WPŁYW TRENINGU WIBRACYJNEGO NA METABOLIZM KOSTNY U DZIECI – DONIESIENIA WSTĘPNE
V Środkowo Europejski Kongres Osteoporozy i Osteoartrozy oraz XVII Zjazd Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii i Polskiej Fundacji Osteoporozy, Kraków 29.09-1.10.2011
Streszczenia:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja 2011, vol 13 (Suppl. 1). str 142-144
P36
WPŁYW TRENINGU WIBRACYJNEGO NA METABOLIZM KOSTNY U DZIECI – DONIESIENIA WSTĘPNE
Jelonek E.1, Karczmarewicz E.2, Graff K.1,3, Pawlak P.1, Jaworski M.2, Kryśkiewicz E.2, Łukaszewska A.1, Syczewska M.1, Traczewski A.4
1Klinika Rehabilitacji Pediatrycznej, Instytut „Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka”, Warszawa
2Zakład Biochemii i Medycyny Doświadczalnej, Instytut „Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka”, Warszawa
3Wydział Rehabilitacji, Akademia Wychowania Fizycznego, Warszawa
4Dexacom, Warszawa
Wstęp. U dzieci z wtórną osteoporozą obserwowane są zaburzenia dotyczące zarówno kościotworzenia, jak i resorpcji kości.
Cel pracy. Celem pracy była ocena wpływu treningu wibracyjnego na metabolizm kostny u dzieci nieleczonych oraz leczonych bisfosfonianami.
Pacjenci i metody. Do skriningu zakwalifikowano 6 dzieci z następującymi rozpoznaniami: pacjent CD (lat 9) – niedowład wiotki kkd w przebiegu przepukliny oponowo-rdzeniowej nieleczony bisfosfonianami; pacjent JM (lat 12) – OI typ IV leczony bisfosfonianami podawanymi doustnie od V 2007 r. do V 2009 r.; pacjentka MW (lat 3 i 6/12 lat) – OI typ III leczona bisfosfonianami podawanymi dożylnie od 2. m. ż.; pacjent RM (lat 3 i 3/12) – OI typ III leczony bisfosfonianami podawanymi dożylnie od VII 2008 r.; pacjent ZS (lat 10 i 6/12) – OI typ I leczony bisfosfonianami podawanymi dożylnie od 2005 r. ; pacjentka SN (lat 17 i 5/12) – OI typ III nieleczona bisfosfonianami. Wszyscy pacjenci poddawani byli treningowi wibracyjnemu na platformie GALILEO (drgania harmoniczne – TPG) i platformie SRT Zepter Medical (drgania stochastyczne – TPS). Trening TPG odbywał się na stole pionizacyjnym pod kątem 40-80
z częstotliwością 20 Hz przez 12 min, trening TPS natomiast – przez 7 min przy częstotliwości 3-8 Hz. U 3 pacjentów trening odbywał się w schemacie: 4 tyg. treningu, 4 tyg. przerwy, w sumie 12 tyg. treningu; u pozostałych – 4 tyg. treningu, 12 tyg. przerwy, w sumie 8 tyg. treningu.
Metabolizm kostny oceniano przy pomocy markerów metabolizmu kostnego -kościotworzenia (P1NP) oraz resorpcji kostnej (CTx) – mierzonych automatyczną metodą immunochemiluminescencyjną w surowicy krwi na analizatorze ELECSYS 2010 przed rozpoczęciem oraz po 6 miesiącach treningu. Efekt proanaboliczny oceniano na podstawie stosunku stężenia P1NP do stężenia CTx x 1000 (wskaźnik anaboliczny).
