopień II PF OA związany był z większą ilością objawów u mężczyzn w porównaniu z PF OA stopnia 0 (p= 0.013).
U części kobiet zaobserwowano więcej ograniczeń w SP (p = 0.008) i A (p = 0.023) w przypadku TF OA stopnia I. W kilku przypadkach TF OA stopnia II był związany z S (p = 0.007) i P (p = 0.04). Średnia jakość życia u kobiet nieco pogorszyła się u kobiet z KOA stopnia II (p = 0.045) w porównaniu do kobiet bez KOA.
Wnioski
1. Nasze wyniki potwierdzają częste występowanie PF i TF OA w populacji w średnim wieku.
2. KOOS był łatwy w użyciu w badaniach populacyjnych.
3. Nowe subskale SP i Q są związane z wczesnymi stadiami radiograficznej KOA.