Problemy i postępy w leczeniu septycznych obluzowań endoprotezoplastyki biodra
XXXIII Zjazd Naukowy Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego. Kraków 2000, Streszczenia, W33
Kazimierz Rąpała, Włodzimierz Ozonek, Marcin Obrębski
Klinika Ortopedii, Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, Konarskiego 13, 05-400 Otwock
Adres do korespondencji: ul Barcicka 47, 01-839 Warszawa
Głęboka infekcja wikłające endoprotezoplastykę stawu biodrowego jest najpoważniejszym i dramatycznym powikłaniem tej dobrze pomyślanej operacji. .
Zmniejszenie czynników ryzyka wystąpienia infekcji jest podstawowym i zasadniczym celem, do którego dążą ortopedzi i współpracujące zespoły immunologów. .
Głównym celem pracy było przedstawienie:
- 1. -chirurgicznych problemów związanych z septycznym obluzowaniem protezy stawu biodrowego oraz
- 2. -odległych następstw i możliwości skutecznych rozwiązań klinicznych tych powikłań.
.
Materiał i metoda .
W Klinice Ortopedii CMKP w Otwocku wykonano w latach 1976 – 1999 2542 operacje wszczepienia różnych typów endoprotez stawu biodrowego. .
Przedmiotem analizy było 89 septycznych obluzowań protezy biodra. Obluzowań septycznych w materiale Kliniki było 45 ( 1,8% ) a z innych szpitali przesłanych do leczenia w Klinice 44 chorych. Mężczyzn było 28 a kobiet 61 w wieku 51 – 76 lat. .
U 38 chorych przed alloplastyką powikłana zakażeniem wykonywane były inne operacje ortopedyczne. .
Wszyscy chorzy z infekcyjnym obluzowaniem endoprotezy mieli ustalony patogenny szczep drobnoustrojów i jego antybiogram. Czynniki ryzyka były rozpoznane i usunięte. .
Celem leczenia było zawsze usunięcie protezy, cementu oraz zapalnie zmienionych tkanek. Preferowano gąbki gentamycynowe oraz drenaż ssący. Odstąpiono od drenażu płuczącego, ponieważ nie zaobserwowano jego znaczącej przewagi nad drenażem ssącym. .
W niektórych przypadkach zakładano tzw. „spacer” nasycony gentamycyną. Antybiotykoterapia trwała przeciętnie 3 tygodnie. .
W analizowanym materiale 89 septycznych obluzowań stawów biodrowych tylko w 10 ( 11%) stawach udało się wszczepić ponownie endoprotezę bez wznowy procesu zapalnego. .
Wygojenie zapalenia po usunięciu endoprotezy uzyskano w 71 stawach ( 80%). Utrzymywały się jednak objawy biochemiczne procesu zapalnego. .
Złe wyniki spowodowane stałym ropniem stwierdzono w 8 ( 9%) stawach. .
Wszystkie replantacje stawów biodrowych z dobrym końcowym wynikiem wykonane były sposobem opracowanym przez zespół Exeter. Zniszczoną ścianę kostna panewki i kości udowej odbudowano stosując przeszczepy mrożone. .
Ponowna endoprotezoplastyka będzie być może brana pod uwagę u ludzi młodych, u których stwierdzono kliniczne i biochemiczne wygojenie procesu zapalnego. .
Immunoterapia wzmacniająca siły obronne chorego wpływa korzystnie na zmniejszenie ryzyka wznowy zakażenia. .
Ponowne operacje na stawie biodrowym wielokrotnie zwiększają ryzyko infekcji endoprotezoplastyki biodra. .