Wyniki. Efekt proanaboliczny terapii zaobserwowano u pacjentów nieleczonych bisfosfonianami co najmniej 5 lat przed rozpoczęciem treningu niezależnie od rozpoznania (wskaźnik anaboliczny przed / po 6 miesiącach terapii: CD 3,7 / 6,2; ZS 2,3 / 3,3). Pacjenci leczeni bisfosfonianami nie odpowiedzieli na terapię zmianami wskaźnika anabolicznego (RM 6,6 / 6,0; JM 2,2 / 2,1). Pogorszenie wskaźnika zaobserwowano u pacjentki, u której metabolizm kostny przed rozpoczęciem tregningu był nieprawidłowy – kościotworzenie oraz resorpcja kostna powyżej normy (SN 3,1 / 1,8) oraz pacjentki będącej w trakcie leczenia bisfosfonianami (MW 6,3 / 4,0). U pacjentów oceniano także stan funkcjonalny na podstawie obiektywnej analizy chodu w systemie ViCOM 460. Zaobserwowano nieznaczną poprawę stereotypu chodu u wszystkich pacjentów objętych analizą, głównie dzięki symetryzacji parametrów kinematycznych i czasowo-przestrzennych.
Wnioski. Przeprowadzone badania wstępne z udziałem 6 pacjentów wykazały korzystne proanaboliczne zmiany w metabolizmie kostnym po 6 miesiącach prowadzonej rehabilitacji u pacjentów nieleczonych bisfosfonianami minimum 5 lat przed rozpoczęciem treningu.
P36
INFLUENCE OF THE VIBRATING TRAINING ON BONE METABOLISM IN CHILDREN. PRELIMINARY DATA
Jelonek E.1, Karczmarewicz E.2, Graff K.1,3, Pawlak P.1, Jaworski M.2, Kryśkiewicz E.2, Łukaszewska A.1, Syczewska M.1, Traczewski A.4
1Dept. Paediatric Rehabilitation, and
2Dept. Biochemistry and Experimental Medicine, The Children’s Memorial Health Institute, Warszawa
3Dept. Rehabilitation, Academy of Physical Education, Warszawa
4Dexacom, Warsaw
Introduction: The aim of this study was to examine the short time effects of vibrating training protocols on bone marker concentrations in children with secondary osteoporosis. Vibrating training on special platforms is supposed to change bone metabolism favouring bone formation.
Patients and Methods. Patients: Six patients were assigned to skrining: patient CD, age 9 spina bifida – not treated bisphosphonates; patient JM age 10 OI type IV treated bisphosphonates (V 2007 – V 2009), patientt MW age 3,5 OI type III treated intravenous bisphoshonates from 2-nd momth of age; patent RM, age 3 and 3 /12 OI type III treated (started VII 2008) intravenous bisphosphonates; patient ZS age 10 and 6/12 OI type I treated intravenous bisphosphonates (ending 2005); patient SN age 17and 51/2 OI type III never treated bisphosphonates.
Methods: 1. Vibrating training was performed on GALILEO platform (harmonic vibrations – TPG) and SRT Zeptor Medical platform (stochastic vibrations – TPS). TPG training was performed on incline table (at 40 – 80 degrees), with frequency 20 HZ for 12 min. TPS training was performed for 7 min with frequency changing between 3 and 8 Hz. In 4 patients one month of training was separated by one month break, in 2 one month of training was separated with 3 months break. 2. Serum bone turnover markers (P1NP-bone formation and CTX – bone resorption) were determined on the ROCHE automated analyzer using, immunochemiluminescent method before and after 6 months of training. P1NP/CTX ratio was analyzed to evaluate balance favoring bone formation. 3. Patients underwent instrumented gait analysis using VICON 460 motion system. All evaluation were done before the start of the training and after 5 months.
Results. Balance favoring bone formation was observed In patients without bisphosphonates treatment AT east 5 years (CD 3.7/6.2; ZS 2.3/3.3). Patients treated with bisphosphonates did not respond to vibrating training, because their proanabolic index did not change (RM 6.6/6.0; JM 2.2/2.1). Proanabolic index decreased in two patients with pathological bone turnover in the beginning of study (SN – 3.1/1.8; MW 6.3/4.0). The improvement in gait parameters was observed in three patients, but the amount of this increase was small and was mainly reflected in symmetrization of the kinematic and spatio-temporal parameters
Conclusions. Serum concentrations of P1NP and P1NP/ CTX ratio improved in vibrations training protocols, suggesting increased bone turnover with a balance favoring bone formation in patients not treated with bisphosphonates. Therefore, vibrating training is a potentially effective alternative to traditional rehabilitation for inducing proanabolic activity in bone metabolism